Με είχε μείνει απωθημένο η Λίμνη Γκιστόβα
που βρίσκετε στην οροσειρά του Γράμμου,
μετά απο μια αποτυχημένη προσπάθεια να την δούμε
που είχαμε κάνει με τον Τζιμάρα
τους χειμερινούς μήνες.
Μια χιονοθύελα όμως μας ανάγκασε να γυρίσουμε πίσω,
σχεδόν στα μισά του δρόμου.
Είχα τέτοια επιθυμία να ανέβω που θα ανέβαινα και μόνος, αν και απο ότι είδα τους καλοκαιρινούς μήνες δεν είναι κάτι το δύσκολο.
Χρόνο να έχεις άπλα, να πάρεις όλο τον Γράμμο με το πόδι μέτρο μέτρο να χαθείς στις ατέλειωτες κορφές του, και να αγναντεύεις μονάχα, να τραβάς βαθιές τζούρες οξυγόνου και να αφήνεις το μυαλό σου ελεύθερο να αποτοξινώνεται απο τα αόρατα καθημερινά δηλητήρια.
Δεν την ανεβάζεις την εκδρομή στο ΑdvRide.gr λεω μπορεί να ρθει και κάνας άλλος τρελός με τα βουνά και τις κορφές και να κάτσει κάνα καλό παρεάκι και έτσι και έγινε.
Απο δώ απο κει μαζευτήκαμε δέκα άτομα και μετά απο διάφορα χασίματα απο μερικούς καβαλάριδες, άλλος για Χίο τράβηξε και άλλος για Μυτιλήνη
στο τέλος τα καταφέραμε και συγκεντρωθήκαμε στον οικισμό του Γράμμου παλιά Γραμμούστα την καταλληλότερη ώρα για αναχώριση.
Μην εμπιστεύσαι ποτέ απόλυτα τα GPS φίλε ειδικά στα βνά!
Λίγο ποιο δίπλα μπορεί να έχει έναν καλύτερο η καινούργιο δρόμο,
πινακίδες και ντόπιοι σε αυτές τις περιπτώσεις λένε την αλήθεια.
Αν θέλεις να ανέβεις κατα κεί,
απο τον οικισμό του Γράμμου μετά απο 7 χιλιόμετρα χωματόδρομου
έχει μια παλιά καλύβα,
απο αυτό το σημείο ξεκινά το μονοπάτι να το πει ο θεός για την λίμνη.
Βασικά το καλύτερο που έχεις να κάνεις αν θέλεις να ανεβείς την λίμνη χωρίς λοξοδρομήσεις ακολούθα το μικρό ρέμα που βρίσκετε στα αριστερά σου απο την παράγκα όλο ίσα σα πάν.
Μετά απο μιάμιση δυο ώρες το πολύ εξαρτάτε τα τσιγάρα που έχεις κάνει απο μικρός
και τις αθλητικές σου δεξιότητες φτάνεις στον προορισμό σου.
Βασικά ότι γυμναστική και άν κάνεις στο βουνό καταλαβαίνεις πόσο γυμνασμένος
η αγύμναστος είσαι, δεν πα να σηκώνεις διακόσια κιλά πάγκο φιλαράκι
εδώ δεν φτουράει μία, δεν πα να κάνεις Κροσφιτ, Ζούμπα χορό της κοιλιάς
και διαλογισμούς με πέρσοναλ τρέινερ,
εδω στο περπάτημα με ένα σάκο στην πλάτη με τα νερά σου τα φαγητά σου σλίπι σκηνές και λοιπά τσιμπράγκαλα σε βγαίνουν όλα μα όλα....
τα τσιγάρα οι αναθυμιάσεις απο τα αλκοόλια τα κοψίδια τα λίπια
και βλέπεις πραγματικά πόσο ''Φίτ'' είσαι.
Γι΄αυτό κωλώνει και πολύς κόσμος με τέτοιου είδους εκδρομές
γιατί πολεμάς με τον εαυτό σου, σε βγαινουν όλα τα εσώψυχα σου στην διαδρομή
και είναι το δυσκολότερο απο όλα αυτό
στην τελική ο χειρότερος εχθρός είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.
Η ανταμοιβή όμως του ορειβάτη βρίσκετε στην κορφή όποιον δρόμο και να πάρει,
όταν μετά απο ιδρώτα και το κάψιμο των μυών των ποδιών
καταφέρει να ατενίσει απο την κορφή τον κόσμο εκεί κάτω
τόσο μακριά απο την βουή των πόλεων και την φασαρία τις καθημερινής κονσερβοποίησης
των ανθρώπινων αναγκών.
Είναι η μικρή μαγεία της κατάκτησης του αγνώστου και το συναίσθημα αυτό της μικρής γεύσης των πρώτων εξερευνητών.
Σαν έκρηξη στους οφθαλμούς έσκασε η μοναχική και απόκοσμη λίμνη μόλις την αντίκρισα έτσι απότομα πίσω απο την τελική κορφή που βρίσκετε καβατζωμένη.
Η λίμνη Γκιστόβα βρίσκετε
στα 2360μ υψόμετρο
και είναι η ψηλότερη
λίμνη της Ελλάδας.
Το βάθος της λίμνης άλλοι λένε ότι είναι 20 μέτρα άλλοι 50
και άλλοι το πάνε ποιο μακριά και πιστεύουν ότι είναι άπατο και πύλη
που ένωνεται με άλλες πύλες και πάει λέγοντας.
Έμεινα κόκαλο και με ανοιχτό το στόμα να παραμιλώ με θαυμασμό
όταν βρέθηκα μετά τον ανήφορο στο σημείο που φανερώθηκε ξαφνικά μπροστά μου.
Βασικά όλοι μας μείναμε με ανοιχτό το στόμα μόλις την αντικρίσαμε.
Είχαμε την ευκαιρία να την ευχαριστιθούμε και να απολαύσουμε την απόκοσμη ενέργεια της
γιατί διανυκτερεύσαμε εκεί.
Ήταν ενα μαγικό βράδυ πέρα απο την υγρασία και το κρύο, κάθε στιγμή η λίμνη άλλαζει φορεσιά
σαν κάποιος ξεχασμένος ασκόνιστος αιώνιος καθρέπτης, κρυμμένος πίσω και ανα΄μεσα στις παντοτινές κορφές του Γράμμου.
Καθρεπτίζει τα πάντα πάνω της, τους ουρανούς τα σύννεφα το σύμπαν ολάκερο,
κάθε στιγμή κάθε δευτερόπλεπτο σαν να καταγράφει τα περάσματα του χρόνου και να αντανακλά τις υπάρξεις άλλες φορές φανταστικές άλλες μυθικές άλλες αληθινές και τα πλάσματα που περνάνε δίπλα της πάνω της μέσα της.
Στα γλυκά νερά της ζούνε τα περίεργα και μοναδικά πλασματάκια οι αλπικοί τρίτωνες τα μόνα που μπορούν να επιβιώσουν σε τέτοιες καιρικες συνθήκες που υπάρχουν εδώ πάνω.
Μύθοι και θρύλοι απο τα παλιά τα χρόνια ζώνουν τούτο το μέρος.
Ένας απο αυτούς θέλει η λίμνη να γεννάτε απο το δάκρυ ενός καλόκαρδου δράκου οπου εξορίστικε και απομονώθηκε για την τρομακτική του όψη εδώ πάνω, δυστηχώς η εξωτερική εμφάνιση απο πάντα ξεγελά το απονευρωμένο ένστικτο.
Άφησα πίσω το βαρύ φορτίο απο μνήμες αίματος που κουβαλάνε τούτες οι κορφές
την πύρινη βροχή απο το Ναπάλμ θάνατο που έπεσε εδώ πάνω
και δοκιμάστικε με απόλυτη 'επιτυχία΄ καταστρέφοντας μεγάλο μέρος του οικοσυστήματος
του Γράμμου πολλά χωριά και άμαχο πληθυσμό, τις αδελφοκτονίες
και τα πέτρινα χρόνια του εμφύλιου σπαραγμού τα πολιτικά συμφέροντα
και τους εδαφικούς επεκτατισμούς τις κάθε χώρας τις πλάνες ιδεολογίες
που βάζουν παρωπίδες και φανατίζουν τα μάτια των ανθρώπων,
που στο τέλος ξεφτίζουν και αφήνουν μόνο πίκρα απο τις αποτυχημένες απόπειρες
και προσπάθειες του ανθρωπάκου να παλέψει για έναν καλύτερο κόσμο
και να αγγίξει έννοιες και λέξεις με βάθος άπιαστες όπως πραγματική δημοκρατία
δίκιο ελευθερία αρετή.
Άφησα πίσω μου την καταστροφή και μαλάκωσε η ματιά κοιτώντας τους αιώνιους
τεράστιους όγκους των βουνών, τις γραμμές που αποτυπώνουν πάνω τους οι χιλιετερίδες
οι εποχές και οι παγετώνες που πέρασαν απο τον πλανήτη κλέβοντας την παράσταση δυο πεταλούδες που πετάνε ανάλαφρα μπροστά μου με επαναφέρουν θυμίζοντας με και πάλι την μικρότητα μου και το εφήμερο των πραγμάτων.
Η φύση πάντα ξέρει τον δρόμο ξαναγεννάται κάθε στιγμή
τα αγριολούλουδα περιμένουν κάθε άνοιξη να ξαναβγούν στο φως,
τα αλπικά λιβάδια και τα ατελείωτα βοσκοτόπια ξαναπρασινίζουν κάθε χρόνο
μετά το λιώσιμο των πάγων, οι κρυστάλλινες πηγές του Αλιάκμονα
τρέχουν ελεύθερα για όλα τα πλάσματα για όλη την χλωρίδα και την πανίδα
χωρίς να ζητάνε αντάλαγματα.
Δυο ευρώ ειχα πληρώσει θυμάμαι το εμφιαλωμένο μικρό μπουκαλάκι
με το ψεύτικο νερό στο λΛούβρο στο Παρίσι και εδώ
η μάνα γη το δίνει απλόχερα.
Πάρε περαστικέ πιές ξεδίψασε, πάρτε ποτάμια ποτάμια δώστε παρακάτω ξεδιψάστε τον κάμπο
ξεδιψάστε όλα τα άγρια και ήμερα πλάσματα που θα βρήτε στον δρόμο σας..
παίξτε μπάλλλα κάντε παιχνίδι όλοι αλυσίδα είμαστε!
Χαρικα για την γνωριμία με τους καινούργιους φίλους της εκδρομής
χάρηκα που είδα και πάλι γνωστές φάτσες φίλους και φίλες απο τα παλιά
και τα είπαμε και πάλι απο κοντά,
στις επόμενες κορφές Ladys and Gents!
Είχα καιρό να δω τόσο δυνατά την Γαλακτική οδό
μολις καθάρισε ο ουρανός απο τα σύννεφα
καθρεπτιζόταν στα νερα της λίμνης!
που βρίσκετε στην οροσειρά του Γράμμου,
μετά απο μια αποτυχημένη προσπάθεια να την δούμε
που είχαμε κάνει με τον Τζιμάρα
τους χειμερινούς μήνες.
Μια χιονοθύελα όμως μας ανάγκασε να γυρίσουμε πίσω,
σχεδόν στα μισά του δρόμου.
 |
| Η λίμνη γύρω στις 1.00 το βράδυ. |
Είχα τέτοια επιθυμία να ανέβω που θα ανέβαινα και μόνος, αν και απο ότι είδα τους καλοκαιρινούς μήνες δεν είναι κάτι το δύσκολο.
Χρόνο να έχεις άπλα, να πάρεις όλο τον Γράμμο με το πόδι μέτρο μέτρο να χαθείς στις ατέλειωτες κορφές του, και να αγναντεύεις μονάχα, να τραβάς βαθιές τζούρες οξυγόνου και να αφήνεις το μυαλό σου ελεύθερο να αποτοξινώνεται απο τα αόρατα καθημερινά δηλητήρια.
Δεν την ανεβάζεις την εκδρομή στο ΑdvRide.gr λεω μπορεί να ρθει και κάνας άλλος τρελός με τα βουνά και τις κορφές και να κάτσει κάνα καλό παρεάκι και έτσι και έγινε.
Απο δώ απο κει μαζευτήκαμε δέκα άτομα και μετά απο διάφορα χασίματα απο μερικούς καβαλάριδες, άλλος για Χίο τράβηξε και άλλος για Μυτιλήνη
στο τέλος τα καταφέραμε και συγκεντρωθήκαμε στον οικισμό του Γράμμου παλιά Γραμμούστα την καταλληλότερη ώρα για αναχώριση.
Μην εμπιστεύσαι ποτέ απόλυτα τα GPS φίλε ειδικά στα βνά!
Λίγο ποιο δίπλα μπορεί να έχει έναν καλύτερο η καινούργιο δρόμο,
πινακίδες και ντόπιοι σε αυτές τις περιπτώσεις λένε την αλήθεια.
Αν θέλεις να ανέβεις κατα κεί,
απο τον οικισμό του Γράμμου μετά απο 7 χιλιόμετρα χωματόδρομου
έχει μια παλιά καλύβα,
απο αυτό το σημείο ξεκινά το μονοπάτι να το πει ο θεός για την λίμνη.
Βασικά το καλύτερο που έχεις να κάνεις αν θέλεις να ανεβείς την λίμνη χωρίς λοξοδρομήσεις ακολούθα το μικρό ρέμα που βρίσκετε στα αριστερά σου απο την παράγκα όλο ίσα σα πάν.
Μετά απο μιάμιση δυο ώρες το πολύ εξαρτάτε τα τσιγάρα που έχεις κάνει απο μικρός
και τις αθλητικές σου δεξιότητες φτάνεις στον προορισμό σου.
Βασικά ότι γυμναστική και άν κάνεις στο βουνό καταλαβαίνεις πόσο γυμνασμένος
η αγύμναστος είσαι, δεν πα να σηκώνεις διακόσια κιλά πάγκο φιλαράκι
εδώ δεν φτουράει μία, δεν πα να κάνεις Κροσφιτ, Ζούμπα χορό της κοιλιάς
και διαλογισμούς με πέρσοναλ τρέινερ,
εδω στο περπάτημα με ένα σάκο στην πλάτη με τα νερά σου τα φαγητά σου σλίπι σκηνές και λοιπά τσιμπράγκαλα σε βγαίνουν όλα μα όλα....
τα τσιγάρα οι αναθυμιάσεις απο τα αλκοόλια τα κοψίδια τα λίπια
και βλέπεις πραγματικά πόσο ''Φίτ'' είσαι.
Γι΄αυτό κωλώνει και πολύς κόσμος με τέτοιου είδους εκδρομές
γιατί πολεμάς με τον εαυτό σου, σε βγαινουν όλα τα εσώψυχα σου στην διαδρομή
και είναι το δυσκολότερο απο όλα αυτό
στην τελική ο χειρότερος εχθρός είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.
Η ανταμοιβή όμως του ορειβάτη βρίσκετε στην κορφή όποιον δρόμο και να πάρει,
όταν μετά απο ιδρώτα και το κάψιμο των μυών των ποδιών
καταφέρει να ατενίσει απο την κορφή τον κόσμο εκεί κάτω
τόσο μακριά απο την βουή των πόλεων και την φασαρία τις καθημερινής κονσερβοποίησης
των ανθρώπινων αναγκών.
Είναι η μικρή μαγεία της κατάκτησης του αγνώστου και το συναίσθημα αυτό της μικρής γεύσης των πρώτων εξερευνητών.
Σαν έκρηξη στους οφθαλμούς έσκασε η μοναχική και απόκοσμη λίμνη μόλις την αντίκρισα έτσι απότομα πίσω απο την τελική κορφή που βρίσκετε καβατζωμένη.
Η λίμνη Γκιστόβα βρίσκετε
στα 2360μ υψόμετρο
και είναι η ψηλότερη
λίμνη της Ελλάδας.
Το βάθος της λίμνης άλλοι λένε ότι είναι 20 μέτρα άλλοι 50
και άλλοι το πάνε ποιο μακριά και πιστεύουν ότι είναι άπατο και πύλη
που ένωνεται με άλλες πύλες και πάει λέγοντας.
Έμεινα κόκαλο και με ανοιχτό το στόμα να παραμιλώ με θαυμασμό
όταν βρέθηκα μετά τον ανήφορο στο σημείο που φανερώθηκε ξαφνικά μπροστά μου.
Βασικά όλοι μας μείναμε με ανοιχτό το στόμα μόλις την αντικρίσαμε.
Είχαμε την ευκαιρία να την ευχαριστιθούμε και να απολαύσουμε την απόκοσμη ενέργεια της
γιατί διανυκτερεύσαμε εκεί.
Ήταν ενα μαγικό βράδυ πέρα απο την υγρασία και το κρύο, κάθε στιγμή η λίμνη άλλαζει φορεσιά
σαν κάποιος ξεχασμένος ασκόνιστος αιώνιος καθρέπτης, κρυμμένος πίσω και ανα΄μεσα στις παντοτινές κορφές του Γράμμου.
Καθρεπτίζει τα πάντα πάνω της, τους ουρανούς τα σύννεφα το σύμπαν ολάκερο,
κάθε στιγμή κάθε δευτερόπλεπτο σαν να καταγράφει τα περάσματα του χρόνου και να αντανακλά τις υπάρξεις άλλες φορές φανταστικές άλλες μυθικές άλλες αληθινές και τα πλάσματα που περνάνε δίπλα της πάνω της μέσα της.
Στα γλυκά νερά της ζούνε τα περίεργα και μοναδικά πλασματάκια οι αλπικοί τρίτωνες τα μόνα που μπορούν να επιβιώσουν σε τέτοιες καιρικες συνθήκες που υπάρχουν εδώ πάνω.
Μύθοι και θρύλοι απο τα παλιά τα χρόνια ζώνουν τούτο το μέρος.
Ένας απο αυτούς θέλει η λίμνη να γεννάτε απο το δάκρυ ενός καλόκαρδου δράκου οπου εξορίστικε και απομονώθηκε για την τρομακτική του όψη εδώ πάνω, δυστηχώς η εξωτερική εμφάνιση απο πάντα ξεγελά το απονευρωμένο ένστικτο.
 |
| Γράμμος σύνορα Ελλάδα Αλβανία, κάπως έτσι προσπαθεί ο άνθρωπος να χωρίσει τα αχώριστα. |
Άφησα πίσω το βαρύ φορτίο απο μνήμες αίματος που κουβαλάνε τούτες οι κορφές
την πύρινη βροχή απο το Ναπάλμ θάνατο που έπεσε εδώ πάνω
και δοκιμάστικε με απόλυτη 'επιτυχία΄ καταστρέφοντας μεγάλο μέρος του οικοσυστήματος
του Γράμμου πολλά χωριά και άμαχο πληθυσμό, τις αδελφοκτονίες
και τα πέτρινα χρόνια του εμφύλιου σπαραγμού τα πολιτικά συμφέροντα
και τους εδαφικούς επεκτατισμούς τις κάθε χώρας τις πλάνες ιδεολογίες
που βάζουν παρωπίδες και φανατίζουν τα μάτια των ανθρώπων,
που στο τέλος ξεφτίζουν και αφήνουν μόνο πίκρα απο τις αποτυχημένες απόπειρες
και προσπάθειες του ανθρωπάκου να παλέψει για έναν καλύτερο κόσμο
και να αγγίξει έννοιες και λέξεις με βάθος άπιαστες όπως πραγματική δημοκρατία
δίκιο ελευθερία αρετή.
Άφησα πίσω μου την καταστροφή και μαλάκωσε η ματιά κοιτώντας τους αιώνιους
τεράστιους όγκους των βουνών, τις γραμμές που αποτυπώνουν πάνω τους οι χιλιετερίδες
οι εποχές και οι παγετώνες που πέρασαν απο τον πλανήτη κλέβοντας την παράσταση δυο πεταλούδες που πετάνε ανάλαφρα μπροστά μου με επαναφέρουν θυμίζοντας με και πάλι την μικρότητα μου και το εφήμερο των πραγμάτων.
Η φύση πάντα ξέρει τον δρόμο ξαναγεννάται κάθε στιγμή
τα αγριολούλουδα περιμένουν κάθε άνοιξη να ξαναβγούν στο φως,
τα αλπικά λιβάδια και τα ατελείωτα βοσκοτόπια ξαναπρασινίζουν κάθε χρόνο
μετά το λιώσιμο των πάγων, οι κρυστάλλινες πηγές του Αλιάκμονα
τρέχουν ελεύθερα για όλα τα πλάσματα για όλη την χλωρίδα και την πανίδα
χωρίς να ζητάνε αντάλαγματα.
Δυο ευρώ ειχα πληρώσει θυμάμαι το εμφιαλωμένο μικρό μπουκαλάκι
με το ψεύτικο νερό στο λΛούβρο στο Παρίσι και εδώ
η μάνα γη το δίνει απλόχερα.
Πάρε περαστικέ πιές ξεδίψασε, πάρτε ποτάμια ποτάμια δώστε παρακάτω ξεδιψάστε τον κάμπο
ξεδιψάστε όλα τα άγρια και ήμερα πλάσματα που θα βρήτε στον δρόμο σας..
παίξτε μπάλλλα κάντε παιχνίδι όλοι αλυσίδα είμαστε!
Χαρικα για την γνωριμία με τους καινούργιους φίλους της εκδρομής
χάρηκα που είδα και πάλι γνωστές φάτσες φίλους και φίλες απο τα παλιά
και τα είπαμε και πάλι απο κοντά,
στις επόμενες κορφές Ladys and Gents!
 |
| Υφές στο δέρμα της γης |
 |
| Το μικρό ινδιάνικο χωριό |
 |
Ιούλη μήνα και σε πολλά σημεία ο πάγος και το χιόνι του χειμώνα δεν έχει λιώσει ακόμη |
 |
Αλβανός βοσκός, επαγγέλματα που δεν τα κάνουν πια Έλληνες αλλα έτσι όπως πάμε θα τα ξαναπιάσουν. |
 |
Ηλιος η φεγγάρι? |
Είχα καιρό να δω τόσο δυνατά την Γαλακτική οδό
μολις καθάρισε ο ουρανός απο τα σύννεφα
καθρεπτιζόταν στα νερα της λίμνης!
No comments:
Post a Comment