Εγκαταλελειμμένοι τόποι
Διαδρομές εντός Ελλάδας
Στο εγκαταλελειμμένο δασικό εργοτάξιο Λεπίδα.
Χωρίς να γνωρίζω τίποτε για την ιστορία του
πότε έγινε και πότε αφέθηκε να ερημωθεί,
είναι κρίμα τέτοιοι χώροι και τόποι να αφήνονται
στην φθορά του χρόνου έρημοι
στην φθορά του χρόνου έρημοι
και να μην αξιοποιούνται,
πρέπει να μετατρέπονται σε κάτι άλλο και να μένουν ζωντανοί
ειδικά σε τέτοιους τόπους και περιοχές.
πρέπει να μετατρέπονται σε κάτι άλλο και να μένουν ζωντανοί
ειδικά σε τέτοιους τόπους και περιοχές.
Ακόμη και λίγο ψάξιμο που έκανα στον γούγλη δεν βρήκα κάτι σχετικό
και πληροφορίες γιαυτό το δασικό εργόταξιο.
Λίγες παλιές πληροφορίες διάβασα μόνο ότι αν θέλεις να φιλοξενηθείς
πρέπει να έρθεις σε επαφή με το δασαρχείο
και μερικές κουβέντες με έναν τσομπάνο της περιοχής που κάναμε
με είπε ότι έριξαν πολύ δουλειά στο οδικό δύκτιο σε αυτά τα μέρη,
αλλα μόλις τελείωσαν τις δουλειές το εγκατέλειψαν και
τα ξύλωσαν όλα απο το εργοτάξιο.
Μια πινακίδα ετοιμόρροπη λίγο ποιο πάνω απο το εργοτάξιο
εκεί που τελειώνει και ο χαλικόδρομος έγραφε
διεύθηνση δασών περιφέριας δασαρχείο Δράμας
τίτλος έργου οδοστρωσία και βελτίωση του δασικού
δρόμου -εργοτάξιο λεπίδα - καλύβια- λεπίδα-
προυπολογισμός 171.500.00 ευρά Νικιφόρος ΑΤΕ.
Το έργο συνχρηματοδοτείται κατα ποσοστό 75%
απο το ευρωπαικό γεωργικό ταμείο προσατολισμού
και εγγύσεων Ε.Γ.Τ.Π.Ε και κατα 25% απο πόρους του ελληνικού δημοσίου.
Μήπως είναι πολλά τα λεφτά Μπάμπη?
Μήπως τα λεφτά αλλάξαν χέρια?
Γιατί όταν διαβάζω τέτοια πράγματα και βλέπω τέτοια νούμερα
με έρχονται στο νού τρελλλά και έξαλλλα πάρτι τσιμπούσια με αστακούς
καγιέν και βιλλλίτσες χτισμένες σε χρόνο Ντετέ ?
Τεσπα μπορεί και να κάνω λάθος και να είναι όλα αυτά
φαντασίες του μυαλού μου
σαν το σχέδιο Μάρσαλ ενα πράμα!
Λίγες παλιές πληροφορίες διάβασα μόνο ότι αν θέλεις να φιλοξενηθείς
πρέπει να έρθεις σε επαφή με το δασαρχείο
και μερικές κουβέντες με έναν τσομπάνο της περιοχής που κάναμε
με είπε ότι έριξαν πολύ δουλειά στο οδικό δύκτιο σε αυτά τα μέρη,
αλλα μόλις τελείωσαν τις δουλειές το εγκατέλειψαν και
τα ξύλωσαν όλα απο το εργοτάξιο.
'τίτλος έργου οδοστρωσία
και βελτίωση του δασικού
δρόμου -εργοτάξιο λεπίδα
-καλύβια- λεπίδα-
προυπολογισμός 171.500.00 ευρά ΄
Μια πινακίδα ετοιμόρροπη λίγο ποιο πάνω απο το εργοτάξιο
εκεί που τελειώνει και ο χαλικόδρομος έγραφε
διεύθηνση δασών περιφέριας δασαρχείο Δράμας
τίτλος έργου οδοστρωσία και βελτίωση του δασικού
δρόμου -εργοτάξιο λεπίδα - καλύβια- λεπίδα-
προυπολογισμός 171.500.00 ευρά Νικιφόρος ΑΤΕ.
Το έργο συνχρηματοδοτείται κατα ποσοστό 75%
απο το ευρωπαικό γεωργικό ταμείο προσατολισμού
και εγγύσεων Ε.Γ.Τ.Π.Ε και κατα 25% απο πόρους του ελληνικού δημοσίου.
Μήπως είναι πολλά τα λεφτά Μπάμπη?
Μήπως τα λεφτά αλλάξαν χέρια?
Γιατί όταν διαβάζω τέτοια πράγματα και βλέπω τέτοια νούμερα
με έρχονται στο νού τρελλλά και έξαλλλα πάρτι τσιμπούσια με αστακούς
καγιέν και βιλλλίτσες χτισμένες σε χρόνο Ντετέ ?
Τεσπα μπορεί και να κάνω λάθος και να είναι όλα αυτά
φαντασίες του μυαλού μου
σαν το σχέδιο Μάρσαλ ενα πράμα!
Βρίσκετε σε όμορφη και πανοραμική θέα
30 και κάτι χιλόμετρα απο το Παρανέστι με τα τελευταία
10 μετά το Διπόταμο στρωμένα με χαλίκι.
Έχει νερό και προσφέρεται ακόμη για διανυκτέρευση αν θέλεις να εξερευνήσεις
Έχει νερό και προσφέρεται ακόμη για διανυκτέρευση αν θέλεις να εξερευνήσεις
και να περπατισεις στην γύρω περιοχή.
Αν έχεις βέβαια σκηνή γιατί τα κτίσματα είναι πλέον σε 'κατάσταση εκτάκτου ανάγκης'.
Μόνο σε μεγάλη κατεγίδα μπαίνεις μέσα για να σωθείς αλλά και πάλι θα σκεφτείς
τα σκορπιουδάκια και τους διάφορους κατοίκους πλέον του χώρου.
Είναι βέβαια ψιλοθρίλερ η φάση.
Χτυπήματα απο τις λαμαρίνες που κουνιούνται απο τον άνεμο
και άλλοι περιέργοι ήχοι απο μέσα απο τα σπίτια και απο γύρω
συνθέτουν μια περίεργη και απόκοσμη συμφωνία.
Ο μόνος ήχος απο άνθρωπο είναι ο βόμβος των κινητήρων
απο τα αεροπλάνα που διασχίζουν τον ουρανό,
το βράδυ αρχίζει το πάρτυ με τα νυχτοπούλια,
καθόμασταν δίπλα στην φωτιά γιατί αν και 15Άυγουστο
η θερμοκρασία είναι χαμηλή στα 1500 σχεδόν υψόμετρο και ακούγαμε
τους λύκους να τραγουδάνε και άλλες περίεργες κραυγές και ουρλιαχτά
απο την μεγάλη ποικιλία των πλασμάτων που υπάρχει εδώ πάνω.
Οι αρκούδες δεν πειράζουν με είπε ο νεος βοσκός που παλεύει
σε αυτές τις απομακρισμένες περιοχές τις Ελλάδας για τα προς το ζην,
-δίπλα ακριβώς ειναι τα σύνορα με Βουλγαρία-
οι λύκοι αν πεινάνε να δεις για πότε αρπάζουν ολόκληρο γελάδι
και το εξαφανίζουν, μόνο τους λύκους φοβόμαστε γιατί μας κάνουν ζημιά.
Είναι ένας φίλος και με λέει συνέχεια απορώ τι καταλαβανείς
και γυρνάς σε αυτές τις ερημιές ρε παιδί μου
πως σε αρέσει να βρίσκεσε σε τέτοια απομονομένα μέρη.
Δεν μπορω να πω πολλά εδώ ο καθένας όπως την βρίσκει σε αυτή την ζωή
αρκεί να μην ενοχλεί τον άλλον.
Γεμίσαμε οξυγόνο τα πνευμόνια εικόνες με χρώματα απο τά άπειρα αγριολούλουδα
απο τις χιλιάδες αποχρώσεις του πράσινου της περιοχής,
κολυμπίσαμε σε παγωμένα ποτάμια κάτω απο καταρράκτες που δεν τους
έχει το γκούγκλμαπς και ξύπνησε το είναι μας απο την δροσιά,
απολαύσαμε την αγκαλιά της φύσης της Ροδόπης περπατήσαμε
στα ανήλια μονοπάτια δίπλα απο τα αμέτρητα ρυάκια που συνθέτουν
στο τέλος μεγάλους ποταμούς όπως τον Νέστο.
Νιώσαμε τον σεβασμό και την ταπηνότητα του ανθρώπου
στο πραγματικό περιβάλλον και σπίτι όπου ζήσαν οι πρόγονοί μας
παρέα με τα αγρίμια των δασών κι ας το εργοτάξιο ήταν άδειο και έρημο απο ανθρώπους
πολλες φορές είναι καλύτερα με τα αγρίμια παρά με τον πολιτσμό.
Η ενέργεια των αθάνατων αυτών βουνών
μόνο θετική επίδραση μπορεί να έχει στην ψυχολογία του σημερινού
αποξενομένου χόμοσίτιζεν ανθρώπου κι όποιος δεν μπορεί να το καταλάβει
ας μείνει στα γεμάτα αφυκτικά μπιτσόμπαρα να ψάχνει να βρει ομπρέλα
στην παραλία και να πλατσουρίζει στα κάτουρα.
Αφήστε με εμένα να τριγυρνώ παρέα με τον Όμπραξ χα.,χα.,!!
Μόνο σε μεγάλη κατεγίδα μπαίνεις μέσα για να σωθείς αλλά και πάλι θα σκεφτείς
τα σκορπιουδάκια και τους διάφορους κατοίκους πλέον του χώρου.
Είναι βέβαια ψιλοθρίλερ η φάση.
Χτυπήματα απο τις λαμαρίνες που κουνιούνται απο τον άνεμο
και άλλοι περιέργοι ήχοι απο μέσα απο τα σπίτια και απο γύρω
συνθέτουν μια περίεργη και απόκοσμη συμφωνία.
Ο μόνος ήχος απο άνθρωπο
είναι ο βόμβος των κινητήρων
απο τα αεροπλάνα
που διασχίζουν τον ουρανό,
Ο μόνος ήχος απο άνθρωπο είναι ο βόμβος των κινητήρων
απο τα αεροπλάνα που διασχίζουν τον ουρανό,
το βράδυ αρχίζει το πάρτυ με τα νυχτοπούλια,
καθόμασταν δίπλα στην φωτιά γιατί αν και 15Άυγουστο
η θερμοκρασία είναι χαμηλή στα 1500 σχεδόν υψόμετρο και ακούγαμε
τους λύκους να τραγουδάνε και άλλες περίεργες κραυγές και ουρλιαχτά
απο την μεγάλη ποικιλία των πλασμάτων που υπάρχει εδώ πάνω.
Οι αρκούδες δεν πειράζουν με είπε ο νεος βοσκός που παλεύει
σε αυτές τις απομακρισμένες περιοχές τις Ελλάδας για τα προς το ζην,
-δίπλα ακριβώς ειναι τα σύνορα με Βουλγαρία-
οι λύκοι αν πεινάνε να δεις για πότε αρπάζουν ολόκληρο γελάδι
και το εξαφανίζουν, μόνο τους λύκους φοβόμαστε γιατί μας κάνουν ζημιά.
Είναι ένας φίλος και με λέει συνέχεια απορώ τι καταλαβανείς
και γυρνάς σε αυτές τις ερημιές ρε παιδί μου
πως σε αρέσει να βρίσκεσε σε τέτοια απομονομένα μέρη.
Δεν μπορω να πω πολλά εδώ ο καθένας όπως την βρίσκει σε αυτή την ζωή
αρκεί να μην ενοχλεί τον άλλον.
Γεμίσαμε οξυγόνο τα πνευμόνια εικόνες με χρώματα απο τά άπειρα αγριολούλουδα
απο τις χιλιάδες αποχρώσεις του πράσινου της περιοχής,
κολυμπίσαμε σε παγωμένα ποτάμια κάτω απο καταρράκτες που δεν τους
έχει το γκούγκλμαπς και ξύπνησε το είναι μας απο την δροσιά,
απολαύσαμε την αγκαλιά της φύσης της Ροδόπης περπατήσαμε
στα ανήλια μονοπάτια δίπλα απο τα αμέτρητα ρυάκια που συνθέτουν
στο τέλος μεγάλους ποταμούς όπως τον Νέστο.
Νιώσαμε τον σεβασμό και την ταπηνότητα του ανθρώπου
στο πραγματικό περιβάλλον και σπίτι όπου ζήσαν οι πρόγονοί μας
παρέα με τα αγρίμια των δασών κι ας το εργοτάξιο ήταν άδειο και έρημο απο ανθρώπους
πολλες φορές είναι καλύτερα με τα αγρίμια παρά με τον πολιτσμό.
Η ενέργεια των αθάνατων αυτών βουνών
μόνο θετική επίδραση μπορεί να έχει στην ψυχολογία του σημερινού
αποξενομένου χόμοσίτιζεν ανθρώπου κι όποιος δεν μπορεί να το καταλάβει
ας μείνει στα γεμάτα αφυκτικά μπιτσόμπαρα να ψάχνει να βρει ομπρέλα
στην παραλία και να πλατσουρίζει στα κάτουρα.
Αφήστε με εμένα να τριγυρνώ παρέα με τον Όμπραξ χα.,χα.,!!
Κάπου στο τέλος κάποιου δρόμου βρήκαμε και τα μόνα οχήματα
που επιβιώνουν εδω πάνω.. αθάνατα εργαλεία και τρελοί εργάτες.
Ο δυνατός αέρας και οι δύσκολες συνθήκες του χειμώνα καταστρέφουν σιγά σιγά το εργοτάξιο. |
Να εδώ χαλλλαρά δροσούλα στα 1500μ
παρέα με τα αστέρια και να ακούμε
τους λύκους να τραγουδάνε!
No comments:
Post a Comment