Wednesday, September 7, 2016

Λήθης μνημεία. Βόρας κορυφή. Καϊμακτσαλάν. Προφήτης Ηλίας.

Διαδρομές εντός Ελλάδας

Λήθης μνημεία
Βόρας κορυφή. Καϊμακτσαλάν. Προφήτης Ηλίας.

Είναι κάτι Κυριακές που ο χρόνος τρέχει ποιο γρήγορα
μα δε τρομάζει,
Είναι κάτι Κυριακές που πέρνω τα βουνά
και συγυρίζω το μυαλό μου,
ακούγοντας τον άνεμο παρέα με την μοναξιά
και την νοσταλγία της Κυριακής.

Είναι κάτι Κυριακές που βάζω στην άκρη
τις λύπες και τις χαρές,
καβάλάω την μηχανή φοράω τα φτερά μου
και ψάχνω νέους τόπους
να σκαλίσω και να ξεθάψω
τις μνήμες που τους στοιχειώνουν.


Προφήτης Ηλίας. Βόρας .Καιμακτσαλάν.




Τούτη την Κυριακή έβαλα αποστολή-εξόρμηση για το Καϊμακτσαλάν
την τρίτη ψηλότερη κορφή της Ελλάδας που αγγίζει τα 2.524 μέτρα.
Οι περισσότεροι το γνωρίζουν λόγο του χιονοδρομικού κέντρου που υπάρχει εκεί,λίγο ποιο πάνω όμως απο το χιονοδρομικό, στην γραμμή των συνόρων με τα Σκόπια υπάρχει ένα διαφορετικό και ιστορικό εκκλήσἀκι του Προφήτη Ηλία.

Οί αρχαίοι Έλληνες  σε τούτες τις κορφές έδωσαν την στέγη στον Βορέα
τον Βόρειο άνεμο.
Οι Οθωμανοί το ονομάσανε ᾽᾽Γή απαλή σαν κρέμα᾽᾽ - Καϊμακτσαλάν.

Όμως η κορυφή του Βόρα κουβαλάει βαρύ ιστορικό φορτίο στις πλάτες της.
Στις 16 του Σεπτέμβρη 1916 στα μέσα του Ά παγκόσμιου πόλεμου έγινε μια απο τις ποιο αιματηρές μάχες μεταξύ Σέρβων και Βουλγάρων στρατιωτών για την κατάλυψη της.
Έπειτα απο σφοδρές συγκρούσεις με αμέτρητα θύματα και απο τις δυό πλευρές,
ο Σλαβικός στρατός αν και αποδεκατισμένος ήταν αυτός που τελικά κατέλαβε το στρατηγικό ύψωμα.
Όταν η μάχη τελειώσε οι Σέρβοι θάψανε τους νεκρούς σε ομαδικά νεκροταφεία κοντά   στην κορυφή κάποια απο τα οποία διακρίνονται ακόμη και σήμερα.
Το 1920 και μετά το τέλος του πολέμου, συγγενεἰς των θυμάτων και στρατιώτες που πήραν μέρος στην μάχη ανέβηκαν στην κορυφή και χτίσαν την εκκλησία του Προφήτη Ηλία φόρο τιμής και αφιερωμένη στην μνήμη των νεκρών συμπατριωτών τους, χρησιμοποιώντας υπολείμματα και υλικά απο την μάχη που απόμειναν εκεί.

Προφήτης Ηλίας. Βόρας .Καιμακτσαλάν.

Ένα απόσμασμα απο το βιβλίο ''The story of the Salonica army''  του Βρετανού ανταποκριτή Ward Price το 1919 περιγράφει  την φρικαλεότητα της μάχης.

᾽᾽Παντού τριγύρω έβλεπα σκοτωμένους Σέρβους και μουλάρια.
Οι περισσότεροι ήσαν κομματιασμένοι,
είχαν χτυπηθεί απο όλμους του Βουλγαρικού πυροβολικού που έβαλε απο ψηλά.
Τα βοηθητικά τμήματα τους συγκεντρώναν στην άκρη του δρόμου
για να μεταφερθούν προς ταφή.
Πλησίασα και παρατήρησα μερικούς νεκρούς
στα παγωμένα τους μάτια υπήρχε κάτι σαν απορία.
Ξαπλωμένοι ανάσκελα ατενίζαν τον γαλανό ουρανό της Μακεδονίας᾽᾽.

Προφήτης Ηλίας. Βόρας .Καιμακτσαλάν.
Οβίδες χτισμἐνες στον περίγυρο απο το μικρό ξωκλήσι.



Προφήτης Ηλίας. Βόρας .Καιμακτσαλάν.
Μετάφραση. Η εκκλησία αυτή είναι αφιερωμένη στα λιοντάρια που έβαλαν το στήθος τους στο κατώφλι της ελευθερίας.


Προφήτης Ηλίας. Βόρας .Καιμακτσαλάν.
Το οστεοφυλάκιο λίγο ποιο κάτω απο την εκκλησία.

Καθώς άφηνα πίσω μου την κορυφή
η θερμοκρασία άρχιζε να αλλάζει στον κατήφορο
και άφηνα πίσω μαζί της και τις παγερές μνήμες
που θα κουβαλάει αυτή η ματωμένη κορυφογραμμή
και σκεφτόμουν πως δεν άλλαξαν και πολλά απο τον
Ά παγκόσμιο πόλεμο.
Οι άνθρωποι σαν πρόβατα που πάνε για σφαγή συνεχίζουν αυτοκαταστροφικούς πολέμους,
ίσα ίσα τώρα μάθαμε και φτιάχνουμε και καλύτερα όπλα
μάθαμε να σκοτώνουμε  ποιο αποτελεσματικά ...
μα δεν μάθαμε το κυριότερο εδώ και αιώνες
δεν μάθαμε να αγαπάμε.





















Χάρτης

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ. Μάχη του Καϊμακτσαλάν


1 comment:

Γιαννης said...

....δε μάθαμε ν αγαπάμε...!!!!πολύ σωστός επίλογος...δυστυχώς