Μικρές αποδράσεις μεγάλης σημασίας στην ψυχική υγεία.
Μέσα στα όρια του νόμου, αλλά πόσο μπορούν να αντέξουν οι άνθρωποι γενικά τόσο καταστολή?
Στην επαρχία αναπνέουμε λίγο παραπάνω συγχωρέστε με αν γίνομαι προκλητικός για τα παιδιά των πόλεων, ο καθένας σηκώνει τον δικό σταυρό. Εύχομαι όλα αυτά που περνάμε παγκόσμια με την πανδημία να ξεπεράστει το συντομότερο δυνατ και έτσι ξαφνικά όπως ήρθε αυτός ο ιός να πάει στο αγύριστο, να τα θυμόμαστε ολα αυτά σαν όνειρο θολό και να γελάμε. Να λέμε κοίτα να δεις το πάθαμε κι αυτό αλλά το ξεπεράσαμε και μάθαμε πόσο συνδεδεμένοι τελικά είμαστε πόσο ευάλωτοι αλλά και πόσο δυνατοί μπορούμε να γίνουμε.
No comments:
Post a Comment