Μια τσάρκα με τους Αρκουδιάρηδες.,.,

Μύνημα απο το Χρήστο..
Το ΣΚ θα προσπαθήσουμε  με τους Αρκουδιάρηδες [βλέπε arkoudotsarkes adventure]
να φέρουμε μια χωμάτινη γυροβολιά στον Χολομώντα με διανυκτέρευση...
ψήνεσαι.,?
Δεν θέλει και πολλά για να ψηθείς .,

Η μηχανή έτοιμη σεταρισμένη πάντα για περιπέτειες.,
ένα σλίπι την σκηνούλα και ......άντε γεία..
Δίνουμε ραντεβού και δεν αργησε να ρθει η ώρα .,
για πότε ρε φίλε άρχισε ο ιδρώτας να κυλά.,
η σκόνη να κολλάει στα ρουθούνια .,
οι μυρωδιες της φύσης και του βουνού να γαργαλάνε αισθήσεις,
συναισθήματα χαράς και παιχνιδιού με την παρέα και τους χωματόδρομους
και όλα αυτά τα γνώριμα που σε φέρνουν ποιο κοντά στο τώρα .
χαμπάρι δεν πήρα.,
Τον Χολομώντα το αισθάνομαι πραγματικά σπίτι  μου.,
το βουνό μου.,
ξέρω τα χρώματα του και με σφαλισμένα τα μάτια κάθε εποχή.,.
τα αγριολούλουδά του,
τα βότανα του.,
τους ξεχασμένους βοσκότοπους 
τα λιγοστά ποτάμια του., 
καθότι το χωρίο μου βρίσκεται στις ρίζες του.,.
τα πρώτα μας φευγιά τα κάναμε τα καλοκαίρια με τα ποδήλατα φεύγαμε το πρωί και γυρνούσαμε το βράδυ με την τσακαλοπαρέα τότε.,.,
κράξιμο απο την μάνα που γυρνούσαμε αργά πάλι .,και όλα τα κλασικά.,
μόλις μεγάλωσα λίγο.,.
ότι μηχανακια έπερνα  περνούσαν το τεστράιντ στους χωμάτινους παράδρομούς του
η πρώτες περιπέτειες που με μείνανε  καρφωμένες στο μυαλό .,
ήταν  απο εκει πάνω .,
μια σπασμένη αλυσίδα στο ΧΤ .,
και άντε τρέχα γύρευε να βρεις εκεί πάνω αλυσίδα.,
το 'κρυψα το μηχανάκι σε ένα λάκο .,
το σκέπασα και με κάτι κλαδιά να μην φαίνετε ...
καμουφλάζ και έτσι .,
μη μας το φορτώσουν και σε καμια καρότσα και μας το φάνε.,.
και άντε με τα πόδια πίσω στο χωριό .,
Το άφρικα μια άλλη φορά το άτιμο δεν έμενε απο τίποτε αλλα με άφησε απροηδοποίητα απο μπαταρία.,.
ευτυχώς τότε είχαν βγεί  τα κινητά .,
ανέβηκα σε μια κορφή για να έχει σήμα γιατί ήταν και σπάνιο φαινόμενο να έχεις και σήμα τότε.,
και μετα απο κανα τετράωρο πεντάωρο στο βουνό είχε έρθει η βοήθεια  με ένα φορτηγάκι απο  ένα φιλαράκι μελισοκόμο.,.,

.,απο τον Γεροπλάτανο να βγεις μέσα απο το βουνό Αρναία .,
Ταξιάρχη .
,Μεγάλη Παναγία.
,και απο κει να το κόψεις στον κάμπο προς τις λίμνες μέσα απο τα χωράφια.
, η προς το τρίτο πόδι προς τον Άθωνα.,.,

ατελείωτες  διαδρομές.,
όλες καλές αλλά  αν πετύχεις καιρό χάλια  δεν  βγαίνεις με τίποτες, μάγκα μου.,.

Η διαδρομή μικρή αλλα πλούσια .,
πως γουστάρω  όταν έχει ντάλα ήλιο πάνω, και γώ  να μπαίνω σε δρόμους σκοτεινούς .
να χάνετε ο ήλιος απο τα δέντρα και την βλάστηση..
πως γουστάρω την καλή παρέα..
την επαφή με το πρωτόγονο .
το δάσος
την φωτιά.,
την αναζήτηση νερού
την αναζητηση της πηγής
της εσωτερικής τακτοποίησης που συμβαίνει όταν χάνομαι
μεσα στα δάση και στα βουνά.,.,
κάπου σε μια φάση πάνω στα μηχανάκια φωνάζει ο Νίκος .,
- η ζωή μας είναι ένα καλαμπούρι, αδελφέ .,
και μεις την πέρνουμε και σοβάρα.,.,

στο βουνό θες δε θες .,.,θα πας με το βουνό.,
γιατί αν δεν πας.,., θα σε πάει να πας.,

πριν νυχτώσει .,
πρέπει να μαζέψεις ξύλα.,
να στήσεις όλο το σκηνικό .,.
πριν σε βρεί  η νύχτα.,
και μετα την μαγεία της μέρας 
έρχεται η μαγεια της νύχτας.,
η φωτιά .,
το νερό που καίει.,
οι  ατελειωτες συζητήσεις .,
για τις μέρες που περάσανε και τις μέρες που θα ρθουν .,
μπας και καταλάβουμε τις μέρες που ζούμε.,
οι ήχοι και οι μουσικές του δάσους αλλάζουν βάρδιες αλλαζουν τα τραγούδια των πουλιών..,
αλλαζουν βάρδιες τα πλάσματα του φωτός και του σκοταδιού.,.
εξαφανίζεται ο ήλιος και βγαίνουν εκατομύρια  άλλοι τόσοι..
άλλα τοσα λάμπακια στον ουρανό,
τα αστέρια.,

και να γυρνάνε, να γυρνάνε όλα στο μαγικό χορό της συμπαντικής πεντοζάλης
και να μεθάνε, όλα να ζούνε και να πεθαίνουν  απο την ίδια άνασα και πνοή της ζωής.,

Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου ερχόταν και πάλι μεσα στο δάσος
Ένας δρυκολάπτης απο τις έξι το πρωί δεν σταμάτησε να στέλνει διάφορα σήματα μορς .,
Δυστηχώς δεν είχα την δυνατότητα να ακολουθήσω και δεύτερη μέρα τα παιδιά.,.,
άφησα τα φιλαράκια να συνεχίσουν το δρόμο τους.,
χαιρετιθήκαμε.,
είχα κάτι έκτακτες δουλειές στην πόλη.,
Σας ευχαριστώ για την ωραία τσάρκα παίδες.,
εύχομαι να αρκουδιάσουμε και  πάλι σύντομα.,

Στο δρόμο μου γέμιζε η ομίχλη της κοιλάδες σαν άσπρη θάλασσα
και τα γνώριμα τοπία γινόταν ξένα και μακρινά.,
ο πρωινός αναζωογονητικός άνεμος χάιδευε το πρόσωπο μου πάνω στην μηχανή.,
το μυαλό μου άδειο η καρδιά μου γεμάτη.,

διπλά μας είναι το παρίς-ντακάρ., δίπλα μας οι ζούγκλες.,
δίπλα μας ο παράδεισος δίπλα μας και η κόλαση φίλε μου .,
διάλεξε.,.,.

                                                                       16- Μάη - 2015    κείμενο - φωτογραφία KristoPantera