Thursday, March 21, 2019

Καταρράκτης Ορλιάς [Λίγοι νομίζω είμαστε..]

Ποιος θα το φανταζόταν κάποτε ότι κλεισμένος μόνος
σε ένα δωμάτιο μπροστά στην οθόνη του προσωπικού υπολογιστή σου
σταθερού η κινητού θα μπορούσες να βρεθείς  όπου ήθελες
πατώντας μόνο ενα κουμπάκι για να συνδεθείς στο παγκόσμιο ιστό
και να βρίσκεσε τόσο εύκολα από την μοναξιά του δωματίου σου μέσα στην μοναξιά του πλήθους.
Και για ποιο βαθιές εμπειρίες μπορείς να φορέσεις την εφαρμοστή στολή με την νανοτεχνολόγια τελευταίας γενιάς, την κάσκα που ενεργοποιεί πολλά σημεία του εγκεφάλου των αισθήσεων με τα εσωτερικά σου όργανα και μέσα απο τα παρωπίδια γυαλιά να βλέπεις όπου θέλεις και να βρίσκεσαι σχεδόν σαν αληθινά όπου πραγματικά θέλεις οποιαδήποτε στιγμή.





Ποιος θα στό΄λεγε ότι αστραπιαία θα μπορείς να είσαι παρατηρητής σε όποιο παζάρι, φόρουμ, μπλόκ, σελίδα πλατφόρμα σωλήνα και οπτική ίνα υπάρχει.
Να μπείς ορατός η αόρατος σε κοινωνικά δίκτυα που είναι συνδεδεμένοι εκατομμύρια ακόμη χρήστες σαν εσένα με τα ίδια ενδιανφέροντα και συμφέροντα  μέσα απο μια πλήρες γκάμα ασθήσεων και ερεθίσματων κάθε ειδών.
Μα, Ω ναι! Μα και φυσικά θα μπορούσες να παίξεις και μπουνιές για εκτόνωση μέχρι να αποβάλεις τον κανίβαλο, αλλά αν τις τρως οι μπουνιές θα πονάνε πραγματικά ε να ξες!
Ποιος θα το φανταζόταν ότι το μεγαλύτερο μέρος και χρόνο απο τις ζωές τους οι άνθρωποι θα τον περνούσαν συνδεδεμένοι στον καινούργιο εικονικό παγκόσμιο ιστό.
Απο την μεγαλύτερη εικονική αλλά συνάμα ζωντανή συνεύρεση ανθρώπων για να ανταλλάξεις απόψεις ιδέες συναισθήματα μέχρι μια εικονική βόλτα στην ποιο απομονωμένη γωνιά του γαλαξία μας και ακόμη παραπέρα έτσι για να χαλαρώσεις να ξεφύγεις και να μείνεις λίγο μόνος με τις σκέψεις σου.
Και που΄σαι αναλόγος τις ορέξεις σου θα μπορούσες τόσο εύκολα να γευτείς το νοστιμότερο πιάτο γκουρμέ Γαλλικής μοριακής μαγειρικής να πιεις και να σουρώσεις σε όποιο μπαρ και καφενέ παλιομοδίτικο τραβάει η ψυχή σου, να χαθείς μέσα σε αίθουσες με μπόλικη καπνίλα απο τσιγάρα και πούρα εως το ποιο απομακρισμένο σαλούν της παλιάς άγριας δύσης και να μπορέις να βγείς σέλφι αγκαλιά με το πυροβολημένο πιανίστα.
Είναι τόσο εύκολο πλέον να μπορείς να δημιουργίσεις το προσωπικό διαδικτυακό σου μπορδέλο, με τα αγαπημένα σου ανθρωποειδή πορνίδια μοντέλα σκλάβων και να τα κάνεις ότι θες.
Μπορείς να τα αλλάζεις κομμώσεις χρώμα μαλλιών δέρματος τις αναλογίες του σκελετού του μυικού ιστού των γεννητικών οργάνων τα βυζιά το φύλο την φυλή μέχρι το βαθμό ευφυίας τον δείκτη νοημοσύνης το χιούμορ και άλλες τόσες αμέτρητρες λειτουργίες με εύκολα λογισμικά σχετικά φθηνά με αμέτρητες παραμέτρους και συνδιασμούς.
Αλλά ακόμη και να συνδεθείς με πραγματικούς ανθρώπους και να ενώσεις  πραγματικά τα υγρά σου αποστειρωμένα όμως και χωρίς το φόβο μη κολλήσεις κάποιο αφροδίσιο νόσημα.
Μην αγχώνεσαι για την κάθε ανάγκη σου μείνε ήσυχα συνδεδεμένος αφού σύμφωνα με τις αναζητήσεις σου και τις σκέψεις σου ο μεγάλος παγκόσμιος μετασχηματιστής  συλλέγει  όλες τις πληροφορίες ξέρει καλά τον χαρακτήρα σου καταλαβαίνει τι χρειάζεσαι και τι θέλεις ανα πάσα στιγμή και στο προσφέρει μέσα απο τις εταιρίες που έχει στην δούλεψή του με το ανάλογο αντίτιμο βέβαια. Απλικασιόνς για όλα τα γούστα. Μου ΄στείλε τελευταία ένας φίλος μια εφαρμογή που δεν μπορούσα να την φανταστώ πριν μερικά χρόνια. Κάνεις τατουάζ την κυματομορφή οποιαδήποτε ήχου θέλεις στο δέρμα σου όποιο τραγούδι γουστάρεις ομιλία της μαμάς σου του παιδιού σου γαύγισμα του σκυλιού σου τιτίβισμα του πουλιού σου, σκανάρεις απο την εφαρμογή μέσο του κινητού σου την κυματομορφή και τσαααααααακ  αναπαράγετε απο το ηχείο..ακούς αυτό που έκανες τατού... καλό εεεε? Θέλω να δω όμως τις κυματομορφές πως συμπεριφερονται στο πέρασμα του χρόνου με τις αλλαγές που υφίστατε το δέρμα.  Όλα εξελίσσονται θα δούμε κι άλλα πολλά κουφά που δεν μπορούσαμε να τα φανταστούμε ούτε στα ποιο τρελά ονειρά μας.



Σταματήσαμε εκεί που τελειώνει η άφαλτος πάνω απο το Δίον. Έχει και η ευθεία της εθνικής την δική της όμορφη μονότονη αίγλη. Ναι ξέρω ο άγριος μηχανόβιος φωνάζει, εεει εεειι τι μας λες ρε φίλε  παίξε Πανκ ρεεεεε θέλω ασταμάτητες στροφές ανωμαλίες δυσκολίες ανηφόρες κατηφόρες ποικιλιά βρε αδελφέ πιστάκια απο ασφαλτο και χώμα μέχρι και τον γύρο του θανατου. Άλλα να σε πω πολλές είναι οι φορές που χαλάρωνω στις ατέλειωτες ευθείες στο δρόμο για την επόμενη παρακμιακή μητρόπολη, αφήνοντας τον άνεμο να παίρνει και να φέρνει τις σκέψεις μου ποιο φρέσκιες. Παρκάραμε τα μηχανοκίνητα οχήματα στο πρώτο μικρό καταρράκτη δίπλα στην πινακίδα που δείχνει τα μονοπάτια τις βόρειας πλευράς του Ολύμπου και απο κει συνεχίσαμε με τα πόδια. Το μονοπάτι που ξεκινά απο αυτό το σημείο φτάνει μέχρι την κορομηλιά απο κει και μετά αλλάζει και γίνετε ποιο μαγικό μέχρι την Πετρόστρουγκα και απο κει μπορείς να φτάσεις Λαιμό  Μύτικα και τις άλλες κορφές. Μια γρήγορη διαδρομή για όλες τις ηλικίες και εύκολη είναι μέχρι τον καταρράκτη Ορλιά, σχεδόν μιάμιση ώρα να ανεβείς. Το μονοπάτι ακολουθεί το φαράγγι διπλα απο το ποτάμι που το ορμητικό νερό δημιουργεί ένα μεγάλο κουβάρι που ξετυλίγεται μέχρι την θάλασσα απο πέτρα και ξύλο με απίστευτες βάθρες και φυσικές πισίνες καταρράκτες με τον Ορλιά -Ουρλιά να είναι απο τους ψηλότερους όλου του Ολύμπου νομίζω.

----Ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί ότι τιο διαδίκτυο θα μεταλλασόταν με τόσο γρήγορους ρυθμούς σε αυτή την επαναστατική μορφή επικοινωνίας. Ότι θα μπορούσε να γίνει εργαλείο καταστολής αλλά και διαμαρτυρίας. Για όσους βέβαια μπορούσαν να διαφύγουν απο την μαζική ύπνωση του συνεχόμενου χαλβαδιασμού και απο τα δωρεάν εμφυτεύματα κοκτέιλ αδρεναλίνης αποχαύνωσης με πολύ δόση ζαμανφουτισμό, τεχνιτών αναγκών και προδιασφαλισμένες βαλβίδες εκτόνωσης θυμού και μίσους με νόμιμες διαδικασίες στις σύγχρονες αρένες. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα μπορούσε να κρατήσει τα κλειδιά της δημοκρατίας αυτός ο μαγικός παράξενος και ανεξερεύνητος κόσμος της τεχνολογίας του διαδίκτυου.Ήταν επόμενο όποιος έχει το έλεχγο της επικοινωνίας έχει και τον έλεχγο γενικά. Η οικονομία μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε πολιτική και το αντίθετο. Επαναστάσεις ενάντια στην καταπιεστική εξουσία όπως μας δείχνει η ιστορία πολύ ανετα μπορούν να μεταμορφωθούν στην επόνη Μοναρχία Ολιγαρχία Απολυταρχία και ακόμη σκληρότερη εξουσία απο την προηγούμενη όσο οι μεγαλύτερες μάζες των ανθρωπων παραμένουν στον φόβο και έξω απο την γνώση. Φαντάσου λίγο πρόσωπα αναλφάβητων να βλέπουν αρχαια ελληνικά κείμενα του Αριστοτέλη. Κουφό να τον παίζεις γκάιντα για να χορέψει.

Απο την άλλη μεριά το καλό σαράκι για την κατάκτηση της εσωτερικής ελευθερίας του ατόμου είναι έμφυτο μέσα στο ανθρώπινο πνεύμα απο την εποχή του Προμηθέα, είμαστε γενημένοι εξερευνητες αλλά και κοινωνικά εξαρτημένοι ο ένας απο τον άλλον με επακόλουθο να προσπαθούμε συνεχώς να φτιάχνουμε καινούργια  μοντέλα κοινωνιών ποιο λειτουργικά,  καλύτερες συλλογικές κοινωνίες με βασικές αρχές δημοκρατίας για την ευημερία και την ευτυχία του κάθε ατόμου ξεχωριστά άλλα και απο το όλο για το όλο. Το βλέπουμε πολύ έντονα την στιγμή εκείνη που δημιουργήθηκε η πρ΄ψτη κολεκτίβα, η ανάγκη κοινονικοποιήσης  απο τις πρώτες κοινωνίες των σπηλαίων μέχρι την βιομηχανική και τις τελευταίες επαναστάσεις στις σύγχρονες κοινωνίες, την δύναμη που έχει η επικοινωνία και η ανταλλαγή της γνώσης που μοιράζετε ο ανθρωπος για να εξερευνήσει και να ταξιδεψει σε θάλασσες ωκεανούς ξηρά αέρα διάστημα και άγνωστες περιοχές σε ολα τα επίπεδα. Την δύναμη που μας ωθεί να καταρρίψουμε το παλίο για το καινούργιο να ανατρέψουμε όποια τυρανία και όποια ηγεσία γίνεται καταπιεστική και άδικη την δύναμη να φτιάξουμε εργαλεία και κατασκευές που μας ταξιδεύουν ποιο ασφαλές και γρηγορότερα. Το μοιρασμα της γνώσης για την γνώση που εξελίσσεται συνεχώς μέσα σε αυτόν το αχανές περιβάλλοντα κόσμο μας που μπορούμε να δούμε ακόμη μόνο μερικά μέτρα δίπλα απο την μύτη μας. Την μικρότητα και την μοναξιά που έχουμε μέσα σε όλο αυτό το άπειρο του γαλαξία μας που και ο ίδιος βρίσκεται μικρός ανάμεσα σε άλλους γαλαξίες χώρους και διαστάσεις που δεν μπορούμε να διανοηθούμε και να αντιληφθούμε. Θυμήθηκα τι είχα διαβάσει - Το σύμπαν - έγραφε - νοιάζεται για το χαμό του ανθρώπου όσο νοιάζετε για το χαμό ενός στρειδιού.
Όλα αυτά τα όνειρα που έγιναν πραγματικότητα υλοποιήθηκαν απο  λαούς και απο απλούς ανθρώπους που ξέφυγαν απο τα υπάρχοντα κατεστημένα μέσα σε κοινωνίες που έχουν την δύναμη να αμφισβητούν αλλα και να επικοινωνούν σαν ισότιμοι πολίτες αυτής της γης και σκλάβοι κανενός. Κοινωνίες που έχουν την δύναμη να συγκροτηθούν να αυτοκυβερνηθούν και να φτιάξουν συλλογικά κοινότητες  χωριά πόλεις. Αφού μπορούμε να φτιάξουμε κοινωνικές ομάδες επικοινωνίας κοινών συμφερόντων στον κυβερνοχώρο εχουμε την ευκολία την άμμεσης και ταχύτατης επικοινωνίας ένας προς έναν και πολλοί με πολλούς απο όπου κι αν βρισκόμαστε αναπόφευκτα δεν αργή η μέρα που όλη αυτή παγόσμια επικοινωνία θα συμπτιχθεί, όλοι οι λογαριασμοί θα γίνουν ένας. Θα γεννηθεί ένα καινούργιο έμβρυο με διαφορετική γλώσσα επικοινωνίας στα μελλοντικά παιδιά των ανθρώπων.  Το παιχνίδι παίζεται αόρατα, αόρατα λεφτά σε αόρατους κόσμους, τεχνολογία αόρατη με ορατά αποτελέσματα και όλα να γυρνάν γύρω απο αυτή κοινωνικά πολιτικά νομισματικά συστήματα όλοι και όλα γυρνάν γύρω απο αυτή την τροχιά και η πλάκα είναι ότι όλα τα χωρά μέσα της. Όλα υπόκεινται σε αναβρασμό ακόμη δεν έχουμε δει το πραγματικό πρόσωπο απο αυτό που πάει να γεννηθεί. η τελική μορφή δεν έχει εμφανιστεί δεν ξεκαθάρισε το τοπίο απο την ομίχλη. Παιδιά που παίζουν με πλαστελίνη είμαστε ακόμη.

Το νερό στον καρράκτη ήταν μπούζι παγωμένο και ανζωογονητικό Μάρτη μήνα και ακόμη πολλά δέντρα γυμνά. Ο ήχος απο τον καταρράκτη καθαρτικός ξέπλενε απο τα αυτιά μου τον βόμβο της πόλης. Μια πράσινη πεταλούδα πέταξε δίπλα και πηγε να κάνει παρέα στο αγριολούλουδο.. με ένα κλίκ βρίσκονται ήδη αθάνατα μεσασ το άπειρο πάνθεον τις αιωνιότητας του διαδικτύου. Στον κατήφορο για πίσω συναντίσαμε μια παρέα απο νέα παιδιά άξιο λόγου και γραφής ήταν που είχαν πάρει τον τυφλό φίλο τους να τον πάνε στον καταρράκτη. Θαύμασα το σθένος πρώτα του τυφλού και ,ετα τους υπόλοιπους τις παρέας τους φίλους και τις φίλες που πότε ο ένας και πότε ο άλλος να τον βοηθάνε πιάνοντας του το χέρι στα δύκολα να βάζουν τα πόδια του εκει που πρέπει να πατήσει για να περάσει το εμπόδιο. Αυτά είναι πραγματικά άγρια σπορ, άγριες διαδρομές περιπέτειας Γκαρτνάση.
Αυτή η έμφυτη καλοσύνη του ανθρώπου που ξεπηδά μέσα απο τα βάθη της καρδιάς και μετατρέπεται σε φιλότιμο έρωτες και φιλίες ίσως τελικά μας σώσει την τελευταία στιγμή στο παραπέντε. Η βαθιά επίγνωση του ένα μας κάνει καλύτερους όταν είμαστε πολλοί.
Αυτός που βλέπει το φως και το μοιράζεται με τον τυφλό και ο που τυφλός δείχνει την εμπιστοσύνη και την αντοχή σε αυτόν που θέλει να την δει, αυτό είναι το πραγματικό χαρμάνι του ανθρώπου.
Φεύγοντας γέμισα ενα μπουκάλι φρέσκο πραγματικό νερό πρίν την έξοδο. 
Η επιστροφή ποιο ανάλαφρη και πάντα να φαίνεται ποιο γρήγορη.
Μια τελευταία ματιά στο κεντρικό αστέρι του γαλαξία μας καθώς χανόταν το φως του στην κυκλική τροχιά και κοκκίνιζε φωσφορούχα τα περίεργα σύννεφα του ουρανού.
Μια τελευταία ματιά στον Όλυμπο και στο φαράγγι του Ουρλιά απο την απέναντι μεριά.
Λίγοι νομίζω είμαστε ακόμοι
πολύ μικροί 
μέσα σε μεγάλους χώρους
και σκόρπιοι 
απο δω και απο κει.
Μικρές διαδρομές
μεγάλες αποστάσεις.
Κύκλοι που πάνε 
μπρος σε ευθεία.














No comments: