BalkanObscura

Διενθές διαδρομές

Εγκαταλελειμμένοι τόποι

Μνημεία της φύσης

BalkanObscura
Ένα οδοιπορικό 
στους ποιο παράξενους τόπους στα Βαλκάνια


Πάντα έτσι συμβαίνει πριν το ξεκίνημα  
του κάθε ταξιδιού είμαι αλλού.,
και όταν φτάνει το τελευταίο  βράδυ πριν την πρωινή αναχώρηση .,.,,
δεν μπορω να κλείσω μάτι.,

Χαράματα φτιάξαμε μια ομελέτα φορέσαμε την πανοπλία,
φορτωθήκαμε σελώσαμε τα άλογα και την κάναμε καρφί 
για τα βουλγαρικά σύνορα
μέσο ''κολοπετινίτσα''.,
όσο ανεβέναμε για Δράμα η θερμοκρασία άρχισε να κατεβαίνει 
σα να μας έλεγε τι θα ακολουθούσε της επόμενες μερες.,.,
ένα μικρό πέρασμα απο το στενό και όμορφο φαράγγι
στο Βuynovskoto zhdrelo -μπουρδουκλλλόνετε 
η γλώσσα μου όταν πάω να το πω- .,
ενα καφεδάκι στα πεταχτά.,
δυο κουβέντες με κάτι παιδια που συναντήσαμε απο Ελλάδα
και μετα την κάναμε για το γεφύρι του διαβόλου.,,

..πρώτη μας στάση  στο γεφύρι του διαβόλου.
Το Ντιαβόλσκι Μόστ  - Dyavolski Most βρίσκετε 10χλμ 
απο το Αρντίνο - Ardino,
κάπου ο μικρός ασφαλτόδρομος δίπλα απο το ποταμό Άδρα 
σταματά και αρχίζει χωματόδρομος σε πολλές φάσεις ανήλιος μέσα σε πυκνή βλάστηση και σε πολλά σημεία συναντά τις ποταμίσιες πέτρες.,
Αξίζει τον κόπο να κατεβείς ,
θα σε ανταμείψει με την θέα που προσφέρει αυτό το αρχιτεκτονικό κατόρθωμα,
τεχνολογικό δείγμα άλλης εποχής που στέκει ακλόνητο να ενώνει τις δυο πλευρές.,

Χρονολογείτε στην περίοδο της οθωμανικής αυτοκρατορίας γύρω στο 1515μΧ.
Κομμάτι του παλιού δρόμου που ένωνε την Θράκη με το Αιγαίο πέλαγος.
Πολλοί θρύλοι και πολλές ιστορίες το ζώνουν ..
Ολημερίς το χτίζανε το βράδυ γκρεμιζόταν και εδώ κάτι σαν το γεφύρι της Άρτας.,
Γενικά επειδή ήταν δυσβατο και κακοτράχαλο πέρασμα το λέγανε διαολεμένο.
Ο πρωτομάστορας λέγετε ότι θυσίασε την γυναίκα του στον διάολο
για να στεριώσει το γεφύρι.,
Σε  μια πέτρα κάπου στο κέντρο σύμβολα του Σολομώντα για να ξορκίζουν
το κακό και τους δαίμονες
και σε κάποια άλλη πέτρα λέγετε ότι υπάρχει η πατημασιά του διαόλου,
γενικά το βράδυ συμβαίνουν πολλά περίεργα πράγματα ακούγονται τρομακτικοί ήχοι
και οι ντόποιοι δεν το πλησιάζουν το μέρος.,

Αν και δεν κάτσαμε εδώ για να σας πούμε τι συμβαίνει, τις λίγες ώρες που καθήσαμε δεν βρήκαμε συμβολα και λοιπά απόκρυφα.
,παρά μόνο παρατηρήσαμε στο κέντρο του γεφυριού ακριβώς απο κάτω είχε μια κουδούνα που σε πολλες παραδώσεις χρησιμοποιείτε για να ξορκίζει και να διώχνει
 τα κακά πνεύματα.,
Απολαύσαμε και θαυμάσανε την ομορφιά του γύρω τοπίου το κελάρισμα του ποταμού και το τοξοτό γεφύρι που είναι τόσο παλιό αλλα μιάζει σα να χτίστηκε πρόσφατα.,
Πόσα καραβάνια με άλογα μουλάρια κάρα, κόσμος και κοσμάκης
διαβήκανε και απο αυτό το πέρασμα.

Ανεβαίνoντας απο το χωριό Μπέλι πλάστ - Beli Plast για Χάσκοβο - Haskovo
ξεπρόβαλε στα αριστερά μας αυτό το περίεργο φαινόμενο γλυπτικής της μητέρας φύσης
που οι ντόπιοι το ονομάζουν
Πετρομανήταρα - Kameni gabi - Stone mushrooms.
Κατέβηκα απο την μηχανή και αισθάνθηκα σαν την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων..
λευκές πέτρες που φτάνουν μέχρι τα τρία μετρα ύψος,
που χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια για να διαμορφωθούν και να φαίνονται
 έτσι σαν μανητάρια..
απο τα νερά της βροχές τον άνεμο και γενικά την διάβρωση του εδάφους,
μερικά πετρομανήταρα έχουν ροζ αποχρώσεις και άλλα προς το τουρκουάζ
και καθώς έπεφτε ο ήλιος  πάνω στους άσπρους  κορμούς τους,τα χρώματα
ζωντανέβαν
και παίζαν
με το απογευματινό φως του ήλιου,
 δίνοντας ένα πανέμορφο  οπτικό αποτέλεσμα.

Εδώ λέγεται οτι ειναι πετρωμένα κορίτσια που τρέξαν να ξεφυγουν απο μια σφαγή...
δεν τα καταφέραν όμως να σωθούν και όταν τα σκοτώναν
 αυτές μεταμορφονόταν σε πέτρα..
Κάποιοι παπούδες ντόπιοι  λένε οτι μπορείς να δεις να στάζουν τα δάκρυα των κοριτσιών, κάποιες στιγμές απο τα πετρομανήταρα.

Όσο ανεβαίναμε πάνω στο όρος η ορατότητα απο την ομίχλη
και τα σύννεφα έφτανε στο μηδέν..
φτάσαμε συμφωνα με τις συντεταγμένες στο σημείο όπου έπρεπε να βρισκόταν
 η Μπουλζούντζα - Buzludzha μα δεν βλέπαμε τίποτε απο την ομίχλη,
ξάφνου καθάρισε λίγο και ξεπετάχτηκε διπλά μας σαν αστρόπλοιο απο άλλο πλανήτη.,

Μπροστά μας ήταν και δεν την βλέπαμε φώναξε ο Δημήτρης .,
που να την δεις απάντησα.,
μα μόλις την αντικρίσαμε έτσι μπροστα μας να αναδύετε μέσα απο όλο
αυτό το ομιχλώδες  τοπίο,
μας έστειλε κανονικά..
Σα ναός αφημένος σε εγκατάλειψη απο θεούς που πλέον έχουν ξεφτύσει  .
,έχουν πεθάνει.,
η ιδέα του σοσιαλιστικού ονείρου της Βουλγαρίας
άφησε το κουφάρι της εδώ .,.
πέθανε στην Μπουλζούζα .,
Στην είσοδο γκράφιτι λογοπαίχνιδο με το λόγκο της κοκακόλας
enjoy communism και ποτέ μην ξεχνάς το παρελθόν σου never forget your past.
αλλα απο ότι φαίνετε απο την τψρινή κατάσταση της Μπουζλούντζας
η Βουλγαρία θέλει να το ξεχάσει.,

Στα βουλγαρικά κυριλικά με γράμματα που έχουν πέσει και εξαφανιστεί πλέον γράφει .,
στα πόδια σας σύντροφοι .,στα πόδια σας.,
σκλάβοι της εργατιάς σηκωθείτε εναντίων του εχθρού και χωρίς έλεος
ας ρίξουμε κάτω το παλιό και σάπιο σύστημα...
.....ουτοπίες.,
απο τα δυο μεγάλα αγάλματα  που συμβόλιζαν το μεγάλο κύμα της αλλαγής και φρουρούσαν την μεγάλη είσοδο στα σκαλοπάτια, απόμεινε μονο ο πάτος, ο βυθός και δείχναν τα γυμνά σίδερα σα ξεραμένα φύκια..
Δίπλα απο την κεντρική κλειδαμπαρομένη  είσοδο στα δεξιά υπάρχει μια μικρή τρύπα στον τοίχο που ίσα ίσα χώρεσα να μπώ..
τρύπες παντού.,
τρύπες στο μπετόν..
τρύπες στο σίδερο στην λαμαρίνα ..
ξεφτυσμένες πλέον οι κάποτε φανταχτερές ''αγιογραφίες'' της μεγάλης επανάστασης στα μισοαπομένοντα ντουβάρια, θυμίζανε λίγο απο της παλίες  μεγάλες δόξες..
η αποθέωση ήταν οταν βρέθηκα στην μεγάλη κεντρική αίθουσα..
σήκωσα το κεφάλι και κοίταξα πάνω,
στο κέντρο της οροφής υπάρχει ακόμη ξεφτυσμένο το σφυροδρέπανο..
και γύρω γύρω διακρίνετε ακόμη το συνθημα του Μαρξ
 ..εργάτες του κόσμου ενωμένοι .....

Με το φως που έμπαινε απο τις τρύπες της χαλασμένης μισογκρεμισμένης οροφής πλέον του κτηρίου, η όλη εικόνα θύμιζε
ιπτάμενο αντικέιμενο αγνώστης ταυτότητας..
σοβιετικό αστρόπλοιο του ψυχρού πολέμου..
γενικά κάτι το εξωγήινο..
Ο ήχος απο τις στάλες της υγρασίας μαζί με τα συρσίματα απο της λαμαρίνες που κουνιώταν απο τον αέρα ..
για λίγο..
σα να σταμάτησαν..
και κάπου απο το βάθος του κτηρίου
απο τα θεμέλια
σα να ερχόταν στα αυτιά μου τραγούδια απο τα παλιά μεγαλεία.,
πόσο μακρiνό μου φάνηκε το 1980...

Το Πετρωμένο δάσος Pobiti kamani - the stone forest
βρίσκετε στον παλιό δρόμο για την Βάρνα - Varna .
30 χιλιόμετρα μακρυά απο την Μαύρη θάλασσα  θα δεις να ξεπροβάλουν αριστερά και δεξιά όρθιες πέτρες σαν ξεραμένους κορμούς δέντρων .
Επιστήμονες χρονολογούν ότι υπάρχουν εδώ και 50εκατομμύρια χρόνια και ότι στην ουσία δημιουργίθηκαν μέσα στην θάλασσα όταν όλη αυτή η περιοχή ήταν καλυμένη απο το νερό..
Κάποτε πιστευαν ότι είναι ιερός τόπος με διαφορες υπερφυσικες ενέργειες ..
ακόμη και ότι είναι κομμάτι  απο τον ναό του Ποσειδώνα  απο την χαμένη Ατλαντίδα..
κάπιοι άλλοι πιστεύουν ότι αν περάσεις ανάμεσα απο συγκεκριμένες πέτρες
φέρνει καλή τυχη..

Περπάτησα για λίγο στο αμμώδες έδαφος και χάθηκα μέσα στο πετρωμένο δάσος
το όλο τοπίο φαινόταν πολύ αλλόκοτο..
και απόκοσμο
..είχε μια μαγεία απο αρχαία κτίσματα .,
χωρίς να είναι αρχαία κτίσματα.,
οι όρθιοι μονόλιθοι μοιάζαν με  στιβαρούς κορμούς δέντρων
 χωρίς να είναι όμως δέντρα.,
πατούσα σε άμμο και δεν βρισκόμουν σε παραλία
η σε έρημο..
ενα κομμάτι γης που ήταν εκεί αλλα
σα να μην ήταν εκεί .,
δεν έστεκε και δεν επικοινωνούσε με το γύρω περιβάλλον.,
υπήρχε αλλα δεν υπήρχε.,

Πολλά λέγονται και κάπου μπορεί κα να χαθείς στο ψάξιμο της αλήθειας για θρυλικά πρόσωπα της ιστορίας.,
μια απο όλες αυτές της ιστορίες θέλει να πιστεύει
ότι ο  πρίγκιπας Βλαντ Τέπες - Vlad Tepes ο γνωστός  δράκουλας παλουκωτής
θάφτηκε στο μικρό ξωκλήσι στο νησάκι της λίμνης του Σναγκόβ - Snagov.
όλοι οι ντόπιοι πάντως αυτό πιστεύουν.
εδώ βρέθηκε το ακέφαλο σώμα του Βλάντ ντυμένο με βασιλικά ρούχα.,

Πήραμε ένα μικρό σκάφος και μετα απο μια κύκλα στην όμορφη λίμνη
 κατεβήκαμε στο νησάκι και μπήκαμε στο μικρό  ορθόδοξο ξωκλήσι.,
απο τους ποιο δυνατούς μαχητές που αντιστάθηκαν τότε στην Οθωμανική αυτοκρατορία..
γιαυτό και ζήτησε ο Σουλτάνος το κεφάλι του.,
Μπροστά απο το ιερό βρίσκετε ο τάφος του πάνω στον τάφο ένα μικρό καντήλι .,
δυό τρία λουλούδια και μια φωτογραφία του.,.
Υπάρχει και μικρή έκθεση μπαίνοντας στα δεξιά απο τα παλαιά κείμενα της εποχής του.,
εντύπωση μας έκανε που διαβάζαμε στα ελληνικά κείμενα απο το Άγιο όρος.,
ο τάφος σήμερα είναι άδειος κανείς δεν γνωρίζει τι απόγεινε το ακέφαλο σώμα.,
οι περισσότεροι πιστεύουν οτι ο πρίγκιπας Βλάντ
δεν πέθανε ποτέ.,.

Μέσα στην μικρή πόλη της Καμπίνα - Campina
υπάρχει ένα μικρό κάστρο παλάτι μεσαιωνικού τύπου .,
οπου το στοιχείωνει μια περίεργη και πικραμένη ιστορία που πραγματικά αναμειγνύει πολλά συναισθήματα μαζί.,
μυστήριο.,
θάνατος και μεταθανάτια ζωή .,
απεριόριστη γονική αγάπη.,
επλπίδα., θλίψη .,
,μεταφυσική .,επιστήμη.,.,
και απόκρυφη αρχιτεκτονική.,
Η μικρή Τζούλια Χασντέου - Julia Hasdeu
πέθενε στα 19 της χρόνια το 1888 απο φυματίωση.,
ασθένεια που τότε δεν είχε γιατρειά.,.,
Ήταν ένα κοριτσι θαύμα,
μιλούσε επτά γλώσσες είχε γράψει πολλά ποιήματα έπαιζε πιάνο,
τραγουδούσε.,.ζωγράφιζε.,

Μετά τον θάνατό της η ζωή του πατέρα της έγινε τελείως διαφορετική,
στράφηκε στον αποκρυφισμό και τον πνευματισμό.
Ζητώτας λύτρωση απο την θλίψη του και για να παρηγορήσει τον εαυτό του,
έχτισε όλο το οίκημα  σαν ναό προς ανάμνηση της χαμένης κόρης του και πολλοί ισχυρίζονται και κάτω απο την καθοδήγηση της κόρης του .,
ενώ ήταν νεκρή, του έδινε συμβουλές απο τον άλλο κόσμο.,
και όμως κινείται  γράφει μπροστα στην κεντρική είσοδο την  ιστορική φράση του Γαλιλαίου.,πάνω απο το οικόσημο της οικογένειας.,
δυο σφίγγες φρουρούν την είσοδο δεξιά και αρίστερα .,
Πυθαγόρεια σύμβολα.,
και άλλα τόσα απο την μέσα μεριά του παλατιού.,
που είναι μουσείο πλέον και εκθέτονται πράγματα της οικογενείας.,
στο κέντρο σαν τρούλος εκκλησίας .,με ένα μεγάλο άγαλμα του Χριστού.,
κούκλες της Τζούλιας γραπτά και αγάλματα.,.
κάθε γωνιά έχει κάτι να σε πει.,
τίποτε δεν είναι τυχαίο.,

κάποιοι λένε οτι τα βράδια μπορείς να ακούσεις 
την μικρή Τζούλια να παίζει πιάνο.,
η να την δεις να τριγυρνά στον κήπο με το άσπρο της φόρεμα.,
ίσως να στοιχειώνει για πάντα 
το πνευμα της μικρής σε αυτο το μικρό παλάτι.,
η μικρή Τζούλια θα ζει για πάντα εδώ.,.,

Πάνω στα βουνά Μπαζάου - Bazau
 βρίσκετε το Vulcani Noiroisi  τα ηφαιστεια λάσπης,
υπάρχει ένα ολόκληρο σεληνιακό τοπίο.,
κι όλο αυτό δημιουργήθηκε απο ένα ηφαίστειο
 διαφορετικό απο τα ηφαίστεια
που συνήθως μας έρχετε στο μυαλό.,
κρατήρες που αντί για λάβα βγάζουν λάσπη .,
είναι συνεχώς ενεργό και αυτό υποδηλώνεται
 απο τις φουσκάλες που βγαίνουν συνεχώς
απο τους μικρόυς κρατήρες.,

Γύρω απο όπου βρίσκονται οι κρατήρες και η σκαμένη γη
απο τα αυλάκια που έχουν κάνει τα ποτάμια λάσπης 
δεν φυτρώνει τίποτε.,
κρανίου τόπος.,
Τι άλλο θα δούμε στα Καρπάθεια σκεφτόμουν.,,

.,.,την λεγόμενη Σγίγγα της Ρουμανίας την Sfinxul 
την ανακαλύψαμε εντελώς τυχαία κοιτώντας εικόνες και φωτογραφίες 
της Ρουμανίας στο διαδύκτιο.,
κατευθείαν ενθουσιαστήκαμε με την ιδέα να την δούμε απο κοντα.,.
και έτσι και έγινε ανεβήκαμε μέχρι την κορυφή του βουνού,
με τηλεκαμπίνα απο την έντονα τουριστική πόλη Σινάια Sinaia
ειδικά τους χειμερινούς μήνες λόγο της πίστες για σκί που υπάρχουν τριγύρω.,
εκεί βρίσκετε η Σφίγγα ενα μεγάλο κομμάτι βράχου
γύρω στα 3 μέτρα ύψος και 12 πλάτος στα 2216 μέτρα .,
και οταν την βλέπεις απο τα πλάγια γαίνετε σαν την σφίγγα της Γκίζας στην Αίγυπτο.,

αυτά που βλέπαμε στην κορυφή ήταν απερίγραπτα
και μετα μάθαμε οτι συμβαίνουν και πολλά άλλα απερίγραπτα σε αυτην κορυφή.,
η Σφίγγα οι γριές Μπαμπέλε  -Babele και όλη η θέα απο τα απέναντι βουνά,
μαζί με το μάτι .,
 άνοιγε και το μυαλό.,

Και τι δεν λέγετε για αυτο το μέρος εδω πάνω οτι εξωγήινα βακτηρίδια έχουν φάει τις πέτρες και  έχουν αυτές της μορφές .,
κάποιοι υποστηρίζουν ότι όλο το βουνό είναι βάση
προσγείωσεις απο εξωγήινους γίγαντες και οτι κυβερνητικοί παγκόσμιοι οργανισμοί θέλουν το θέμα να αποσιοπηθεί.,
κάποια συγκεκριμένη μέρα και ώρα κάθε χρόνο όποιος βρίσκετε μπροστά στην σφίγγα μπορεί να διακρίνει  να συμβαίνουν παραξενα και ανεξηγητα  ενεργειακά φαινόμενα στον ουρανό και διάφορες ανεξήγητες  δονήσεις γενικός.,.
δεν μπορω να πω με σιγουριά τι ακριβώς γίνετε εδώ πάνω.,
γιατί στο μέρος  γινόταν  απο τα αρχαία χρόνια .,
θυσίες και τελετές και απο τους αρχαίους Δάκες.,.
το μόνο που μπορω να πώ είναι υπαρχει μια δυνατη ροή ενέργειας 
σε αυτην την κορφή
απο τα νότια καρπάθεια
και την νιώσαμε απο τα πρώτα βήματα 
που κάναμε στα μονοπάτια της.,

Στο ίδιο βουνό  το Μπουσεγκί - Bucegi national park
μερικά χιλιόμετρα ποιο πέρα απο την κορυφη με την σφίγκα βρίσκετε
 το σπήλαιο Ιαλομίτα - pestera ialomita
 σε  υψομετρο 1660 και πολλοί ειναι αυτοί που  υποστηρίζουν ότι είναι
 είσοδος της μέσης γης,, κούφιας γης ..
γενικά του κάτου κόσμου.
.και ότι μέσω υπόγειων στοών και διαδρομών
απο εδω  βγαίνει σε διάφορα άλλα μέρη του πλανήτη ...

για το κοινό υπάρχει μια σπηλιά όπου μπήκαμε και μεις..
Αλλα υπάρχουν άλλα δυο επίπεδα της σπηλιας  όπου απαγορεύεται η είσοδος
στην μια απο αυτές χάθηκαν μια ομάδα σπηλαιολόγων
τους ψάχναν βδομάδες αλλα δεν βρέθηκαν ποτέ..

Στην είσοδο της σπηλιάς και στην ουσία χωμένο μέσα στα βράχια της σπηλιας
 βρίσκετε και το μικρό μοναστήρι της  ιαλομιτα χτίστηκε και ασκητευαν εδω  χριστιανοι ορθόδοξοι μοναχοί απο τον 16 έκτο αιώνα ..
αλλα πολλά περίεργα και ανεξήγητα συνέβαιναν και συμβαίνουν καθότι το μοναστήρι κάηκε πολλές φορές και ξαναχτίστηκε.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτο το μικρο ξωκλήσι μοναστήρι μας φυλάει  και μας προστατευει απο τα πλασματα του κάτου κόσμου.

Μέσα στο σπήλαιο βρέθηκαν ολόκληροι σκελετοί απο προιστορικές αρκούδες ..
υπάρχει ένας σταλαγμίτης που μοιάζει σαν την Παναγία ...
.ένα μικρό προσκύνημα ..
ένας αλλος χώρος που έχει την ονομασία το δωμάτιο του Άδη ..

Και μια μεγάλη αίθουσα  ο θόλος όπου βρέθηκαν και τα οστά των αρκούδων
καθώς και δείγματα απο εργαλεία πέτρες αρχανθρώπων ..

Σε διάφορα μέρη ο κόσμος πετάει κέρματα 
και κάνει ευχές πιστεύοντας ότι θα ακουστούν ..
απο ποιους όμως θα ακουστούν δεν ξέρω ..

...ένα δάσος που συμβαίνουν απο  τα ποιο ανεξήγητα φαινόμενα 
στον πλανήτη
είναι το Χόια Μπάτσιου Hoia Baciu forest.
απο που να πρωτοαρχίσεις και τι να πείς για της ιστορίες που υπάρχουν εδώ.,
φαντάσματα.,παράξενα μορφές  ξεπιδάνε σε φωτογραφίες.,
σε πολλά σημεία  μέσα στο δάσος ακόμη και τα δέντρα παραμαρφώνουν παράξενα και έξω απο τα συνηθησμένα.,
το 1968 ο Αλεξάντερ Σίφτ τράβηξε μια φωτογραφία απο ένα Α.Τ.Ι.Α
μερικοί ισχυρίζονται οτι  σημείο που προσγειώθηκε το αστρόπλοιο  
φένεται ακόμη απο το δορυφόρο., δεν φυτρώνει τίποτε εκεί.,
θέλαμε να πάμε  σε αυτό το σημείο αλλά ηταν απροσπέλαστο απο την πολύ λάσπη.,
ποιος ξέρει ίσως να μας βγήκεσε καλό,
απο το λίγο  που κατσάμε και περπατήσαμε μέσα στο δάσος 
ψιλοτσιτοθήκαμε  
πάθαμε έναν μικρό απροσανατολισμό και είμασταν έτοιμοι για όλα.,
δηλαδή αν χρειαστεί να το βάλουμε στα πόδια.

Αν κάτσεις κάποιο διάστημα παραπάνω οι περισσότεροι ισχυρίζονται οτι παθαίνουν ανεξήγητους ξαφνικούς πονοκεφάλους,ναυτίες, εμετούς,
μέχρι και περίεργα εξανθήματα και εγκάυματα.
με τους περισσότερους ντόποιους που ήρθαμε σε επαφή 
μας λέγαν ότι απο μικρά παιδιά ακούνε ιστορίες για το δάσος 
και αποφεύγουν να μπαίνουν μέσα του.,
έχουν χαθεί πολλοί άνθρωποι χωρίς να είναι μεγάλο.,
ίσως να ήταν όλες αυτές οι περίεργες ιστορίες και υποσυνείδητα να αγριέψαμε όσο βρισκόμασταν μέσα στο δάσος.,
αλλα ποτέ δεν ξες και καλό είναι είναι να μην παίζεις 
με αυτα τα πράγματα  και να μην προκαλείς την μοίρα σου.,
ήταν μια εμπειρία που θα την θυμόμαστε.,

Μετά απο μια πανέμορφη διαδρομή ανάμεσα απο πυκνα δάση και ένα ποτάμι να μας ακολουθεί για ώρες και να στρίβουμε μαζί του, και μερικά χιλιόμετρα χωματόδρομο .,
φτασαμε στην Γεαμάνα - Geamana 
σε μια απο της ποιο τοξικές λίμνες της Ευρώπης .,
ένα χωριό πλυμμηρισμένο απο τα τοξικά απόβλητα απο το δίπλα εργοτάξιο εξόρυξης χρυσού.,
Στο μυαλλό μου ήρθε το χωριό της Μεγάλης Παναγίας και οι σκουριές στην Χαλκιδική.,
 - Aνοίγουμε να πιούμε νερο και τρέχει λάσπη
 με έλεγε  φίλος κάτοικος του χωριού.,
καταστρέψαν ένα δάσος αιώνων δεν φυτρώνει τίπουτις απο πάν.,

Το Ρόσια μοντάνα ήταν ένα μικρό χωριό που σβήστικε απο τον χάρτη στον βωμό του κέρδους.,
οι πρώην κάτοικοι ακόμη περιμένουν  την αποζημίωση.,
που τους τάξανε.,
αλλα με πόσο χρήμα μπορεί να μετρηθεί μια οικολογική καταστροφή.
Πιστευω ότι όλα τα παλιοχρυσάφια όλου του κόσμου 
δεν μπορούν να ξεπλυρώσουν τον θάνατο ενος βιότοπου.,
Όλα τα λεφτα του κόσμου δεν μετράνε μία μπροστα στα εκκατομύρια χρόνια που χρειάστηκαν για να γίνει ένα βουνο...βουνό.
Σημεία των καιρών μας θα πεις,
η αυτό το απέθαντο πρόσωπο της κτηνώδους απληστίας
που καταστρέφει τα πάντα γύρω του στο όνομα του εύκολου και γρήγορου κέρδους για νούμερα ανύπαρκτα σε φωτεινές οθόνες της γουόλ στρητ.,

Κάποτε μέσα απο την λίμνη ξεπρόβαλε και φαινόταν 
το καμπαναριό του χωριού με μια καμπάνα που δεν άντεξε
άλλο να χτυπά πένθιμα,
πλέον βυθίστηκε και αυτό μαζί του,
μερικοί κάτοικοι μην έχοντας που αλλού να πάνε επιμένουν να ζουν δίπλα στην τοξική λίμνη,
με κάθε τίμημα πίσω απο αυτό.

Στην κατηφόρα για Βουλγαρία διάλεξαμε το πανέμορφο
πέρασμα απο την Τρανσαλπίνα  - Τransalpina.

Πάνω απο της φαλακρές κορφές που θυμίζουν τοπίο απο αλλο πλανήτη
και τους φιδίσιους δρόμους δίπλα απο ερμητικά ποτάμια,
ήσυχες λίμνες και μέσα απο  αιωνόβια τεράστια  δέντρα 
μπορείς να διασχήσεις  και να οδηγίσεις τον περίφημο δρόμο της τρανσαλπίνας το μονοπάτι του διαβολου όπως αποκαλείτε εδώ και πολλά χρόνια 
λόγο του δύσβατου και κυρίως  των απότομων καιρικών φαινομένων 
ειδικά τους χειμερινούς μήνες ..

όταν ανεβήκαμε εμείς είχε 1 βαθμό Κελσίου .,
 στα όργανα στο GS ένδειξη προσοχή παγετός συνεχώς
.,.,στην κορυφη και σε κάποιο σημείο 
 χάθηκαμε  μεσα στα σύννεφα.

 Κάθε στροφή και ένα διαφορετικό πλάνο το μάτι  να χάνετε στον ορίζοντα 
όπου κι να κοιταξεις στις μακρινές βουνοκορφές
στα πελώρια σύννεφα που τρέχουν συνεχώς .,
όπου και να κοιτάξεις δεν χορταίνεις ..

                                   

                                     
                                     

...μετα απο 300 χιλιόμετρα μέσα στην βροχη και με χαμηλές θερμοκρασιες φτάσαμε στο Μπελόγκρατσικ - Belogradchik
ρωτάμε σε ένα μικρό χοτέλ αν έχει πάρκινγκ για τα μηχανάκια γιατί με το που πήγαμε πέσαμε πάνω στο τρελό του χωριού.,
βγάινει μια κυρία  και μας πηγαίνει στην πίσω μερια του ξενοδοχείου .,
.να μας δίξει το πάρκινγκ
μας ανοίγει μια πόρτα και απο πίσω είχε πλυντήρια 
καρέκλες τραπέζια σόμπες και λοιπά οικιακά είδη,
μας κάνει νόημα να τα τραβήξουμε για να βάλουμε της μηχανές,
- ευχαριστούμε λέμε και την κάναμε να βρούμε αλλού,
μετα απο απο τα διαολεμένα χιλιόμετρα μέσα στην βροχή 
και σε έναν δρόμο ότι νάναι, δεν είχαμε όρεξη για μετακόμιση.,
ευτηχώς βρηκάμε λίγο παρακάτω.

Αφου κάναμε ένα φρεσκάρισμα και άλλαξαμε ρούχα 
την κάναμε για τους βράχους.,
Περιπλανηθήκαμε μέσα στο κάστρο και στους βράχους.

Η βροχη η ομίχλη και όλη η ατμόσφαιρα μας έδιναν ένα τοπίο 
μαγικό οι βράχοι ζωντάνευαν και φλερτάριζαν  με τα σύννεφα
και ο νους ταξίδευε σε άλλες εποχές.
Αυτό που ήρθε στο μυαλό ηταν τα δικά μας Μετέωρα 
ο τόπος αυτήν την εντύπωση μας έδεινε.
Μετέωρα σε ποιο μικρη μορφή.

Εδώ και 230 εκατομμύρια χρόνια ξεκίνησαν να διαμορφώνονται
οι βράχοι του Μπελογκρατσικ .

Οι τοπικές παραδόσεις ονομάζουν κάθε βράχο με το δικό τους ονομα ..
και έχουν τον δικό του θρύλο.

Η Μαντόνα η μαθήτρια ο μικρός βοσκος
 η αρκούδα η καλογριά ο δερβισης 
η καμηλες είναι μερικα ονόματα που έχουν βαφτίσει και ταυτιστεί
με το υποσυνείδητο των ντόπιων,
με πολλές λαικές παραδόσεις και ιστορίες απο πίσω.

Η τοποθεσία που βρίσκεται το κάστρο φωνάζει
απο μακρυά ότι ειναι απο τα καλύτερα μερια για ταμπούρωμα,
έτσι όποιος περνούσε και κυβερνούσε το εκμεταλευόταν στο έπαρκο
απο ρωμαικής εποχής και βάλε.

Ο καιρός της τελευταίες μέρες δεν μας έκανε το χατήρι,

είχαμε ξεκινήει απο Ελλάδα με θερμοκρασίες 20+ και ταξιδεύαμε μέσα σε βροχή και με θερμοκρασίες απο 0 εως 7 άντε 8 το πολύ.,
βάζαμε ισοθερμικά.,.,,. αδιάβροχα.,

έβγαινε λίγο ήλιος μέσα απο την μουντάδα και τα σύννεφα 
και προσπαθούσα να μαζέψω λίγο ηλιακή ενέργεια 
απο της μικρές ακτίνες του, λίγο θερμότητα.,

το σύστημα τα έπαιξε απο την απότομη αλλαγή θερμοκρασίας.,

τα σώματα μας έπαθαν ένα μικρό σοκ.

Αλλα τόσα πολλά που βλέπαν κάθε μέρα τα ματάκια μας κάθε μέρα
απο τις διαδρομές  και τα μέρη που επισκεπτόμασταν 
μας κρατούσε σε ρυθμό και καλή διάθεση.

Όταν το πνεύμα ειναι δυνατό μπορεί να νικήσει τις αδυναμίες  του σώματος.

Αφήσαμε την Βουλγαρία και μπήκαμε στην Σερβία.

Πενήντα χιλιόμετρα  μέσα στην βροχή 
πενήντα χιλιόμετρα χωρίς βροχή μας πήγαινε,
ο δρόμος στα περισσότερα βρεγμένος και να γλυστρά,

επόμενος στόχος μας ήταν να φτάσουμε στο 
χωριό του διαβόλου - Davolja Varos.

Το χωριό του διαβόλου η η πόλη του διαβόλου οπως θέλετε πείτε το .,

βρίσκετε στο όρος Ραντάν - Radan.

Σε αυτό το βουνό συμβαινούν και εδω καταστάσεις
 που μπερδεύουν τον ανθρώπινο νου.,

είναι γνωστό για τα περίεργα αντιβαριτικά φαινομενα .,

το δορυφορικό σήμα μπορει να χαθεί.,

ανεξήγητες φωτεινές σφαίρες εμφανίζονται 
απο δορυφορικές φωτογραφίες.,

οι πυξίδες τρελένονται,
αυτοκίνητα τσουλάνε προς την ανηφόρα.,

γιαυτό και στους  ντόπιους η φαντασια οργιάζει.,
νεραιδόκοσμος 
εξωγήινοι ..,

περίεργα όντα.

Μια περίεργη  ανεξήγητη ενέργεια τραβάει τους ταξιδιώτες 
προς την κορυφή του βουνου.

Το ποιο αξιοθέατο της περιοχής είναι το σπάνιο μνημείο της φύσης 
που δημιουργήθηκε απο την διάβρωση μεσα στα χρόνια.,
αποτελείτε απο 202 κολόνες απο πέτρα και χώμα .,

στον δρομο που πηγαίναμε να το βρουμε,
 το τζιπιες άρχισε να με κάνει κάτι κουφά ενώ είχα βάλει της συντεταγμένες 
απο το μέρος μια μου το έβγαζε εκει 
και μια εδω.,το στιγμα συνεχώς άλλαζε.,

.,κάπου πήραμε μια λάθος στροφή.,

μια μικρή απόκλιση απο τον στόχο και τον έχεις χάσει.,.,

ένα μικρο λάθος βήμα σε βγάζει εκτός πορείας σε πάει μίλια μακριά.

πηγαίναμε .,.
πηγαίναμε ...

πηγαίναμε στο τελος ο δρόμος έγινε ένας 
μικρός χωματοδρομος μέσα σε λάσπες και τεράστιες λακούβες 
γεμάτες απο το νερό της βροχής,

- που πάμε ρε συ .,φώναξε ο Μήτσος απο την ενδοεπικοινωνία.,

- που να ξέρω.,., απάντησα σάμπως έχω ξανάρθει.,.,

κάτι δεν πηγαινε καλά., 

και το εξακριβώσαμε οταν μας σταμάτησε ο Σέρβικος στρατός
που συναντίσαμε μπροστά μας.,

είναι κάπως όταν σε σταματάνε άνθρωποι με τα όπλα, 
αλεξίσφαιρα γιλέκα .,κράνοι.,

νιώθεις κάπως.,

άρχισα  να τους μιλάω για το μέρος που ψάχναμε.,

ευτυχώς ένας ήξερε Αγγλικα.,

- Κosovo area hear .,.,go back go back.,Crazy Greeks.,

να είναι καλά οι ανθρώποι συνοδεία με τα τζιπάκια του στρατού 
μας γύρισαν πίσω πόσα χιλιόμετρα και μας δείξαν 
που πήραμε την λάθος στροφή.

Παραλίγο να βγαίναμε απο Σερβια στο Κόσοβο μέσα απο χώμα .,

και άντε  μετά να εξηγήσεις .,χα.,χα.,

Δεν ξέρω αν έφταιγε το όρος Ραντάν με τα περίεργα φαινόμενά του 
για αυτήν την μικρή μας απόκλιση  απο τον στόχο μας  
και  την περιπέτεια δεν ξέρω αν γίναμε μάρτυρες αυτής 
της ανεξήγητης δύναμης που σε ωθεί προς την κορυφή του βουνου 
και σε  σε απροσανατολίζει,

η η ενέργεια απο το χωριό του διαβόλου .,

τέλος καλό όλα καλά.,

δεν ήθελα  με τίποτε να μας βρει το βράδυ εδώ...

Και μια τελευταία στάση  σα φόρο τιμής  στους ανθρώπους 

που τους σφάζαν σαν τα ζώα οι ναζί στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.,

στο Μπουμπάντζι Bubanj στο Νης της Σερβίας.

Εδω εκτελέστηκαν πάνω απο 10000 άνθρωποι ανάμεσά τους 

Σέρβοι Εβραίοι και Τσιγκάνοι.

Υπάρχουν τρεις μεγάλες  τσιμεντένιες κατασκευές σαν γροθιά 

η κάθε μια είναι διαφορετικό μέγεθος που συμβολίζει 

τους άντρες 

τις γυναίκες 

και τα παιδιά 

που σφαγιάστικαν εδώ.

Και στο τέλος θα με πεις 
- E και τι...;

- Γιατί κάνατε ένα τέτοιο οδοιπορικό σε 
στοιχειωμένα μυστήρια τοξικά παράξενα ενεργειακά αλλοκοτα 
εγκατελλειμένα
και τόσα διολεμένα μέρη..;

Η αλήθεια πάντα

είναι αλήθεια ότι είναι μεταβαλλόμενη.

Αυτό που θεωρούμε τώρα αληθινό ίσως αύριο 
με άλλα καινούργια δεδομένα να γίνει ψέμα.

Kάτι που τώρα το θεωρούμε παραμύθι και επιστημονική φαντασία
οι επόμενες γενιές να το θεωρούν  αλ;Hθεια  και πραγματικοτιτα.

Σε όλο αυτο το οδοιπορικό κάναμε απλές αναφορές
απο τα σημεία που περάσαμε προσπαθώντας να σας περιγράψουμε 
τελείως αντικειμενικά
τι ακούσαμε
τι είδαμε
τι μας είπαν
η διαβάσαμε .
και κυρίως τι νιώσαμε.

Στην ουσία μέσα απο αυτά τα περάσματα μας ανακαλύψαμε 
μια άγνωστη πλευρά της γειτονιάς μας.
Νιώσαμε να ζούμε κομμάτια της ιστορίας που κανένα βιβλίο 
δεν μπορει να εξηγήσει.
Βλέπαμε το άγνωστο και το παράξενο μέσα σε εμας
όταν περπατούσαμε μέσα του

και στο τέλος κάναμε ένα βήμα πιο κοντά στον τόπο 
που χτυπά η Βαλκανική καρδιά.

Απο κεί και  πέρα,
ίσως να δώσαμε ερεθίσματα να την ψάξεις εσύ προσωπικά 
παραπάνω σχετικά με το τι είναι αλήθεια η μύθος.

Σαν επίλογο θα πρότεινα μη σταματάς φίλη, φίλε, 
αδελφέ συνάνθρωπε
την αναζήτηση σε οποία κατεύθυνση κι αν βρίσκετε,
σε όποια καεύθυνση κι αν βρίσκεσαι.

Μη σταματάς να ταξιδεύεις .,
όσο
οπότε 
και κάτω απο οποιαδήποτε μορφή μπορείς ..

Γιατί στο ταξίδι  στον δρόμο .
αν την ψάχνεις λίγο βρίσκεις λειτουργική 
χειροπιαστή συνειδητότιτα ...

Μη σταματας να κυνηγάς μια αλήθεια
κι ας αύριο γίνει ψέμα
γιατί  έτσι μαθαίνεις απο πρώτο χέρι κι αυτή
η γνώση είναι πραγματική .

Είναι τόσα πολλά δίπλα μας που τα θεωρούμε δεδομένα 
αλλά συνάμα
τόσο μακρινά και ανεξερεύνητα ...

Γιαυτό σε λέω ..
...ξεκόλα.
Μη σταματάς..

..είναι λίγο δυσκολο να τα ταξιδεύεις 
να οδηγάς μηχανή και να προσπαθεις να καταγράψεις 
τις καλές και τις ''κακές'' και τις δύσκολες στιγμές.
Είναι λίγο δύσκολο να είσαι ο πρωταγωνιστής 
και ο σκηνοθέτης σε μια ταινία.,
ο ηχολήπτης ο εικονολήπτης  ο φωτογράφος 
ο άνθρωπος που θα κάνει το μοντάζ.
και πάει λέγοντας...

Πολλές ήταν οι στιγμές στο δρόμο που άφηναμε τρελλά πλάνα και εικόνες,
πολλοί οι άνθρωποι που ενώ είχαν να πουν πολλά .,
μπλοκάραν μπροστά στην κάμερα,
δεν πηράζει μας ανοίξαν τις καρδιές τους και μας  τα είπαν προφορικά.
Παρόλα αυτά προσπαθήσαμε και  φτιάξαμε ενα μικρό ντοκυμαντέρ,
είχε πολύ δουλειά αλλά και πολύ γέλιο .,.
και  στο τέλος είδαμε ότι άξιζε τον κόπο,
συγνώμη για τα ορθογραφικά μας λάθη,
προσπαθούμε να ''δειωρθόνουμαι'' συνέχεια.,...
Ευχαριστούμε όλες τις φίλες και τους φίλους για τις συνεντεύξεις.,

Enjoy BalkanObscura......