Ζούμε Ελλάδα με τα υπέρ και τα κατά.
Μια χώρα με 15.000 χιλιόμετρα ακτογραμμή
προσφέρετε για φθηνή αλλά πραγματική θαλάσσια περιπέτεια.
Φθηνή γιατί με λίγα χρήματα μπορείς να πάρεις
ένα wind surfing ας πούμε, ενα φουσκωτό η ένα κανό και να ζήσεις ανεπανάληπτες στιγμές,
πραγματικές περιπέτειες, να απολαύσεις την θἀλασσα και το υδάτινο στοιχεἰο
παρόλο που στην θάλασσα δεν χωράνε λάθη δεν συγχωρεί εύκολα
είναι απρόβλεπτη και δεν δαμάζετε,
μόνο μαζί της μπορείς να πας, με σεβασμό αγάπη και δεος.
Άλλωστε το νερό είναι απο τα ποιο ισχυρότερα στοιχεία της φύσης,
πιάνει και τον περισσότερο χώρο γεωγραφικά στον πλανήτη μας.
Δικαίως ο Καρλ Σαγκαν είχε πει,
πόσο άστοχο είναι να αποκαλούμε αυτόν τον πλανήτη Γη,
ενώ είναι εντελώς ξεκάθαρο ότι είναι Ωκεανός.
Μια χώρα με 15.000 χιλιόμετρα ακτογραμμή
προσφέρετε για φθηνή αλλά πραγματική θαλάσσια περιπέτεια.
Φθηνή γιατί με λίγα χρήματα μπορείς να πάρεις
ένα wind surfing ας πούμε, ενα φουσκωτό η ένα κανό και να ζήσεις ανεπανάληπτες στιγμές,
πραγματικές περιπέτειες, να απολαύσεις την θἀλασσα και το υδάτινο στοιχεἰο
παρόλο που στην θάλασσα δεν χωράνε λάθη δεν συγχωρεί εύκολα
είναι απρόβλεπτη και δεν δαμάζετε,
μόνο μαζί της μπορείς να πας, με σεβασμό αγάπη και δεος.
Άλλωστε το νερό είναι απο τα ποιο ισχυρότερα στοιχεία της φύσης,
πιάνει και τον περισσότερο χώρο γεωγραφικά στον πλανήτη μας.
Δικαίως ο Καρλ Σαγκαν είχε πει,
πόσο άστοχο είναι να αποκαλούμε αυτόν τον πλανήτη Γη,
ενώ είναι εντελώς ξεκάθαρο ότι είναι Ωκεανός.
Το κανό-καγιάκ χρησιμοποιήθηκε απο τα αρχαία χρόνια και τους πρώτους πειραματισμούς που έκανε ο άνθρωπος με την ναυσηπλοία με κορμούς δέντρων και δέρματα σα μέσο μεταφοράς αναζήτηση τροφής μετακίνησης εμπορευμάτων σε ποτάμια λίμνες και θάλλασες απο τους ινδιάνους τους εσκιμώους και όχι μόνο.
Πέρασε σχεδόν μια δεκαετία και απο την τελευταία βόλτα μου με κανό.
Μου το είχανε κλέψει μέσα απο το τροχόσπιτο στο καμπιγκ Πλατανίτσι.
Κάναμε πολύ κανό εκείνο το καλοκαίρι καθημερινά θυμάμε προτού μου το φάνε.
Είναι μια πολύ καλή μορφή άσκησης καθώς γυμνάζει όλο το σώμα σχεδόν και μεγάλες μυικές ομάδες του σώματος αναπτύσει την αντοχή την θέληση και καίς πολλές θερμίδες σχεδόν 500 μεχρι 1000 την ώρα αναλόγος την ένταση.
Την είχα ψωνίσει πολύ τότε που μου το είχανε κλέψει,
και έτσι άδικα να το χάσω,
όχι τόσο για τα χρηματική του αξία αλλά για το συναισθηματικό δέσιμο.
Ήταν μια πολύ καλή κατασκευή το είχα αγοράσει απο έναν παπούλη
που έφτιαχνε βάρκες αλλά έβγαζε και μερικά σκαριά κανό.
Ήταν διπλό, είναι αβύθιστο παιδί μου με είχε πει και όντως τα λόγια του είχαν βγει αληθινά
γιατί είχα περιπέτειες μαζί του και δεν με πούλησε πουθενά.
Έψαξα να τον ξαναβρώ τον παπού -ούτε θυμάμε το όνομά του- για να ξαναπάρω το ίδιο αλλα μάταια.
Ήταν τότε περιοχή Βιαμύλ στην ανατολική Θεσσαλονίκη πριν το αεροδρόμιο μακεδονία.
Πήρε σύνταξη και το έκλεισε το μαγαζί με είπαν κάποιοι απο δίπλα που ρώτησα,
πρέπει να είναι κάπου προς την Καλικράτεια έκανε εκεί ένα εργαστήρι με είπε κάποιος άλλος...αλλά άντε ψάξε βρες!
Είχαμε βαλθεί να φτάσουμε τότε απο το Πλατανίτσι στο Άγιο όρος απέναντι
μαζί με το φιλαράκι τον Λάζαρο, αλλά ήταν ένα πολύ δύσκολο ενχείριμα.
Βασικά δεν το ´χαμε πάρει πολύ ζεστά και στα σοβαρά,
την μια να θα χαλάσει ο καιρός την άλλη δεν είχαμε δυνάμεις.
Σε μια απο τις απόπειρες μας κάπου στα μέσα του κόλπου του αγίου όρους συναντάμε έναν ψαρά ορίτζιναλ με τα όλα του άσπρα γένια καπελάκι καπετανέικο και πάνω απο την ψαρόβαρκά του κορδομένος μα λέει για που το βάλατε ρε παλληκάρια.
Πόσο θέλει ακόμη για να πάμε στο όρος τον ρωτάω.
Γέλασε, κουζουλοί είστε μωρέ γυρίστε πίσω,
να μην ξεχνάτε ποτέ ότι έχετε και το πίσω ..να το θυμάστε πάντα αυτό!
Πέρασαν τα χρόνια αλλά οι αναμνήσεις δεν έφυγαν γιατί οι περισσότερες είχαν μια γλυκιά γεύση περιπέτειας και εξερεύνησης συνάμα με τις ανθρώπινες αντοχές μέσα απο το παιχνίδι και την άθληση.
Όποτε έβλεπα κάποιο όμορφο κολπάκι η νησάκι υπήρχε στην πίσω μεριά του μυαλού μου η διάσχιση του με κανό.
Κάπως έτσι ξαναβγήκε και ήρθε πάλι το σαράκι και η θέληση να ξαναποκτήσω και να ξανακάνω κανό.
Να σαλπάρω και πάλι για παλιούς στόχους και όνειρα ας το πω κι έτσι γιατί εντάξει δεν είναι και κάποιος τρελός άθλος να κάνεις την γύρα ενος μικρού νησιού ούτε κάτι ανεφικτο δύσκολο η άπιαστο.
Αν και μπορώ να πω μετα την τελευταία μου βόλτα όλοι μου οι μύες ήταν πιασμένοι για κανα δυό μέρες.
Έτσι κι έγινε βρήκα ένα σκαρί για να κάνει την δουλειά μας προς το παρών, γιατί είδα και κάτι φανταστικά κανό με κάτι τιμές που ήταν απαγορευτικές ούτε κότερο να πέρναμε ρε φίλε, αν και δεν πιστεύω να αξίζει να δώσεις τόσα χρήματα αν δεν έχεις σκοπό να κάνεις μια ᾽μεγαλούτσικη᾽ βόλτα και γενικά κάτι μεγάλο.
Μαζί με την Μαρία αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε να κάνουμε τον γύρο του Διάπορου.
Ο Διάπορος είναι ένα μικρό νησάκι με πολλά άλλα δίπλα του ποιο μικρά και διάφορες βραχονησίδες απέναντι απο την Βουρβουρού της Χαλκιδικής στον κόλπο του Αγιου Όρους.
Πανέμορφες παραλίες βρίσκονται σε αυτό το συμπλεγμα των μικρών νησιών και άξιο ενδιανφέροντος να τρυπώσεις αναμεσά τους, εκτός αυτού σε δίνουν και μια σιγουριά μια αίσθηση ασφάλειας ότι και να γίνει είναι εύκολα προσβάσιμη και δίπλα η ξηρά.
Αν και σε μερικά σημεία συναντήσαμε ισχυρά ρευματα και την εξωτερική ανατολική πλευρά του μεγάλα κύμματα και σαν να μην έφτανε αυτό τα απόνερα απο τα καραβια κότερα κτλ τα κάναν ακόμη χειρότερα τα πράγματα.
Ενδιαφέρων είχαν οι διάφοροι σκόπελοι και τα βράχια κοντά στις παραλίες που βλέπαμε για πρώτη φορά γιατἰ για να πας εκεί πας μονο με βαρκούρα η οτιδηποτε άλλο πλεούμενο δεν παει αυτοκήνιτο η μοτοσυκλέτα.
Ενδιαφέρων επίσεις και άξιο μελέτης τα σκουπίδια και τα πλαστικά που βρίσκαμε σε πολλές ερημικές παραλίες.
Ότι είναι ξένο και αχρείαστο για την θαλασσα το φτὐνει και το ξερνάει και και πάλι προς τα έξω στην στεριά.
Πλαστικοί σωλήνες φελιζόλ πλαστικές σακούλες πλαστικά μπουκάλια απο γάλατα του 1970 μέχρι και ένα τούρκικο μπουφάν βρήκαμε ότι να᾽ναι.
Κάτι πρέπει να κάνει ο άνθρωπος με αυτο το υλικό το πλαστικό, εντάξ μας βόλεψε σε κάποια φάση της ιστορίας μας αλλά πλεον είναι απειλή για πολλά θαλάσσια πλάσματα εκει έξω και για όλη την χλωρίδα και πανίδα και ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι είμαστε κομμάτι της.
Να ´ταν μόνο το πλαστικό ρε φίλε θα με πεις τα προβλήματά μας είναι και τόσα άλλα που περιμένουν λύσεις φοβάμαι ότι θα πέσει μεγάλο και βαρύ φορτἰο στις επόμενες γενιές.
Έχει την φάση του να μπαίνεις σε κολπάκια που πάνε μόνο ιστιοφόρα και να χώνεσαι αναμεσά τους σαν πρωτόγονος ινδιάνος.
Έχει την φάση του το κανό δεν καις πετρέλαια και βενζίνες παρα μόνο θερμίδες.
Έχει την φάση του να πίνεις παγωμένο φρέντο στην μέση του πελάγου πάνω σε ένα καρυδότσουφλο και να ακούς μουσικές απο τα μπιτσόμπαρα της ακτής στέρεο σαν απο ένα μεγάλο ηχείο και απο την εξωτερική μεριά που δεν εχει πολύ πολιτισμό να ακούς μόνο τον άνεμο και τα κύματα που σκάνε πάνω στα βράχια.
Έχει την φάση να βλέπεις κάτι να γυαλίζει μέσασ την θάλασσα και να περνά μια ψαρούκλα ένα μἐτρο απο δίπλα σου και να μην ξες τι ψάρι είναι.
Έχει την φάση του να βουτάς σε τιρκουάζ νερα και να βλέπεις κοράλια κοπάδια απο ψαράκια, έχει μια αναξάντλητη ελευθερία που μόνο ο στενός νους μπορει να την περιορίσει.
Ένας άλλος κόσμος είναι η θάλασσα με τους δικούς της νόμους μέτρα και σταθμά.
Έχουν μεγάλη φάση οι υδάτινες διαδρομές περιπέτειας.
Στο γύρνα ένας καπετάνιος που πετούσε κάτι νερά απο το καραβάκι του, κατάλαβε και είδε τον ενθουσιασμό μας μετά το μικρό μας τουρ με το ταπηνό μας σκάφος και φωναξε απο απέναντι - είναι μόνο αρχή να ξέρετε είναι μόνο η αρχή.
Καλό καλοκαίρι!
Πέρασε σχεδόν μια δεκαετία και απο την τελευταία βόλτα μου με κανό.
Μου το είχανε κλέψει μέσα απο το τροχόσπιτο στο καμπιγκ Πλατανίτσι.
Κάναμε πολύ κανό εκείνο το καλοκαίρι καθημερινά θυμάμε προτού μου το φάνε.
Είναι μια πολύ καλή μορφή άσκησης καθώς γυμνάζει όλο το σώμα σχεδόν και μεγάλες μυικές ομάδες του σώματος αναπτύσει την αντοχή την θέληση και καίς πολλές θερμίδες σχεδόν 500 μεχρι 1000 την ώρα αναλόγος την ένταση.
Την είχα ψωνίσει πολύ τότε που μου το είχανε κλέψει,
και έτσι άδικα να το χάσω,
όχι τόσο για τα χρηματική του αξία αλλά για το συναισθηματικό δέσιμο.
Ήταν μια πολύ καλή κατασκευή το είχα αγοράσει απο έναν παπούλη
που έφτιαχνε βάρκες αλλά έβγαζε και μερικά σκαριά κανό.
Ήταν διπλό, είναι αβύθιστο παιδί μου με είχε πει και όντως τα λόγια του είχαν βγει αληθινά
γιατί είχα περιπέτειες μαζί του και δεν με πούλησε πουθενά.
Έψαξα να τον ξαναβρώ τον παπού -ούτε θυμάμε το όνομά του- για να ξαναπάρω το ίδιο αλλα μάταια.
Ήταν τότε περιοχή Βιαμύλ στην ανατολική Θεσσαλονίκη πριν το αεροδρόμιο μακεδονία.
Πήρε σύνταξη και το έκλεισε το μαγαζί με είπαν κάποιοι απο δίπλα που ρώτησα,
πρέπει να είναι κάπου προς την Καλικράτεια έκανε εκεί ένα εργαστήρι με είπε κάποιος άλλος...αλλά άντε ψάξε βρες!
Είχαμε βαλθεί να φτάσουμε τότε απο το Πλατανίτσι στο Άγιο όρος απέναντι
μαζί με το φιλαράκι τον Λάζαρο, αλλά ήταν ένα πολύ δύσκολο ενχείριμα.
Βασικά δεν το ´χαμε πάρει πολύ ζεστά και στα σοβαρά,
την μια να θα χαλάσει ο καιρός την άλλη δεν είχαμε δυνάμεις.
Σε μια απο τις απόπειρες μας κάπου στα μέσα του κόλπου του αγίου όρους συναντάμε έναν ψαρά ορίτζιναλ με τα όλα του άσπρα γένια καπελάκι καπετανέικο και πάνω απο την ψαρόβαρκά του κορδομένος μα λέει για που το βάλατε ρε παλληκάρια.
Πόσο θέλει ακόμη για να πάμε στο όρος τον ρωτάω.
Γέλασε, κουζουλοί είστε μωρέ γυρίστε πίσω,
να μην ξεχνάτε ποτέ ότι έχετε και το πίσω ..να το θυμάστε πάντα αυτό!
Πέρασαν τα χρόνια αλλά οι αναμνήσεις δεν έφυγαν γιατί οι περισσότερες είχαν μια γλυκιά γεύση περιπέτειας και εξερεύνησης συνάμα με τις ανθρώπινες αντοχές μέσα απο το παιχνίδι και την άθληση.
Όποτε έβλεπα κάποιο όμορφο κολπάκι η νησάκι υπήρχε στην πίσω μεριά του μυαλού μου η διάσχιση του με κανό.
Κάπως έτσι ξαναβγήκε και ήρθε πάλι το σαράκι και η θέληση να ξαναποκτήσω και να ξανακάνω κανό.
Να σαλπάρω και πάλι για παλιούς στόχους και όνειρα ας το πω κι έτσι γιατί εντάξει δεν είναι και κάποιος τρελός άθλος να κάνεις την γύρα ενος μικρού νησιού ούτε κάτι ανεφικτο δύσκολο η άπιαστο.
Αν και μπορώ να πω μετα την τελευταία μου βόλτα όλοι μου οι μύες ήταν πιασμένοι για κανα δυό μέρες.
Έτσι κι έγινε βρήκα ένα σκαρί για να κάνει την δουλειά μας προς το παρών, γιατί είδα και κάτι φανταστικά κανό με κάτι τιμές που ήταν απαγορευτικές ούτε κότερο να πέρναμε ρε φίλε, αν και δεν πιστεύω να αξίζει να δώσεις τόσα χρήματα αν δεν έχεις σκοπό να κάνεις μια ᾽μεγαλούτσικη᾽ βόλτα και γενικά κάτι μεγάλο.
Μαζί με την Μαρία αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε να κάνουμε τον γύρο του Διάπορου.
Ο Διάπορος είναι ένα μικρό νησάκι με πολλά άλλα δίπλα του ποιο μικρά και διάφορες βραχονησίδες απέναντι απο την Βουρβουρού της Χαλκιδικής στον κόλπο του Αγιου Όρους.
Πανέμορφες παραλίες βρίσκονται σε αυτό το συμπλεγμα των μικρών νησιών και άξιο ενδιανφέροντος να τρυπώσεις αναμεσά τους, εκτός αυτού σε δίνουν και μια σιγουριά μια αίσθηση ασφάλειας ότι και να γίνει είναι εύκολα προσβάσιμη και δίπλα η ξηρά.
Αν και σε μερικά σημεία συναντήσαμε ισχυρά ρευματα και την εξωτερική ανατολική πλευρά του μεγάλα κύμματα και σαν να μην έφτανε αυτό τα απόνερα απο τα καραβια κότερα κτλ τα κάναν ακόμη χειρότερα τα πράγματα.
Ενδιαφέρων είχαν οι διάφοροι σκόπελοι και τα βράχια κοντά στις παραλίες που βλέπαμε για πρώτη φορά γιατἰ για να πας εκεί πας μονο με βαρκούρα η οτιδηποτε άλλο πλεούμενο δεν παει αυτοκήνιτο η μοτοσυκλέτα.
Ενδιαφέρων επίσεις και άξιο μελέτης τα σκουπίδια και τα πλαστικά που βρίσκαμε σε πολλές ερημικές παραλίες.
Ότι είναι ξένο και αχρείαστο για την θαλασσα το φτὐνει και το ξερνάει και και πάλι προς τα έξω στην στεριά.
Πλαστικοί σωλήνες φελιζόλ πλαστικές σακούλες πλαστικά μπουκάλια απο γάλατα του 1970 μέχρι και ένα τούρκικο μπουφάν βρήκαμε ότι να᾽ναι.
Κάτι πρέπει να κάνει ο άνθρωπος με αυτο το υλικό το πλαστικό, εντάξ μας βόλεψε σε κάποια φάση της ιστορίας μας αλλά πλεον είναι απειλή για πολλά θαλάσσια πλάσματα εκει έξω και για όλη την χλωρίδα και πανίδα και ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι είμαστε κομμάτι της.
Να ´ταν μόνο το πλαστικό ρε φίλε θα με πεις τα προβλήματά μας είναι και τόσα άλλα που περιμένουν λύσεις φοβάμαι ότι θα πέσει μεγάλο και βαρύ φορτἰο στις επόμενες γενιές.
Έχει την φάση του να μπαίνεις σε κολπάκια που πάνε μόνο ιστιοφόρα και να χώνεσαι αναμεσά τους σαν πρωτόγονος ινδιάνος.
Έχει την φάση του το κανό δεν καις πετρέλαια και βενζίνες παρα μόνο θερμίδες.
Έχει την φάση του να πίνεις παγωμένο φρέντο στην μέση του πελάγου πάνω σε ένα καρυδότσουφλο και να ακούς μουσικές απο τα μπιτσόμπαρα της ακτής στέρεο σαν απο ένα μεγάλο ηχείο και απο την εξωτερική μεριά που δεν εχει πολύ πολιτισμό να ακούς μόνο τον άνεμο και τα κύματα που σκάνε πάνω στα βράχια.
Έχει την φάση να βλέπεις κάτι να γυαλίζει μέσασ την θάλασσα και να περνά μια ψαρούκλα ένα μἐτρο απο δίπλα σου και να μην ξες τι ψάρι είναι.
Έχει την φάση του να βουτάς σε τιρκουάζ νερα και να βλέπεις κοράλια κοπάδια απο ψαράκια, έχει μια αναξάντλητη ελευθερία που μόνο ο στενός νους μπορει να την περιορίσει.
Ένας άλλος κόσμος είναι η θάλασσα με τους δικούς της νόμους μέτρα και σταθμά.
Έχουν μεγάλη φάση οι υδάτινες διαδρομές περιπέτειας.
Στο γύρνα ένας καπετάνιος που πετούσε κάτι νερά απο το καραβάκι του, κατάλαβε και είδε τον ενθουσιασμό μας μετά το μικρό μας τουρ με το ταπηνό μας σκάφος και φωναξε απο απέναντι - είναι μόνο αρχή να ξέρετε είναι μόνο η αρχή.
Καλό καλοκαίρι!
No comments:
Post a Comment