Στο ορειβατικό καταφύγιο ΣΕΟ.Κοζάνης,Φλάμπουρο,Πιέρια.

Διαδρομές εντός Ελλάδας

Ορεινά καταφύγια

Η όλη φάση με θύμισε σαν τα ''παλιά'' χρόνια πρό κινητού τηλεφώνου εποχή,
που ξέραμε που θα πάμε να βρούμε την παρέα τον φίλο χωρίς πολλά πολλά..
Που βρισκόμασταν  χωρίς ραντεβού την ώρα που έπρεπε εκει που έπρεπε χωρίς τηλέφωνα.,
Ήταν να ανέβω μια αναγνωριστηκή απο την κορφή στο Φλάμπουρο στα Πιέρια..και έκατσε
να ανεβούμε παρέα με τον Μάνο..καθότι πήρε άδεια απο την δουλειά και ξεκίνησε να αλητεύει στις κορφές έτσι όπως αυτός μονάχα ξέρει.,

Ο δρόμος απο Βελβεντό για  το χωριό Καταφύγι ακόμη κλειστός, πήγαμε να δούμε μπας και τον άνοιξαν αλλα κλάιν..είχε μια φαγάνα εκεί και πάλευε με τα χώματα..

έτσι όπως  το πάνε το βλέπω να τον ανοίγουν του χρόνου τέτοιο καιρό και άν.....

Το κόψαμε κύκλα απο Αγία Κυριακή και μετά ίσα σα παν.,.

Μετά απο την Αγια Κυριακή ο χωματόδρομος ψιλοκαλός πατημένος .,

αλλα απο το χψριό Καταφύγι προς το καταφύγιο ΣΕΟ Κοζάνης  τα πράγματα ψιλοαγριέβουν.,.

κροκάλα πάνω στην κροκάλα με σημεία  με μεγάλα νεροφαγώματα πάνω στον δρόμο.,

 με επιβατικό αυτοκίνητο  ψιλοδύσκολα  να φτάσεις πάνω.,και αν πάει εκεί θα το μείνει..

Αύγουστος μήνας και το ήθελε το μπουφανάκι του στην κορφή .,

Άλλος κόσμος στις κορφές των βουνών., όλα γίνονται ποιο έντονα .,μυρουδιές.,χρώματα., η ζωή απλουστεύει .,νοστιμεύει.,

ταπεινά σέβεσαι και αγαπάς την αγριάδα την δύναμη και την ομορφιά της φύσης.,.,

Όλα στα πόδια μας .,το μάτι στον ορίζοντα απο την μια πλευρά βλέπαμε τις Θεοπάτητες κορφές του Όλυμπου .,κάπου στο βάθος μια άσπρη γραμμη η Σαλονίκη.,απο την άλλη η ασκήμια με τα φουγάρα της Πτολεμαίδας στην κοιλάδα με τα ντουμάνια.,.,

και ακριβώς απο κάτω μας η λίμνη του Βελβεντού να απλώνεται γυαλίζωντας και αντανακλώντας το φως του ήλιου με την μαγάλη γέφυρα στο βάθος σαν μια κλωστή να ένωνει την μια άκρη με την άλλη.,.,

, ο  όμορφος Βελβεντός έκλεβε την παράσταση και δίπλα μας με τα λιγοστά σπιτάκια σε ένα σκαλοπάτι του βουνού το χωριό Καταφύγι.,

'Αρχιζε να απογευματιάζει όταν φυτάσαμε στο καταφύγι.,

Τους μόνους ανθρώπους που συναντήσαμε πάνω  πάνω ήταν ο επιστάτης του καταφυγίου .,

και ένας γελαδοβοσκός απο Αλβανία .,καουμπόις πραγματικός.,

Αφήσαμε τα μηχανάκια, .,

βγάλαμε να τσιμπήσουμε κάτι.,

ντομάτα, ελιές, τυρί, πιπεριές,κρεμύδι τσακιστό, κανα δυό κονσέρβες.,.,.

ψωμί και άγιος ο θεός.,.,φάγαμε και σήμερα.,.,

Έπειτα κινήσαμε με τα πόδια για την κορυφή του Φλάμπουρου [2.193μ.]

ούτε 40 λεπτά απο το καταφύγι.,

Ο βοσκός μας ανέβασε εψς ένα σημείο, δεν σταματούσε να μιλάει.,

- συνχωρέστε με, δεν έρχονται και πολλοί απο δω πάνω, έλεγε.,

Δυό κυνηγόσκυλα μας κάναν παρέα στον δρόμο.,την ιστορία τους δεν την μάθαμε.,

η κάποιοι κυνηγοί τα παράτησαν γιατί δεν κυνηγούσαν καλά .,.,

η το σκάσαν απο κάποια ''φυλακή''

Στην κορφή υπάρχει ένα τεφτέρι και όποιος θέλει γράφει κάτι για αυτή την μικρή του κατάκτηση.,Διαβάζαμε αυτά  που οι διαβάτες περιπατητές γράφαν.,μερικά ήταν πολύ πετυχημένα.,

είχε πλάκα.,πολλοί σύντροχοι φίλοι με ξερά.,γενικά ο παράδεισος του εντουρά εδώ πάνω.,.,

2 ινδιάνοι με GS γράψαμε και μεις, να σφραγίσουμε το πέρασμά μας.,.

Μαγικές εικόνες όπου και  να εστίαζε το μάτι που μόνο η μάνα γή ξέρει να ζωγραφίζει.,

ότι προλάβουν τα ζουζούνια να μεταφέρουν γύρη  τωρα τον Αύγουστο.,

γιατι σε κάνα δυό μήνες αν δεν το στρώσει το χιονάκι οι θερμοκρασίες θα είναι απαγορευτηκές για τα εύθραυστα φτερά τους.,

μικρές αγριοφράουλες με μεγάλη γεύση.,μύρτιλα.,

ρίγανη και βοτάνια σκόρπια απο και απο κεί.,

Το παλιό να δίνει χώρο συνεχώς στο καινούργιο.,

Ξερά  καμμένα νεκρά δέντρα απο μια παλιά πυρκαγιά,

απόμειναν μάρτυρες του συμβάντος σαν ανεπανάληπτα γλυπτά ανυπολόγιστης αξίας.,

ριζωμένα ακόμη στην γη να στέκουν με πίσμα στους ανέμους στις καταιγίδες στα χιόνια και στο κάψιμο του ήλιου.,.,

να στέκουν εκεί στις πλαγιές αγάλματα απο ξύλο, να παίζουν με τις αποχρώσεις του γαλάζιου ουρανού, το άσπρο των σύννεφων και το κόκκινο του ήλιου.,

να στέκουν ακόμη εκεί και να ζωγραφίζουν.,.,

ένα δείγμα αυτοκινήτου που απόμεινε μανάχα ο σκελετός του πλέον έδειχνε λίγο απο την ηλιθιότητα του ανθρώπινου χεριού .,

- που δεν πήρα τηλέφωνο , μας εξήγησε ο επιστάτης.,

την τροχαία, τον δήμο τους οικολόγους

- δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα , δεν μπορούμε να το μεταφέρουμε όλοι με είπαν.,

αν είναι δυνατόν .,αν είναι δυνατόν.,.,έχουμε τόσα πανέμορφα μέρη στην Ελλάδα αλλά πρόνοια μηδέν .,παιδεία μηδέν.,οικολογική συνείδηση και άλλα πολλά υστερούμε πολύ.,

Φανταστείτε ας πούμε στην Φιλανδία να συμβεί κάτι τέτοιο.,να είναι δηλαδή ένα αμάξι παρατημένο να σαπίζει δίπλα σε κάποιο ορειβατικό καταφύγιο.,

τι συγκρίνω τώρα και τι ψάχνω..,εεε?

Σαν ένα πελώριο γιγάντιο μάτι που τα βλέπει όλα ο ήλιος μας έκλεινε και για σήμερα .,χαρίζοντάς μας μερικά ανεπανάληπτα πλάνα έτσι σαν  να τα είχε φυλαγμένα για το τέλος της μέρας.,

και έδεινε χώρο στην αστροφεγγιά .,

κάπου στο βάθος αναβοσβύνανε τα λαμπάκια απο τις ανεμογεννήτριες που ήταν σκαρφαλωμένες στα απέναντι βουνά.,

κοντά στα 2000μ. ύψος γύρω στους 10 βαθμούς κελσίου .,ο αέρας να ξυρίζει.,και το δέρμα να σφίγγει απο το απότομο κρύο..,μια Ελληνική σημαία  έξω απο τον καταφύγι να στέκει σαν σιδερωμένη απο τον άνεμο.,. 

Ξαστεριά .,

όλος ο ουρανός δικός μου.,

μετα βίας να συγκρατώ το τρίποδο και την κάμερα για να βγάλω καμιά βραδινή φωτογραφία.,

Η νύχτα έσβηνε στο μεγάλο προθάλαμο του καταφυγίου .,

μας βρήκε να καθόμαστε υπό το φως ενός άσπρου κεριού δίπλα απο τα μεγάλα παράθυρα.,

να ακούμε τον αγέρα απο έξω και τα γαυγίσματα απο τα τσομπανόσκυλα.,

παρέα με τον επιστάτη και τον βοσκό, να τσουγκράμε τα ποτήρια γεμάτα με καλό κόκκινο κρασί.,.,λίγος μεζές.,.,πολλες κουβέντες.,

Ίσα με την άκρη του γαλαξία φτάσαμε και απόψε.,

η μάλλον η άκρη του γαλαξία σαν νά'νιωσα ότι ήρθε και έκατσε στο τραπέζι μας τούτη την βραδιά, και μας έκανε παρέα,.,.,,

                                                                                                15-16 Αυγούστου 2015 KristoPantera