Στην σπηλιά του Κένταυρου Χείρωνα

Διαδρομές εντός Ελλάδας

Μνημεία της φύσης

Σπήλαια

Στην σπηλιά του Κένταυρου Χείρων.

Μιας και πήγαμε στο Πήλιο για 3 μερούλες
 στο μαγικό βουνό για όλες τις εποχές
είχαμε τον χρόνο στις βόλτες μας να επισκευτούμε 

και το σπήλαιο του Κένταυρου Χείρωνα.
Στο Πήλιο υπάρχουν πάνω απο 170 σπηλιές
και φαντάζομαι αλλες τόσες άγνωστες.
Μερικές απο αυτές τις ονομάζουν το σπίτι η η σπηλιά του Κένταυρου Χείρωνα.
Γενικά κάθε τόπος θα ήθελε ένα κομμάτι απο την ιστορία.
Όπως και να έχει η αλήθεια θα αποκαλυφθεί στο τέλος,
 έτσι πάντα γίνετε το ψέμα δεν μπορεί να κρυφτεί για πολύ καιρό.
Εμεις διαλέξαμε να πάμε στην σπηλια που υπάρχει στο νότιο Πήλιο
δίπλα απο το χωριό Μηλίνα.

Κάποιοι λένε ότι δεν είναι αυτό το πραγματικό σπήλαιο σπίτι 

που ζούσε γιάτρευε και δίδασκε μαγεία θεραπευτική
αστρονομία και φιλοσοφία ο Χείρων,

και κάποιοι άλλοι ότι αυτό είναι το μόνο πραγματικό.

Κάποιοι δεν πιστεύουν ότι υπήρξαν στα αλήθεια 

αυτά τα υβριδικά πλάσματα αλογανθρώπων 

είναι μύθοι και ανήκουν στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας,

ενώ οι αρχαίοι Έλληνες θέλουν τον Κενταυρο Χείρων
 να είναι παιδί του Κρόνου και της Φιλύρας

και ο δάσκαλος του Αχιλλέα του Ηρακλή του Ασκληπιού και πολλών άλλων
σουπερ χίροους της εποχής.

Η πρόσβαση  στην σπηλιά είναι εύκολη οι μηχανές πάνε εως ενα σημείο,

μετά συνεχίσαμε το ανηφορικό μονοπάτι στα αριστερά μας  μέσα απο ένα ελαιώνα.

Δυστυχώς εκτός της βεβηλωσεις μιας αυτοσχέδιας πινακίδας που υπάρχει πάνω στο δρόμο

για να βρει κανείς την σπηλιά στην αρχή του μονοπατιού,
είδαμε για ακόμη μια φορά την παιδεία του νεοέλληνα εκτός τις σακούλες με τα σκουπίδια αφημένα κάτω απο τα δέντρα ο χώρος τους καλοκαιρινούς μήνες λειτουργεί και ως τουαλέτα για τους λουόμενους τις δίπλας παραλίας

Η σπηλιά είναι σχεδόν κρυμένη και μπορεί να περάσεις απο δίπλα της και να μην την προσέξεις.
Στην κάτω φώτο βλέπεις τη κατηφορική είσοδο της σπηλιάς!

και εδώ την εύθραστη οροφής της

Το εσωτερικό της σπηλιάς μας μάγεψε,
είναι ένας μεγαλος ενιαίος χώρος
μπαίνει φως παντού απο το μεγάλο άνοιγμα της οροφής
και έχει μια μυστικιστική ενέργεια.
Είτε υπήρξε είτε όχι εδώ ο Χείρων αξίζει μια επισκέψη
και ίσως οι τοπικές αρχές δείξουν λίγο παραπάνω φροντίδα.
Τέτοιοι χώροι αν υπήρχαν σε άλλες περιοχές του πλανήτη θα γινόταν 'λαικό προσκήνημα'.

Μπορείς να διαβάσεις και ποιό πολλά εδώ απο τον Σωτήρη Σοφίας τοπογράφο μηχανικό
που ξανανακάλυψε την σπηλιά και ισχυρίζεται ότι είναι η πραγματική σπηλιά του Χείρων.

Εμείς αφήσαμε την φαντασία μας ελεύθερη για λίγο και αναρωτηθήκαμε πως θα μπορούσε να ήταν εδώ το μέρος αν ζούσε εδώ ο δάσκαλος Χείρων.
Πως θα ήταν διαμορφωμενος ο χώρος πριν απο 4000 χρόνια.
Εκτός απο δάσκαλος μουσικής αστρολογίας κυνηγιού και την τέχνη του πολέμου
ήταν ένας μεγάλος  μύστης και θεραπευτής.
Γι΄αυτό και το όνομά του συνδέεται με την χειροπρακτική χειρουργική και χειρομαντία.
Μέγας παιδαγωγός των ηρώων και ημίθεων εκτός απο της βασικές αξίες ηθικής που δίδασκε το κυριότερο ήταν πως θα ανακαλύψουν οι μαθητές και να καλιεργήσουν τα ξεχωριστά ταλέντα που κατείχε ο καθένας.
Οι μύθοι λένε ότι είχε δεχτεί δηλητηριασμένο βέλος απο το αίμα της Λερναίας Ύδρας
στον πόλεμο των Κενταύρων με τους Ήρωες  καταλάθος απο τον Ηρακλή.
Αλλα καθότι αθάνατος δεν μπορούσε να πεθάνει και ζούσε μέσα σε αφόρητους πόνους
παρόλο τις γνώσεις που κατείχε δεν μπορούσε να γιατρέψει τον εαυτό του,
έτσι εθελοντικά έδωσε  την αθανασία του στον Προμηθέα για να γλυτώσει
απο την τραγική του μοίρα και δέχτηκε τον θάνατο του στο τέλος σαν θνητός.
Είτε υπήρξαν οι Κένταυροι στην πραγματικότητα είτε ήταν απλοί βοσκοί που κεντρούσαν τα πρόβατα και τα κατσίκια  πάνω στα άλογα τους τα παραμύθια και οι θρύλοι κρατάνε κρυμμένα μυστικά για όσους ψάχνουν και θέλουν να δουν λίγο παραπέρα.
Μεταφέρουν μυνήματα  απο τους παλιούς κόσμους στους μελλοντικούς. που πρέπει να τα αποδικοποιήσεις.
Συμβολικά μας διδάσκει ακόμη μέχρι τις μέρες μας  αυτός ο σοφός
και πληγωμένος θεραπευτής μέσα απο την αιώνιο σχεδόν πόνο του
την συμπόνια στους αρρώστους και την αποδοχή του θανάτου
και πέρα απο την σοφία που χρειάζετε για να γεφυρωθεί
και να ισσοροπήσει το ζωώδης με το ανθρώπινο
να εξελιχθεί στο τέλος σε θεικό και κάτι ανώτερο μέσα απο την καλλιέργια του εαυτού.

Φεύγοντας απο την σπηλιά σα να ακούσαμε καπλασμό αλόγου...
βρε λές .....?