Διαδρομές εντός Ελλάδας
Μνημεία της φύσης
Νουβέλα ρεαλιστικής επιστημονικής φαντασίας.
Αστρικό ημερολόγιο
14- Οκτωπλάσματος 7120
Είναι μερικές φορές που πραγματικά συντονίζονται
οι ενεργειακές γραμμές των εγκεφάλων μας,
συνδέονται τα τσάκρα μας και βγαίνει τσάρκα απο το πουθενά.
Καταφέρνουμε να ξεφεύγουμε παρέα με μερικούς συντρόφους τόσο εύκολα
και αθόρυβα απο τις σκοτεινές δυνάμεις.
Καταφέρνουμε και ξεγλιστράμε για λίγο έξω απο την φυλακή που μας έχουν βάλει
οι αόρατοι δυνάστες που μας κουμαντάρουν.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι όπου πάμε δεν μας παρατηρούν,
ίσα ίσα ανθρώπους που σπάνε το καλούπι και δραπετεύουν στον έξω κόσμο τους έχουν πάντα υπο στενή παρακολούθηση χωρίς αυτό να σημαίνει οτι τα καταφέρνουν και πάντα. Φοβούνται πάρα πολύ όποιους μιλάνε έξω απο τα δόντια για ιδέες παράτολμες περί ανακάλυψης του αληθινού εαυτού, φοβούνται πάντα αυτούς που ταράζουν τα νερά της απάθειας, με αποτέλεσμα τους λιγοστούς που ανακαλύπτουν τους χλευάζουν και τους ταπεινώνουν δημοσίως παραδειγματικά στα μάτια των μαζών.
Φοβούνται πάντα την όποια εξέργεση όπως κάθε εξουσία άλλωστε, γι΄αυτό μόλις πας να πεις πολλά για το έξω απο δω υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να σε σβήσουν και να εξαφανιστείς.
Ξέρω πάρα πολλούς που τους έχουν εξαφανίσει και διαγράψει απο τα κεντρικά εκτοπλασματικά μητρώα σε κλάσματα δευτερολέπτου και μπροστά στα μάτια μου και το φτιάχνουν έτσι ώστε να φένεται σαν ένα απλό ατύχημα.
Στους ποιο σκληροπυρινικούς και επικίνδυνους δεν φτάνει μόνο αυτό, τους εξαφανίζουν και τους σβύνουν μάλιστα και απο τις μνήμες μας τελείως τα βράδια όταν κοιμόμαστε στο ύπνο του δικαίου και είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ.
Όσα ποιο πολλά αποτυπώματα αφήνουμε και ντοκουμέντα της αλήθειας τόσο ποιο πολύ δυσκολεύονται να μας σβήσουν, αυτός είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος που γράφω τις μικρές αποδράσεις μου - με μεγάλο ρίσκο βέβαια και μεγάλο προσωπικό κίνδυνο - για να δυσκολεύω τους παρατηρητές στο έργο τους.
Για να φανταστείς πόσο μπορούν και ελέγχουν καταστάσεις και γεγονότα μόλις γύρισα σπίτι και πηγα να δω τις φωτογραφίες που τράβηξα οι μισές δεν υπήρχαν στην κάμερα, με κατέστρεψαν μια ολόκληρη κάρτα Ες-Ντι γιατί πέρασαν απο λογοκρισία το Ντιεντζί φορμάτ που υπήρχε μέσα θεωρίθηκε απαγορευμένο υλικό και μηδένισαν όλες τις εικόνες.
Παλι καλά που έχω δυο κάμερες την μια την έχω 'σπάσει΄ και την έχω απαλλάξει απο τον εντοπισμό γεωγραφικού προσανατολισμού και είναι αόρατη για αυτούς.
Το πιστεύω ότι το έχεις νιώσει και συ πολλές φορές, ότι υπάρχουν κάποιοι που κουμαντάρουν τις τύχες μας και τις ίδιες μας τις ζωές σαν να παίζουν μονόπολη με σένα και με μένα τις πατρίδες του κόσμου τους πλανήτες και με ολάκερους γαλαξίες.
Πρέπει να το έχεις νίωσει και συ ότι οι ζωές μας είναι τόσο προγραμματισμένες μέσα σε μια μεγάλη πολυτελές όμορφη φυλακή είμαι σιγουρός ότι το έχεις νιώσει. Είμαι σίγουρος ότι και συ το έχεις αισθανθεί αυτό το ίδιο ξεχασμένο συναίσθημα ότι ίσως μια μέρα καταφέρουμε να ελευθερωθούμε.
Πολλές φορές στο μικρό μας ταξίδι αυτής της σύντομης απόδρασης ένιωσα τους ψεύτικους ρέπλικες ανθρώπους που στέλνουν για να μας κάνουν ψαροτικές ερωτήσεις να μας ελέγξουν για να δουν τι γνωρίζουμε τι ξέρουμε και μέχρι πόσο μακριά μπορούμε να το πάμε, αν διαδίδουμε και σε άλλους την γνώση της απόδρασης και το σημαντικότερο αν ετοιμάζετε κάποια επανάσταση.
Δυστηχώς είμαστε πολύ αδύνατοι για να κάνουμε ένα τέτοιο άλμα αυτή την χωροχρονική περίοδο, παρόλα αυτά προς το παρών η μόνη δύναμη που έχουμε τώρα είναι να κάνουμε όσες ποιο πολλές αποδράσεις στον έξω κόσμο γιατί γεμίζουμε ενέργεια και δύναμη καθαρίζει ο εγκέφαλός μας απο τις ακτινοβολίες πλύσης και τα βλέπουμε ποιο καθαρά όλα, μπορούμε να ονειρευόμαστε ποιο δυναμικά και ποιο συχνά και ίσως μπορέσουμε και καταφέρουμε να αυτονομηθούμε έτσι μια μέρα ακόμη και μέσα στην χρυσή φυλακή μας. Η μόνη δύναμη που έχουμε τώρα είναι να γράφουμε να φωτογραφίζουμε να μελοποιούμε τις εξωσωματικές μας εμπειρίες ελευθερίας βγαίνοντας απο την παγκόσμια νάρκωση που μας έχουν επιβάλει οι αόρατοι χειριστές μας.
Ευτυχώς έχει μείνει αυτό το μικρό παραθύρι ακόμη για να δραπετεύουμε και που μπορούμε να επικοινωνούμε και να σπέρνουμε το μικρόβιο της αντίστασης στις επόμενες γενιές μέσω της βαθιάς σιωπής στα κύμματα Θήτα μέσω ονειράματος και της τέχνης γιατί είναι τα μόνα που δεν μπορούν να κατανοήσουν στο θηλαστικό είδος μας οι ξενιστές.
Τα αεροπλάνα έκαναν το καθημερινό ψεκασμό ζαβλακίτιδας στον ουράνιο θόλο της βόρειας μητρόπολης όταν ξεκίνησα για το ραντεβού που είχαμε στα αναγκαστικά διόδια Μαλγάρων στον σταθμό ελένχου των εμφυτευμένων μικροτσιπς και δυτική πύλη της μητρόπολης.
Ευτυχώς όταν φτάσαμε στα βουνά είχαν σταματήσει τους ψεκασμούς και είδαμε και λίγο γαλάζιο ουρανό. Εκεί παντού κομμένοι κορμοί δέντρων και όσο ποιο πολύ κόβουνε τόσο ποιο πολύ ζήτηση έχει, γιατί είναι πολύ σπάνιο το ξύλο για τους άλλους πλανήτες στα μακρινά διαγαλαξιακά συμπλέγματα προσομοίωσεις Ζοο7jq και ΧΞΣ-0. Απορώ όμως για πόσο ακόμη θα υπάρχουν δάση στον δικό μας πλανήτη αν συνεχίσουμε έτσι με αυτούς τους ρυθμούς. Δεν θέλω να γράφω στατιστικές απο τον Αμαζόνιο τον τελευταίο μεγάλο πνεύμονα που απόμεινε στην γη άλλωστε τα ξες, έτσι δεν είναι;
Δεν έχουμε νερά πλέον δεν έχουμε νερά λέγαν οι παλιοί που συναντούσαμε στα χωριά,
τα ποτάμια στέρεψαν τα γελάδια δεν εχουν να φάνε δεν βγαίνει χορτάρι.
Τέτοια εποχή και να μην έχει νερά, κάτι δεν παει καλά.
Η λίμνη στις Αρρένες απο δυο που ήταν έμεινε μια και αυτή μισή.
Περνάμε δύσκολα χρόνια ..λέγαν με παράπονο στα καφενεία οι περισσότεροι.
Μα αυτο το ακούω απο μικρό παιδί - δύσκολοι καιροί δύσκολα χρόνια τώρα
κι αν πάμε ποιο παλιά τα ίδια θα ακούσεις πάλι απο τους ποιο παλιούς των παλιών
δύσκολοι καιρόι πάλι θα σε πουν.
Πόσο παλιά ήταν άραγε καλύτερα τα χρόνια;
Απο πότε είμαστε υποδουλωμένοι;
Πότε είμασταν πραγματικά ελεύθεροι και ευτυχισμένοι οι άνθρωποι;
Υπήρξε ποτέ ειρήνη;
Άρχισε η κυνηγετική περίοδος και λες και γινόταν πόλεμος πάνω στα βουνά όλοι με τα όπλα στο χέρι μπαμ απο δω μπουμ απο κει .,γαμώτι μου θα μας έρθει καμιά ξώφαλτση λέω αν την γλιτώσουμε απο δω σήμερα τυχεροί θα είμαστε. Τι παράλογο χόμπι κι αυτό, μόλις αρχίζει η κυνηγετική περίοδος σαν να ξεκινά ένας σιωπηλός πόλεμος άνθρωπος εναντίων με ότι πλάσμα έχει απομείνει στα εναπομείναντα βουνά. Να κουβαλάς την τελευταία λέξη απο ότι υπάρχει απο τεχνολογία ασύρματους, διόπτρες, υπέρυθρες, μαγνητικές παγίδες, ακτίνες εντόπισης πλάσματος τζιποειδες οχήματα αυτόματες καραμπίνες να ντύνεσαι σαν τον Ράμπο και να τρέχεις με εκπαιδευμένους σκύλους και να κυνηγάς λαγουδάκια και ότι πλάσμα κινείται και τρώγετε... πιστεύω πως είναι κάπως άδικο και άνισο παιχνίδι. Ξέρω ξέρω θα με πεις δεν κοιτάς που ο πόλεμος στην μέση γη δεν έχει σταματήση ποτέ,
εδώ δεν σταματάμε να αλληλοσκοτωνόμαστε ρε κολλλήτε και συ μας λες για τα λαγουδάκια και τα πουλάκια.. δεν γαμιούνται και τα ζωάκια και τα δεντράκια.....
Κάτσαμε να πιούμε ένα καφέ και ρωτούσαμε πληροφορίες για το γρεμό τον λεγόμενο Χάρο, μια μαυροφορεμένη γιαγιάκα με πλησίασε και άλλαξε το προσωπό της όταν ξεπήδησαν οι μνήμες της σα να΄τανε χθες όταν άκουσε για τον Χάρο με πλησίασε και με πέτρινη ματιά και με σφιγμένα χείλη - τρία χρόνια απο τότε που πέσαν τα παλικάρια στον γκρεμό φώναζε το αίμα κάθε βράδυ, με είπε, ακόμα και σήμερα αν έχεις αυτιά μπορείς να το ακούσεις.
Τι παράνοια και ο εμφύλιος να πολέμας να διώξεις τους οχτρούς και μετά με το σύντροφο που πολέμουσατε δίπλα δίπλα στα χαρακώματα να γίνετε ο εχθρός σου, να πολεμάς την φαμίλια σου να πολεμάς το χωριό σου το ίδιο σου το αίμα την ίδια την φυλή σου να χωρίζονται άλλοι στα βουνά άλλοι απο τις πόλεις δεξιοί αριστεροί .. δεν υπάρχει νόημα μόνο παραλογισμός. Ότι τελειώνει σε -ισμός είναι καταραμένο με είπε κάποτε ένας φίλος οι ιδεολογίες δύσκολα να λευτερώσουν τον άνθρωπο, ο πόλεμος είναι η αιώνια σχιζοβλαβίωση της ανθρωπότητας.
Μην αφήνεις την παρακμή των αιώνων να σε λυγίσει, θα τον βρούμε τον δρόμο, μας είπε ο τρελός προφήτης που τον βρήκαμε μέσα στην ερημιά να κάθετε πάνω σε έναν βράχο και να κοιτά τον ήλιο με κλειστά μάτια, υπήρξε και θα ξανάρθει μια μέρα και πάλι η χρυσή εποχή. Πρέπει να εκπαιδεύουμε συνεχώς το βαθύ είναι μας να διακρίνει τι μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους και μας γεμίζει και να το ακολουθούμε με κάθε τίμημα χωρίς ρίσκο και άφημα τις σιγουργιάς δεν μπορούμε να πάμε μπροστα, πρέπει να διακρίνουμε τα μικρά καθημερινά θαύματα, την μαγεία και τα μυστήρια που φανερώνονται μέσα απο τις σιωπές, την αλήθεια που υπάρχει παντού που φαίνεται μόνο με την καθαρή παιδική ματιά και αγνή καρδιά, ίσως κάποια μέρα καταφέρουμε και λευτερωθούμε απο όλη την ασχήμια ίσως καταφέρουμε να λυτρωθούμε απο τις παιδικές ψυχώσεις των πρωτόπλαστων. Η πίστη ότι μια μέρα θα τα καταφέρουμε να σπάσουμε τον ζυγό το καθημερινό κράτημα αυτής της αφύπνισης θα μας δώσει την δύναμη και την κατανόηση ότι ίσως υπάρχει ακόμη ελπίδα.
Τι ωραία που ήταν..
Αυτά με τις δαιμονικές δυνάμεις και τους εξωγήινους
που μας παρακολουθούν και μας εξουσιάζουν μην τα δώσετε και πολύ βάση,
καταλαβαίνεις τι θέλω να πω, έτσι;
Είναι όλα απλή επιστημονική φαντασία..
εννοείτε ότι δεν μας ψεκάζουν.. δεν μας παρακολουθούν
και φυσικά δεν μας εξουσιάζει κανένας,
άλλωστε έχουμε πάντα την δύναμη με τις εκλογές να άλλάξουμε τα καθεστώτα
.,έτσι δεν είναι;
Είμαστε ελεύθεροι ..έτσι δεν είναι;
Όλα αυτά τα έγραψα ..έτσι..
βασικά.... δεν ξέρω...
άλλα είναι όλα σαν ένα ψέμα..
Μήπως δεν πήγα καν βόλτα και όλα ήταν στο μυαλό μου..
μήπως τα ονειρεύτηκα όλα αυτά..
τι περιέργα που νιώθω.. τι περίεργα πράγματα είναι αυτά..
κάτι δεν πάει καλά..
αλλα τι τα θέλω και τα σκέφτομαι τώρα αυτά.
Δεν βαριέσε.. τι κάθομαι και γράφω;
Τέλος πάντων είμαι καλά και είμαι χαρούμενος στο κελί μου πληρώνω με χαρά τους φόρους μου στο τέλειο σύστημα που ζούμε,
ανάβω κεράκι κάθε Κυριακή στον νομισματικό ναό της μόνης και μοναδικής αλήθειας,
κοιτάζω την δουλειά μου, καιτάω το συμφέρον μου διαβάζω εφημερίδα,
παρακολουθώ καθημερινά τις ειδήσεις των εννιά για να ενημερώνομαι συνέχεια
τι πρέπει να πιστεύω. Όλα είναι έτσι όπως πρέπει να είναι.. έτσι δεν είναι;
Τώρα αυτή την στιγμή είμαι συνδεδεμένος στον προσωπικό υπολογιστή μου στην δουλειά μου μόλις μας μοιράσανε το καθημερινό μας ρόφημα υπακοής και χαλάρωσης είναι μια πολύ όμορφη μέρα και σήμερα, πάλι καλά που έχουμε τον μεγάλο Αδελφό, φροντίζει για όλα αυτός για να ζούμε άνετα και χαρούμενα, αυτός ξέρει το καλύτερο για όλους μας.
Ώρες ώρες απορώ με τον εαυτό μου τι βλακείες κάθομαι και γράφω.
Είμαι καλά, όλα είναι μια χαρά.
Καλή σας συνέχεια!
No comments:
Post a Comment