Tuesday, February 9, 2016

Μια χαρμανότσαρκα στο Πάικο.

Διαδρομές εντός Ελλάδας
Μνημεία της φύσης
Κάστρα


Μια χαρμανότσαρκα στο Πάικο.

Απο Νεα Μουδανιά, Χαλκηδόνα,Θεοδωράκι, 
Χρυσή, Σκρα και πίσω.
400+χλμ. Κυριακή 7 Φλεβάρη 2016












Μπλόκα σε όλη την Ελλάδα απο τους αγρότες...
μεταναστευτικά ρεύματα ανθρώπων απο την μέση ανατολή 
προς την γηραιά ήπειρο..ξέβρασε η θάλλασα αλλους δώδεκα, επτά ήταν παιδιά
Σάμπα στο Ριο ντε Τζανέιρο εποχή καρναβαλιού, χορός και ξεφάντωμα..
στο παρατσάφ γλίτωσαν υπουργοί απο το λιντσάρισμα,
φωτιές στα εξάρχεια, πορτοκαλοπόλεμος στην Ιταλία..
Η βόρεια Κορέα σήκωσε δορυφόρο, ανησυχεί η Αμερική...
σκότωσε την γυναίκα του με επτά μαχαιριές και στην απολογία είπε
- δεν θυμάμε τι έκανα...
μια φεράρι του ´57 πωλήθηκε 32 εκατομμύρια ευρά..
και σαν μην φτάνανε όλα αυτά έχουμε και πάλι ντέρμπι Ολυμπιακός Πάοκ..
ζούμε το θέατρο του παραλόγου αγάπη μου....
κάπου εκεί χάθηκε το σήμα απο το ράδιο στην ενδοεπικοινωνία και ησύχασα
ενώ είμασταν στον δρόμο ..στην αρχή μιας Κυριακάτικης τσάρκας
Η παρέα ο Λευτέρης, ο Νίκος, ο Τάσος , ο Χρήστος, Ο Γαρύφαλλος...
Προορισμός στο χωριό του Νίκου στο Θεοδωράκι και μια γύρα απο το Πάικο.



Το ξεχασμένο νεκροταφείο των Βογόμιλων

Μιας και θα περνούσαμε απο κει σταμπάραμε μερικά μέρη άξια παρατήρησης.
Το πρώτο απο αυτά είναι το εσκεμένα ξεχασμένο εδώ και  αιώνες νεκροταφείο των Βογόμιλων, για να το βρούμε όμως περάσαμε μια μικρή οδύσσεια, πριν την Χαλκηδόνα οι μπάτσοι μας στείλαν έξω απο την εθνική λόγο μπλόκων της αθάνατης αγροτιάς ...
Μετά απο κάτι παράδρομους σε ένα δρόμο στο πουθενά σταματήσαμε αναγκαστικά σε μια σκηνή Κουστουρίτσα στάιλ.
Σ᾽ένα χωματόδρομο που περνούσε κάτω απο γέφυρα δίπλα απο ένα παραπόταμο του Αξιού ένα φορτηγό είχε κολλήσει μέσα στις λάσπες κάτι αγροτικά και επιβατικά αυτοκίνητα όλα σταματημένα, 
ούτε μπρός  ούτε πίσω..
υπομονή και ο Θεός βοηθός..παιδιά...
Ο πρωινός ήλιος με δόντια ίσα ίσα που ζέσταινε λίγο την ατμόσφαιρα και όσοι δεν είχαν θερμενόμενα χερούλια στις στάσεις που κάναμε οι εξατμήσεις λειτουργούσαν και ως θερμοφόρες..
κάτω φώτο Σόμπα το Stromα....

                                                                                                                            φώτο Λευτέρης Μούλτις
Με τα πολλά και με τα λίγα είδαμε και δρόμους που αλλιώς δεν θα τους βλέπαμε
και τελικά τίποτε δεν είναι και τυχαίο ..
Ρωτώντας πας στην πόλη κι στο τέλος τα καταφέραμε και φτάσαμε στο παλιό νεκροταφείο των Βογόμιλων, 
αφού κάναμε ένα μικρό κύκλο.
Αν δεν υπήρχαν τα μπλόκα είναι πολύ εύκολο να φτάσεις εκεί 
καθότι βρίσκεται σε ένα δρομάκι αριστερά πριν μπεις 
στην Χαλκηδόνα απο Θεσσαλονίκη.
Δεν υπάρχει καμιά πινακίδα ούτε και κάτι να εξηγεί τι συμβαίνει εδώ και τι ρόλο παίζουν τούτοι οι τεράστιοι πέτρινοι σταυροί.















Το πλάνο εδώ  βαρειά ψυχεδέλεια γκόθικ τεράστιοι σταυροί,
μερικοί φτάνουν  μέχρι και τα δυο μέτρα,
σπαρμένοι απο δώ και απο κεί με περίεργα σύμβολα πάνω τους 
η γη που βρίσκονται, είναι μέσα στα αγριόχορτα φαίνεται ότι έχει σκαφτεί άπειρες φορές ψάχνοντας πολλοί για θυσαυρούς και ιερά δισκοπότηρα,
μια κλειδαμπαρωμένη μεσαιωνική εκκλησία των Απόστολων Πέτρου και Παύλου
και  δίπλα ένας κατεστραμμένος οθωμανικός μιναρές..
Τάφοι, οστεοφυλάκια γενικά μουλτιστράντα κατάσταση.

Οι Βογόμιλοι κυνηγήθηκαν πολύ απο την εκκλησία της εποχής τους και απο τους Ορθόδοξους και απο τους Καθολικούς και ακόμη και σήμερα πολλά βιβλία της ιστορίας θέλουν να ξεχαστεί το θέμα με δαύτους..
Ήταν μια Χριστανική αίρεση ένα πνευματικό κίνημα του μεσαίωνα πίστευαν ότι όποιος κατείχε την εξουσία κατεχόταν απο τον διάβολο και τον σατανά,
και να σας πώ δεν είχαν και πολύ άδικο.
Έτσι όπως είναι δομημένες οι ανθρώπινες κοινωνίες απο πάντα για να φτάσει κάποιος στην εξουσία πρέπει να πατήσει επι πτωμάτων 
και αν κάποιος καταλάθος
ας πούμε φτάσει δίκαιος και βρεθεί σε  θέση  εξουσίας η διαφθορά δεν θα αργήσει να του χτυπήσει την πόρτα.

Το όνομά τους λέγετε ότι το πήραν απο τον Μπόγκομιλ έναν Ιεροκύρηκα που έζησε κατα το 927-965 στα ελληνικά σημαίνει Μπογκ=θεός μιλ=φίλος
έτσι οι οπαδοί του κινήματος ονομάστηκαν Θεόφιλοι.
Ήταν οι αντιεξουσιαστές του μεσαίωνα, 
καταγγέλλαν τους πλούσιους
απεχθανόταν τον Τσάρο, γελοποιούν τους ανώτερους, 
καταδικάζουν τους ευγενείς κι απαγορεύουν τους δούλους
να υπακούουν στους Κυρίους τους.
Αυτές οι ιδέες ακόμη και σήμερα προκαλούν, έτσι κυνηγήθηκαν πολύ απο την εκκλησία εξουσία της εποχής τους γιατί  με τον λόγο τους ξεσηκώναν πολλούς στην επαρχεία της Μακεδονίας και γενικά των Βαλκανίων.
Στην ευρώπη εξελίχθηκαν στην αίρεση των Καθαρών που τους τελευταίους τους αφάνισε ο Πάπας στο κάστρο του Μοντσεγκούρ στην Νότια Γαλλία,
θυμήθηκα το δέος που μ´ έπιασε όταν βρέθηκα σε αυτό το κάστρο που ακόμη και σήμερα φαίνονται οι τρύπες απο τους καταπέλτες και τους πολιορκιτικούς μηχανισμούς στα εναπομείναντα τείχη του. 
                                                βλέπε Camino de Europa.Chalkidiki to Portugal.









Θεοδωράκι

Επόμενη στάση μας για ένα καφεδάκι στο χωριό του Νίκου.
Στους πρόποδες του όρους Πάικο και σε υψόμετρο στα 420μ 17χλμ απο την Αριδαία βρίσκεται το όμορφο παραδοσιακό χωρίο Θεοδωράκι.
Η στάση μας ήταν αρκετή για να νιώσουμε τον σφυγμό του χωριού,
αυτής της καθαρής και ηλιόλουστης μέρας του Φλεβάρη.
Ο Φλεβάρης κι αν Φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει.


Τα πρώτα μπουμπούκια άρχιζαν να ξεπετιούνται πάνω στα γυμνά κλαδιά απο τις μυγδαλιές και τις κερασιές, πρόβατα βελάζανε απο τις απέναντι στάνες, γαυγίσματα απο σκυλιά, τιτιβίσματα πουλιών, δελεαστικές μυρωδιές αναδυόταν απο τα παράθυρα των σπιτιών απο το γεύμα της Κυριακής, παιδιά παίζαν και τρέχαν στους δρόμους, τα παππούδια μαζεύαν ήλιο στα καφενεία του χωριού.
Η γιαγιά η Κυρα-Γιώργαινα απο το δίπλα σπίτι έκοβε ξύλα με το τσεκούρι 
καμιά σχέση με πολλές νιές τις πόλης, τα ξέρετε τα προβλήματα 
μη σπάσει κανα μανικιούρ και μη χαλάσει  η κόμωση απο το μαλί...
και προπάντων μη ξεχάσω να δείξω στο φάτσαμπουκ τι καλά που περνάω
γίναμε όλοι σελέμπριτις και θύματα των σόσιαλ μιντια....






Στην αυλή του σπιτιού του Νικού μας υποδέχτηκαν ο παπούς Πέτρος 
και η γιαγιά Χρυσούλα σαν να είμασταν παιδιά τους.
Η γιαγιά μας έψησε  σούπερ σέρτικα καφεδάκια 
μας κέρασε μουστοκούλουρα και πτιφούρια
είπαμε πέντε κουβέντες και μετά την κάναμε για το δίπλα χωριό της Χρυσής.


Κάστρο Μογλενών η κάστρο της Χρυσής.

Εκεί δίπλα απο το χωριό της Χρυσής βρίσκονται τα συντρίμμια και ένα δείγμα απο το κάποτε μεγάλο κάστρο των Μογλενών και την καστροπολιτεία που χτίστικε περίπου τον 10ο αιώνα.
Μογλενά σημαίνει μίγκλα μούχλα ομίχλη πέρασε και εδώ ο τόπος διάφορα ευτράπελα απο πρώτους Βυζαντινούς χρόνους, πολέμους, Φράγκοι,
Σλάβοι, Βούλαροι, Βουλγαροκτόνοι,
Οθωμανοί μέχρι ποιο πρόσφατα Μακεδονικός αγώνας και βάλε,
το κάστρο πέρασε και μια περιόδο σαν τόπο εξορίας αιρετικών.
Ανασκαφικές έρευνες που γίναν το 1980 συνδέουν το κάστρο και με τον πρώτο επίσκοπο των Μογλενών τον Ιλαρίωνα που είχε σταλεί στην περιοχή για να την ᾽᾽καθαρίσει᾽᾽ απο τους Βογόμιλους και γενικά κάθε αιρετικούς.
Σήμερα παραμένει όρθια μάλλον η μπροστινή του πρόσοψη με τρείς κυκλικούς εν σειρά πύργους και απο ότι είδαμε απο τα κλαδεμένα δέντρα γύρω υπάρχει μια κίνηση απο τον τοπικό δήμο για αποκατάσταση και ανάδειξη της περιοχής.










Οι καταρράκτες και η σμαραγδένια λίμνη του Σκρα

Ωραίο στροφιλίκη και οδηγική απόλαυση η διαδρομή για το ηρωικό χωριό Σκρα.
Λίγο πρίν το χωριό  βρίσκεται ένας κρυφός παράδεισος οι καταρράκτες και η σμαραγδένια η γαλάζια λίμνη του Σκρα.
Φτάσαμε εκεί περπατώντας μέσα απο ένα πανέμορφο μονοπάτι ανάμεσα απο βελανιδιές κα πλατανιές όσοι βρεθείτε στην περιοχή αξίζει τον κόπο να κατεβείτε και να δείτε αυτο το πανέμορφο μέρος.
















Εδώ όλη η τρελοπαρέα...Χαρμάνια ρουλζζζζζ.....λέμεεεεεεε....














Στην Ειδομένη κατα χιλιάδες άντρες γυναίκες και παιδιά 
περιμένουν να περάσουν τα σύνορα για ένα καλύτερο αύριο, 
οι περρισότεροι δυστηχώς θα παραμείνουν στην ήδη επιβαρυμένη απο τα μνημόνια Ελλάδα και άλλοι θα περιπλανηθούν για πολύ στα φτωχά Βαλκάνια μέχρι να βγάλουν άκρη...
 Η Ευρώπη καζάνι που βράζει
στην μέση ανατολή το καζάνι ξεχείλισε απο το πολύ βράσιμο εδώ και πολύ καιρό..
Ακροδεξιοί θέλουν να στρέψουν το τιμόνι δεξιά και αριστεροί αριστερά ..
Τι είχες Γιάννη? τι είχα πάντα...ή τι είχαμε τι χάσαμε..
Και κάπου πίσω απο το παρασκήνιο  κάποιοι αόρατοι κινούν τα νήματα υποχθόνια παίζοντας μονόπολι με ολοκληρο τον πλανήτη.
Με επηρέασαν οι Βογόμιλικές ιστορίες θα με πείς ..
αλλα δυστηχώς φίλε μου αυτη είναι η πικρή αλήθεια.
Ζούμε σε κοινωνίες που υπερπαράγουν αγαθά και στο τέλος πετιούνται γιατι δεν προλαβαίνουν να καταναλωθούν, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού του πλανήτη μας είναι κάτω απο τα όρια την φτώχιας και πεινά.
Έλεγξε τα πάντα απο το κινητό σου την τηλεόραση σου, τις λάμπες του σπιτιού σου, σύνδεσε τα πάντα με μπλούτουθ το αυτοκίνητό σου την χέστρα σου...
σμαρτ φονς σμαρτ καρς σμαρτ χάουσες, σμάρτ μπόξες....
πως γίνετε όλα να γίνονται ποιο έξυπνα και ο άνθρωπος ποιο ηλίθιος?
Ερωτήματα που παιδεύαν το μυαλό μου στο γυρισμό 
μα σα τα παιρνε ο άνεμος μακρυά μου, κοιτώντας ψηλά στο ουρανό.
Δεν τον φοβάμε τον Έλληνα γεννήθηκε στα δύσκολα,
νεκρανασταίνεται στα δύσκολα και γεννά καινούργιες  πατέντες καινούργιες ιδέες, ποιητές, γραφιάδες
καινούργια τραγούδια με ουσία...
στα δύσκολα ξαναβρίσκει την χαμένη ουσία...

Η βόλτα μας γέμισε την μέρα ξεχαρμανιάσαμε, 
οδηγήσαμε όμορφες διαδρομές,
είδαμε καινούργια και ενδιαφέροντα μέρη γεμίσαμε με εικόνες όμορφες, 
εικόνες δραματικές,
ψυχεδελικές,
εικόνες απο το σήμερα 
και προπάντων εικόνες για περισυλλογή και σκέψη...
Υγεία, καλή καρδιά και....... ζήτω η ᾽᾽επανάσταση᾽᾽...



 Κείμενο- Φωτογραφία Kristo Pantera

...και ακόμη μερικές φώτο απο όλη την παρέα



























Εξωτερικοι σύνδεσμοι/πηγές.

Η διαδρομή 
Α μέρος.
Β μέρος.
Γ μέρος

Βογόμιλοι: η Μυστήρια Αίρεση
THE SECRET OF THE CATHARS - Conspiracy History Occult Documentary
Bogomilism
Το κάστρο των Μογλενών.
Ιστορία της Αλμωπίας
Χάρτης Καταρράκτες και Λίμνη του Σκρα




1 comment:

Unknown said...

Ωραία η παρέα,ωραία και η βολτα!και τα μέρη που επισκεφτήκαμε μοναδικά και πολύ όμορφα! Άντε να μαζευτούμε να κανονίσουμε και την επόμενη...