Διαδρομές εντός Ελλάδας
Ορεινά καταφύγια
Κίσσαβος Όσσα.Ανάβαση στον Προφήτη Ηλία.
Μια εύκολη σχετικά ανάβαση πεζοπορία για τους λάτρες των βουνών
σε μια απο τις όμορφες και μοναδικές κορφές της Ελλάδας
είναι στον Κίσσαβο στον Προφήτη Ηλία που αγγίζει τα 1978μ.
Απο Θεσσαλονίκη βγήκα στην κεντρική αρτηρία για Λάρισα
αναπάντεχη συνάντηση με το Λευτέρη [NotrhExplorer] στα διόδια
των Μαλγάρων,
ακούω κάτι φωνές απο τα δεξιά μου και τον βλέπω φορτωμένο
με την όμορφη ασπρούλα του [GS1150] τα είπαμε στα πεταχτά,
συνταξιδέψαμε μέχρι Κατερινή και απο κει έφυγε για Τρίκαλα
και γω συνέχισα τον κατήφορο για το Στόμιο.
Με παρέσηρε όμως ο καινούργιος δρόμος και τα τούνελ που φτιάχτηκαν
στον Πλαταμώνα και μετά το τελευταίο τούνελ βγήκα για Συκούριο απο κει
κατεύθηνση για Σπηλιά και μετά απο δέκα χιλιόμετρα περίπου
ανέβηκα στο ορειβατικό καταφύγιο του Κίσσαβου.
Η ανάβαση για την κορυφή του Προφήτη Ηλία θα την χαρακτήριζα οικογενιακή
για την ευκολία που την χαρακτηρίζει για να φτάσεις πάνω και να την κατακτήσεις.
Φυσικά αν έχει καλό καιρό και τους καλοκαιρικούς μήνες.
Γιατί τους χειμερινούς γίνετε σπορ για ποιο εξειδικευμένους ορειβάτες.
Ανέβηκα Απρίλιο και το φετινό χιόνι δεν είχε λιώσει ακόμη με συνέπεια
να με δυσκολέψει στο βάδην γιατί σε πολλά σημεία έφτανε το χιόνι μέχρι το γόνατο.
Η διαδρομή είναι περίπου μιάμιση ώρα περπάτημα απο το καταφύγιο.
Για να φτάσεις ακολουθείς τα παλιά λιφτ μέχρι το παλιό κτήριο του ΟΤΕ
και μετά στρίβεις δεξιά ακολουθόντας το κατσικόδρομο σχεδόν πάνω
στην κορυφογραμμή με τα πολλά κόκκινα σημάδια
και έφτασες για τρελό αγνάντι και δυνατές ανάσες οξυγόνου.
Απέναντι ο Όλυμπος ήταν καμουφλαρισμένος μέσα στα σύννεφα
και δεν φαινόταν καθόλου όταν πήγα.
Φαντάζομαι όταν θα έχει καθαρό καιρό θα φαίνεται και η Χαλκιδική απο τα ανατολικά.
Κάτω ακριβώς η χαράδρα των Τεμπών θύμιζε λίγο άγρια δύση με τα απότομα βράχια
και ο Θεσαλικός κάμπος έμοιαζε απο ψηλά σαν θάλασσα.
το παλιό κτήριο του ΟΤΕ |
Εντύπωση με έκανε το υπόγειο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία που βρίσκετε στην κορυφή.
Η είσοδό του είναι στην ουσία μια τρύπα στην γη και φαντάζομαι οτι μπορεί να γίνει άνετα
ένα μικρό καταφύγιο αν πιάσουν δύσκολες καιρικές συνθήκες.
Η είσοδο τρύπα του Προφήτη Ηλία |
άποψη μέσα απο το ξωκλήσι |
η έξοδος του Προφήτη Ηλία |
Η χλωρίδα και πανίδα αρχίζει να ξυπνά στο βουνό μετά απο τον βαρύ χειμερινό ύπνο
και όπου το χιόνι είχε λιώσει ξεπρόβαλε απο την γη φρέσκο χορτάρι,
αγριολούλουδα και διαφορα έντομα.
Έχει κάτι το μαγικό και υπερφυσικό η ανάβαση στην κορυφή, στην κάθε κορυφή.
Τόσοι δρόμοι για να φτάσεις τόσοι δρόμοι για να χαθείς.
Απότομοι σκληροτράχιλοι ποιο περπατημένοι ήπιοι εύκολοι δύσκολοι
επιλογές πολλές για όλα τα γούστα,
όμως όλοι καταλύγουν πάντα στο ίδιο σημείο αν θέλεις βέβαια
πραγματικά να φτάσεις κορυφή.
Ποιος ο λόγος να κατηγορείς κάποιον που πήρε διαφορετικό δρόμο απο σένα.
Δεν υπάρχει ουσία σε αυτό αφού στο τέλος όλοι στο ίδιο σημείο θα φτάσουμε.
Ο φανατισμός είναι η μόνη μορφή θέλησης που μπορεί να διαπνέει τους
αδύναμους και τους ντροπαλούς είπε ο Νίτσε.
Γιαυτό αδελφέ ακολούθα όποιο μονοπάτι θες πίστεψε σε όποιο Θεό θες
η αν δεν θες μην πιστεύεις πουθενά και ασε με και μένα να
ακολουθήσω το δικό μου μονοπάτι και ...... τα λέμε στην κορφή.
Η κορυφή του Κίσσαβου. |
Βάρεσα την καμπάνα που βρίσκετε εκεί πάνω και ο ήχος χανόταν
στον απέραντο ουρανό και πάνω στο φανταχτερό σκοτεινό σύμπαν.
Έκατσα μέσα στην σιωπή και την μοναξιά της κορφής και σιγά σίγα
η σιωπή έπερνε χρώμα τα αυτιά μου άρχισαν να ακούνε αυτούς τους ήχους
που ξεπροβάλουν μόνο μέσα απο το κενό.
Ο άνεμος σφύριζε νότες,
ο ήλιος έλιωνε το χιόνι
και ο ήχος απο το λιώσιμο συνόδευε τον σκοπό.
Τά'παμε με το βουνό,
κουβέντες χωρίς λόγια δίχως τις δονήσεις των φθόγγων
και τις δικηγορίνας γλώσσας,
άφησα τον εαυτό μου στην αγκαλιά του ουρανού,
ο πολιτισμός μας ήταν κάπου μακριά
η επαφή με το όλο ήρθε λίγο ποιο κοντά.
Γαλήνιος και γεμάτος πήρα τον δρόμο της επιστροφής
Απόδρασε με την πρώτη ευκαιρία φίλε
καβάλα την μηχανή και όχι το καλάμι
υπάρχουν τόσα πολλά εκεί έξω που δεν έχουμε δει ακόμη.
Η διαδρομή.
No comments:
Post a Comment