Camino de Europa - Chalkidiki to Portugal and back

Aπο το ξεκίνημα φάνηκε ότι δεν θα τα πάμε καλά με το καιρό.,.,
Στην γέφυρα της Θέρμης .,κλασικό ραντεβού με τον Σάκη.,
και για πότε τσουλίσαν οι ρόδες και βάζαμε επενδύσεις και αδιάβροχα κάπου κατα τα τούνελ στα Γιάννενα.,
πότε βρεθήκαμε Ηγουμενίτσα και πίναμε καφέ.,
περιμένοντας το καραβάκι για Ανκόνα.,
χαμπάρι δεν πήραμε.,

.,.,Στο καράβι στο έμπα και στο έβγα λίγο καθυστέρα.,
αντε να βγούν οι νταλίκες .,άντε να μπούν .,
να ναι καλά ο Μίνωας μας πήγε μια χαρα απέναντι.,
αλλα με την καθυστέρηση το πρόγραμμα που είχαμε να φτάσουμε στο Σαρμονί .,
άλλαξε.,
Στο καράβι γνωρίσαμε ενα ζευγάρι Ιταλούς που ερχόταν απο Λευκάδα.,
ενα ζευγάρι απο Αθήνα με τον 800άρι τον Τίγρη που θα σουλατσάρανε Ιταλία.,
και τον αλανιάρι τον δικό μας με το TDM που ανέβαινε για Ντοιτσλάντ.,

Ἀρχισε να πέφτει ο ήλιος καθώς ανεβέναμε την βαρετή κεντρική αρτηρια Ε45.,
το κόψαμε στην πρώτη έξοδο και βρεθήκαμε σε μια κωμόπολη -χωριό .,
στην αρχή δεν μας γέμισε το μάτι.,
αλλα μόλις βρήκαμε κατἀλυμα και κάναμε μια τσάρκα.,καταλάβαμε ότι είμασταν Ιταλία.,
παλιοί καθολικοί ναοί.,
πιτσαρἰες.,όμορφα περιποιημένα πετρόκτιστα σοκάκια.,
ακριβώς απο κάτω απο το χοτέλ που μέναμε ειχε μια παραδοσιακή πιτσαρια.,
Σαββατόβραδο απόψε και ειχανε έξοδο οι ντόπιοι.,
μοτσαρέλα.,πίτσα σπεσιάλε.,αφρόζον λευκό κρασάκι σαμπανέ.,
Ζάχαρη τα λεμόνια για απόψε.,

Την ώρα που τρώγαμε πρωινό με λέει ο Σάκης .,
ρε μ@λ@κ@ το κλειδι της μηχανής πρέπει να το άφησα χθές στην πιτσαρία.,
ΩΩΩ ρε fούστη μου., λέω.,λές να πάθουμε καμιά νίλα και να μήν το βρούμε.,
αλλα δεν ανχώθηκα κατι θα γίνει και θα το βρούμε σκέφτηκα.,
μετά απο λίγο κατέβηκε ο Σάκης να ρωτήσει το τηλεφωνο της πιτσαρίας.,
και μας το είχαν φέρει και αφήσει στην ρεσεψιόν.,
Ολα καλά βούρ για Σαρμονίξ .,Αστερίξξξξξξξ.,,.,
όσο ανεβαίναμε κατα τους Αλπικούς όγκους και αφήναμε πίσω μας την Ιταλική κοιλάδα.,
τα δέντρα άρχισαν να μεγαλώνουν.,
οι λόφοι να γίνονται γίγαντες.,
ο αέρας να δροσίζει.,
χαμόγελο στα χείλη.,οι αισθήσεις αρχισαν να ζωντανεύουν.,
τα μάτια δεν προλαβαίνανε να βλέπουν.

Αφού τακτοποιηθήκαμε σε ένα κάμπινγκ με 10 ευρώ έκαστος.,
τριγυρίσαμε στους δρόμους του Σαμονί.,
γραφείο στο κέντρο με φρή γουάι φάι και πληροφορίες για τα πάντα που αφορούν τις κορφές μας δίπλα.,
πότε αναχωρούν τα ανεβατόρια πόσο χρόνο κάνουν να φτάσουν.,τις διαδρομές.,.,
που μπορείς να κάνεις με τα πόδια., βαθμούς ευκολίας .,δυσκολίας.,κτλ.,
εικόνες παντού και αναφορές για τους απανταχού αναρριχητές του κόσμου.
,αναφορές για κατακτήσεις σε κορφές απο όλο τον κόσμο.,
όμορφα ξύλινα σπιτάκια με μαγικές αυλές.,
κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα με αρκετή δόση περιπέτειας παγωμένων βουνοκορφών.,.,

.,.,.,φάγαμε σε ενα Τούρκικο [ που μας μιλούσαν Ελληνικά ].,.,τα κεμπάπια μας .,
για να μην πάθουμε και τίποτε απότομο στις διατροφικές μας συνήθειες.,.,.
καταλήξαμε στο Τζέκιλ εντ Χάιντ ενα ωραίο μπαράκι για κανα ποτάκι πριν τον ύπνο.,
τα ποτά μας συνοδευόταν υπο τους ήχους μιας τραγουδίστριας με την κιθαρίτσα της.,μας έφτιαξε .,
με ωραιες διασκευές .,
πέρσοναλ τζίζους και λοιπές νότες ζεστέναν την ατμόσφαιρα.,.,

Αφού είχαμε πάρει τον υπνάκο μας για τα καλά .,
ξύπνησα ακούγοντας τις στάλες τις βροχής που ξεκινίσανε δειλά-δειλἀ και στο τέλος καταλήξανε καρέκλες.,
Η σκηνή που πήρα μαζί μου ήταν μια της πλάκας που την πήρα απ᾽τά καρφούρ .,
και το μετάνοισα πικρά που δεν πήρα την καλή μου.,.
Αύγουστος είπα σιγά μην φάμε βρόχες.,
εκείνο το βράδυ την βγάλαμε με τα αδιάβροχα κάτω απο ένα υπόστεγο που είχε το κάμπινγκ σε καρέκλες απο αυτές της μεγάλες.
,παραθέριση κι έτσι φάση.,
σκηνές.,υπνόσακοι.,γάντια .,.κράνη.,
και ότι είχαμε απλωμένα να στεγνώσουν .,.,
όλα μούσκεμα.,

To πρωι με βαριά καρδιά χωρίσαμε με τον Σακή.,
χαιρετηθήκαμε και ευχηθήκαμε καλό δρόμο.,ο ένας τον άλλο.,
Θα συνέχιζε τον δρόμο του για Ελλαδα κατεβαίνοντας απο Βαλκάνια.,
και γώ συνέχισα για την ενδοχώρα της Γαλλίας για βόρεια Ισπανία.,
Έκανα καμιά 600αριά χιλιόμετρα με τα περισσότερα μέσα στην βροχή .,
έπαθα πλάκα με τους δρόμους της Γαλλίας.,ακόμη και με καταρρακτώδες βροχή ένοιωθα ασφάλεια στους δρόμους.,
δεν ένοιωσα το παραμικρό γλίστρημα στις ρόδες.,
οι Γάλλοι οδηγοί πάνε όσο λένε οι πινακίδες μέχρι βαρεμάρας.,ακόμη και οι μηχανόβιοι.,
ξεχνιώμουν στα ισιάδια και υπέρβαινα το όριο ταχύτητας.,
παντού κάμερες., να φωνάζει το gps.,
χαλάρωνα και προσπαθούσα να πάω όπως πηγαίναν όλοι.,
άσε μην φάμε καμια δορυφορική κλήση .,.,σκεφτόμουν.,

βρέθηκα στην επαρχία της Λιμουσίν στο μαρτυρικό χωριό Οραντούρ συρ Γκλάν.,

10 Ιουνίου 1944 .,.,
άρχισαν να χάνουν την μπάλα τα στρατεύματα του τρίτου ράιχ., μετα την απόβαση της Νορμανδίας.,
και στην επιστροφή τους γκρέμιζαν τα πάντα .
γέφυρες .
μνημεία.,
ολάκερα χωριά.,ανθρώπινες ζωές.,
70 χρόνια περάσανε απο την σφαγή που έγινε σε τούτο τον τόπο ,.απο τα ΣΣ του Χίτλτερ.,
την ίδια ακριβως ημέρα που έγινε η σφαγή των αμάχων στο δικό μας Δίστομο.,
στο Δίστομο εκτελέστηκαν 218 άμαχοι. .,μεταξύ των 119 γυναίκες και 53 παιδιά κάτω των 16 ετών.,
στο Οραντούρ καταγράφτηκε η μεγαλύτερη σφαγή στην Ευρώπη.,
εκτελέστηκαν οι άντρες του χωριού στην πλατεία.,
και τα γυναικόπαιδα τα μαντρώσαν μεσα στην εκκλησιά και τα κάψαν ζωντανά.,
642 άμαχοι 254 γυναίκες και 207 παιδιά.,
σήμερα το χωριό έχει αφεθεί έτσι κατεστραμμένο εις ανάμνησην.,
και φόρο τιμής των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας.,

τα συναισθήματα που ένοιωσα περπατώντας ανάμεσα στα ερείπια . δεν μεταφράζονται εύκολα.,
ανάκατα.,
.,σφίξιμο στην καρδιά.,
μόνο το φρέσκο χορτάρι μύριζε ζωή.,,
Ντουβάρια των σπιτιών μαύρα ακόμη απο την φωτιά.,
Παράθυρα που ατένιζαν τον κόσμο σήμερα χάσκουν και κοιτούν απο ερείπιο σε ερείπιο.,
μαρτυρώντας το θάνατο που πέρασε.,
ότι μεταλλικό απέμεινε και γλύτωσε απο τις φλόγες το τρώει πλέον η σκουριά.,
αυτοκίνητα πλακωμένα απο της πέτρες και τα γκρεμισμένα σπίτια.,
ραπτομηχανές
που κάποτε ράβανε.,
και μπαλώνανε.,
και κάποτε ενώνανε.,,
σε όλα κόλλησε ο χρόνος και το ρολόι εκείνη την καταραμένη μέρα.,
η ποιο φρικαλέα εικόνα που με στοίχειωσε .,
ήταν το στραπατσαρισμένο.,
καμμένο.,
σκουριασμένο.,
ισοπεδωμένο.,
παιδικό καροτσάκι μέσα σε ότι απέμεινε απο την εκκλησιά κλίβανο.,

Καβάλησα την μηχανή και άφηνα την θλίψη μου να την πάρει ο αέρας.,

Βρισκόμουν κάπου στην Γαλλία., και το μόνο σήγουρο ήταν ότι δεν έιχα ξαναπεράσει ποτέ απο εκεί .,σε αυτή την ζωή τουλάχιστον.,
σπιτάκια .,χωριουδάκια .,λιμνούλες .,
αρχισε να δύει ο ήλιος και για σήμερα.,σε ένα μοναχικό χοτέλ που βρήκα στον δρόμο μου.,
χτυπάω την πόρτα.,
βγαίνει ο παρλεβού φρανσέ.,
απο ότι κατάλαβα με έλεγε ότι ήταν κλειστά για σήμερα.,
το gps με έβγαζε πάνω απο 17 και 29 χλμ τα επόμενα κοντινότερα.,
Αποφάσισα να στήσω την σκηνή όπου βρώ.,
ξενύχτης σχεδόν απο εχθές .,
το πολύωρο μαστίγωμα της βροχής.,
το μαρτυρικό χωριό.,
η κούραση εμφανίστηκε.,
το μόνο που ήθελα ήταν να αράξω κάπου να κοιμηθώ.
κοίταξα τον ουρανό γρίζος παντού .,και απόψε έτσι θα μας πάει σκέφτηκα.,θα ρίξη βρόχα πάλι.,
το κόβω στον πρώτο παράδρομο που βρήσκω που κατέληγε χαλικόδρομος.,
μετα απο λίγο βλέπω ένα σχεδόν εγκατελειμμένο κτήριο .,εδώ είμαστε είπα.,
ένας μπάρμπας έβγαινε απο μια κάτι σαν αποθήκη παραδίπλα.,
τον μιλάω αγγλίκα .,δεν ήξερε γρή.,
τον κάνω νόημα οτι θα την πέσω εδώ το βράδυ.,πρόμπλεμ.,?
σε μπό .,σε μπό., με λέει .,
σε μπό.,και μπονα νότε ., τον λέω και γώ.,
πότε έκανα ένα πρόχειρο κατάλυμα για απόψε.,
πότε κουκουλώθηκα και κοιμήθηκα .,δεν καταλαβα τίποτε.,

και ας έριχνε κεραυνίδια και ας έβρεχε όσο γούσταρε.,το βράδυ.,

φρεσκαδούρας το πρωί .,.,
ένας κόκορας φώναζε,.,
καλήμερα.,άντε ξημέρωσε σήκω ρεεεεεεε.,.,
στο καπάκι αρχίζει και ένας γαιδαράκος .,το γκάρισμα.,
έκαναν τρομερό ντουέτο.,
που είμαι ρε συ λεω .,στο χωριό μου τον Γεροπλάτανο.,τι έγινε.,
κάτι πουλάκια που δεν ήξερα την ράτσα τους.,ήρθαν παραδίπλα.,καταλαβα ότι είμουν Γαλλία.,
Σηκώνομαι κάνω ένα ελληνικό καφεδάκι.,
όλα μούσκεμα απο την βραδυνή βροχή και την πρωινή υγρασία.,
τι Αυγουστος αυτός φέτος., σκέφτηκα.,
τι πειράματα κάνουν και με τον καιρό.,

Κοιμήθηκα καλά .,
είχα βενζίνα.,
είχα νερό.,
κατηφόριζα για Εσπάνια σήμερα.,
ξεκίνησα με τα αδιάβροχα και κάπου πριν το μποτιλιάρισμα στα σύνορα Γαλλίας Ισπανίας σταμάτισε η βροχή.,
και άρχισε λίγο να ανοίγει ο ουρανός.,και τα έβγαλα.,
Μπαίνοντας στην Ισπανία αισθάνθηκα σα να έμπαινα.,σε γνώριμο έδαφος.,
όμορφη ακαταστασία γενικός.,
μπόχα απο κοπριά.,
μπάζα και σκουπίδια δίπλα στους δρόμους.,
οι οδηγοί είχαν μια σπιρτάδα στην οδήγησή τους.,
Γειά σου βρε Εσπάνια μου .,φώναζα

Είχα διαβάσει ένα άρθρο σε μια εφημερίδα παλιά και με είχε μείνει .,
για μια σπηλιά σε ένα χωριό με μάγισσες .,.και ήθελα να πάω να την δώ απο κοντά.,
Στα βόρεια Πυρήναια περιοχή των Βάσκων στην επαρχία Ναβάρε .
,βρίσκεται το χωριό Ζουγκαραμούρντι.,το όνομά του σαν ξόρκι μαγικό.,
εδώ βρίσκεται ένα σπήλαιο χωρίς σταλαγματίτες και λοιπά.,
όπου απο τον μεσαίωνα λέγεται .,μαζευόταν μάγισσες .και κάναν τα δικά τους.,
τελετές .,επικλήσεις.,ματζούνια θεραπευτικά.,
μέχρι της μέρες μας στο θερινό ηλιοστάσιο κάθε χρόνο μαζεύται πολύς κόσμος .,
new age .,old age.,όπως θέλεις πέστο.,
θα βρείς ερωτικά φίλτρα., πλανόδιοι ψυχό .,και μέντιουμ σε λένε την μοίρα σου.,
θα βρείς φυλαχτα και ταλισμάν με απόκρυφες δυνάμεις .,για ότι δουλειά τα θες.,
ανάβουν μεγάλες φωτιές .,., χορεύουν και τραγουδάνε.,
γιορτάζοντας την λεγόμενη μέρα των μαγισσών.,.,
Εl Dia de la Bruja.

Εκλεισα για λίγο τα μάτια μου.,

ενώ είχα κάτσει δίπλα στο ποταμάκι που περνά μεσα απο την σπηλιά.,
και ο ηχος απο το νερό..,σα να ξέθαβε τα χιλιάδες ξόρκια .,που ακούσαν τούτα τα βράχια.,
γέλια και κραυγές εκτόνωσεις
απο τα γυμνά σώματα που χόρευαν τους παραξενους παγανιστικούς ρυθμους γυρω απο της φωτιές.,
μέσα στους αιώνες .,απο γυναίκες που ονομάστηκαν μάγισσες.,
απο ανθρώπους που αναζητούσαν την γνώση πέρα απο την πεπατημένη .,
και τις καθιερωμένες και ασφαλές οδους της αλήθειας.,τον δογμάτων.,
μέσα στα στοιχεία της φύσης που απλόχερα μας τα δίνει όλα.,
στις απόκρυφες δυνάμεις του σύμπαντος.,
στις μαγικές ιδιότιτες των βοτάνων.,και των πετρωμάτων.,
Μεσα στο μικρό μουσείο που υπάρχει δίπλα στην μαγική σπηλιά.,
είχε σε μια γωνιά.,τα σύνεργα της ιεράς εξέτασεις.,
τα σύνεργα που βασανίζανε της γυναίκες μεχρι να ομολογίσουν ότι ήταν μάγισσες .
και αν ήταν.῎.,
, προτού της ρίξουν στην πυρά.,´οι εκλεκτοί του θεού´.,
δίπλα τα μαγικά ιπτάμενα σκουπόξυλα.,
βιβλία με ξόρκια.,
αρχαία παγανιστικά και κέλτικα σύμβολα.,
το μέρος μετα το 17ο αιώνα μάζεψε πολλους κυνηγούς μαγισσών.,
και λέγετε οτι ανακαλύφθηκαν μέχρι και 7.000 άτομα οι περισσότερες γυναίκες.,που ασκούσαν την μαγεία .
με τον ένα η τον άλλον τρόπο.,,
ένα μεγαλο ποσοστό θανατώθηκε με το κλασικό κάψιμο.,
Τώρα πόσες απο αυτες της γυναίκες ήταν πραγματικα ένοχες και πόσες αθώες δεν θα το μάθουμε ίσως ποτέ.,
απο τη επισκεψιμότητα του σπηλαίου πάντως κατάλαβα ότι το αρχέτυπο της μάγισσας .,
.μέσα στα βάθη της ψυχοσύνθεσής μας,
όπου απο τον καθένα μας μεταφράζεται και λίγο διαφορετικά .,αλλά στην ουσία είναι ένα.,και το ίδιο.,
μέχρι της μέρες μας είναι ζωντανό.,
και ίσως το έχουμε ανάγκη .
,να υπάρχει ακόμη.,

καμιά εκατοστή χιλιόμετρα ποιο πάνω είναι το Σαν Σεμπαστιάν.,

αυτο το διάστημα του 15αύγουστου εκεί γίνετε κλάμα .,
το έλα να δεις.,
όλα τα ξενοδοχεία που ρώτησα τα περισσότερα πάνω απο 70ευρά .,για μονόκλινα μιλάω έτσι.,
καί όσα βρείς να έχουν και δωμάτιο.,,
σταμάτησα σε ένα σουπερ μάρκετ έκανα ένα ανεφοδιασμό.,
φούλαρα ποιο κάτω και απο βενζίνα.,
είχα νερό.,
είχα βενζίνα.,
επιασα την παραλιακή.,στα δεξιά μου έβλεπα των ωκεανό.,
προτού δύση ο ήλιος το έκοψα μεσα απο κάτι χωράφια .,βρἠκα μια ωραία καβάντζα.,και κἀτω γκρεμός.,
στέρεο χαι φαι και λοιπά τσικιμορελέι ο ήχος απο τον Ατλαντικό.,
ο ήχος απο τον Ωκεανό .,
όλο το βράδυ με νανούριζε.,

ο ήχος απο τον Ωκεανό.,

αυτον τον ήχο δεν θα τον ξεχάσω ποτέ.,.,
σήμερα το μενού ειχε μανιταρόσουπα.,με πατάτες.,
μεχρι να στήσω την σκηνή.,να αλλάξω ρούχα.,
να ρίξω ένα ντουζάκι με το κάμελμπάνγκ.,
σε μισή σχεδόν ωρίτσα έτοιμη .,
έτρωγα και κοιτούσα τα φώτα που ανάβανε απο ένα χωριό κάτω μου στα αριστερα.,
το πρωί θα πάω να πιώ ένα καφεδάκι εκεί .,συμφώνισα με τον εαυτό μου.,
την έπεσα για υπνό.,

και ενώ πριν κοιμηθώ .,έβλεπα και κανα αστέρι στον ουρανό.,

μας την έριξε την βρόχα .,ευτυχώς κατα τα ξημερώματα.,
μαζεψα στα γρήγορα το σπίτι.,
και κατέβηκα στο ερημικό χωριουδάκι κοιτώντας τα κύματα του Ατλαντικού.,
αφού ήπια το καφεδάκι .
,δεν άντεξα .,
κατέβασα την μηχανή στο πλακόστρωτο πριν την αμμουδιά στην παραλία .,
να βγάλω μια αναμνηστική και κανα πλάνο.,
να έχω να θυμάμε τον ωκεανό.,
με το που κατεβάζω την μηχανή εκεί και πριν προλάβω να βγάλω την φωτογραφική.,
βλέπω με την άκρη του ματιού μου να σκάει ένα μπατσικό διακριτικά απο απέναντι και αράζει .,και με παρατηρεί.,
τραβάω λίγο βίντεο .,.βγάζω μερικές φώτος και λέω άντε πάμε μη μας γράψουν.,
Όλα αμίνγκος.,
φωνάζω του μπάτσους φεύγοντας σηκώνοντας το χέρι.,
δείχνοντας καλή πρόθεση .,αφου με αφήσαν σε μέρος που απαγορεύονται τα δίκυκλα.,
Μπουένος ντιάς., με απαντάνε.
,καταλάβαν ότι είμουν απο αλλού κοιτώντας τις πινακίδες .,
και τις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες.
,και όλα καλά..,

ζήλεψα τον τυπά που χόρευε στα κύματα πρωί πρωί.,με την σανίδα του.,

σε τέτοιες θάλλασες πρέπει να είναι πολύ Γκάβλα το σερφ.,
και απο τους λίγους ευχάριστους τρόπους να έρθεις σε επαφή μαζί της .,
αφου το κολύμπι όπως το ξέρουμε εμείς δεν μπορείς να το κάνεις εδώ απο τα κύματα και τον πολύ αέρα.,
συνεχίζω τον δρόμο παραλία παραλία εώς την βορειδυτική άκρη της Ισπανίας.,
πλακώνει μια τρελή βρόχα για κανα 3ωρο.,
και στο καπάκι ένας δυνατός άνεμος που δεν με άφηνε να πάω πάνω απο 80.,
καλα ρε συ το χειμώνα τι γίνετε εδώ δεν βγαίνουν απο τα σπίτια τους οι άνθρωποι.,

Camino de Europa Part2 from OntheRoadproductions on Vimeo.

σε κάποιο βενζινάδικο μετα τις βροχές και τους αέρες σταμάτησα για γενικό ανεφοδιασμό.,
έρχετε ένας Ισπανός με την κοπελιά του .
,και αρχιζει να με λέει στα αγγλικά.,
είμαι φαν τον BMW και θέλω να πάρω και γώ μια μηχανή.,
και κάτι για κάποιο σάιτ ισπανικό με μηχανές.,
βγάζει απο μια βαλίτσα του μια μπλούζα .,την μυρίζει με λέει ότι είναι φρεσκοπλυμένη.,
και με την χαρίζει.,
γελάω και τον ευχαριστώ βγάζω δυό αυτοκόλλητα advride., και τον δίνω.,
και τον εύχομαι να πάρει την μηχανή που γουστάρει και νά κάνει όποιο ταξίδι και όπου ονειρεύεται.,
ειχα βενζίνα .,
είχα νερό.,
δρόμο άφηνα δρόμο έπερνα
απόψε ήθελα να φτάσω στο Σαντιάγκο.,
ο καιρός άρχιζε να με κάνει επιτέλους τα χατίρια .,
ιδανικές συνθήκες για ταξίδι με μηχανή.,
σκόρπια σύννεφα τρέχαν στον ουρανό .,
ούτε κρύο ουτε ζέστη.,

Οι τεράστιοι και ατελείωτοι ευκάλυπτοι .,
τα μεγάλα απλωμένα κύματα του ωκεανού.,
ο δροσερός αυγουστάτικος άνεμος που ερχόταν απο την άπλα της θάλλασας.,
οι σέρφερς που παλεύαν να αρπάξουν το κύμα και να ισορροπήσουν στην κόψη του.,
όλο αυτο το σκηνικό με θύμισε την νότια Αυστραλία,.,, τότε που αλητεύαμε στα σερφοχώρια .,., με τον φίλο μου τον Νικόλα.,απο το Μέλμπουρν.,
μόνο τα χαζοπούλια τους παπαγάλους δεν είδα να πετάνε αλλοπρόσαλλα απο ευκάλυπτο σε ευκάλυπτο.,να κουφαθώ τελείως.,

είχα σταματήσει να βγάλω μια φώτο τον κλασικό σιδερένιο ισπανικό ταύρο που βρίσκεται στους δρόμους της Ισπανίας.,
και εκείνη την στιγμή περναέι .,ένα gs1150 .,
τους πέτυχα ποιο κάτω., ενα ζευγάρι γερμανών ήταν δεν κατάλαβα που πηγαίναν .,ταξιδέψαμε μαζί.,
για καμιά 120αριά χιλιόμετρα.,χαιρετηθήκαμε και χωρίσαμε όταν έστρηβα για το Σαντιάγκο.,
τώρα που το σκέφτομαι στο Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα πέρασα την καλύτερη βραδυά του ταξιδιού.,
ενω είχε αρκετούς τουρίστες δεν γινόταν ασφυκτικό.,
μικρά και όμορφα σοκάκια και εδώ .,αλλα πολύ έντονο το χριστιανικό στοιχείο σε αυτήν την πόλη.,
εδώ καταλήγει το μονοπάτι γυρω στα 500χλμ., με το πόδι το μονοπάτι εεεε., αρχίζει απο τα σύνορα της Γαλλίας
το έκανε ο αγιος Ιάκωβος περπατώντας .,
μέχρι και σήμερα χιλιάδες κάνουν ακριβώς την ίδια διαδρομή και καταλύγουν εδώ στο Σανταγκό.,
την κάνουν σαν προσκήνιμα .,τάμα., εξυλέωση.,
και άλλοι περιπατητές την κάνουν χωρίς να έχουν σχέση με τον καθολικό χριστιανισμό.
,απλα για την ομορφιά του περπατήματος και την ομορφιά του δρόμου.,

κλασικοί καθολικοί καλογέροι με της καφετιές τους φορεσιές στους δρόμους αλλα και έντονη νεολαία.,

και ρόκ πολύ ροκ.,όσο και ανα ακούγετε παράξενο απο τρείς συναυλίες πέρασα εκείνο το βράδυ.,
και όλες με ελευθερη είσοδο.,
βασικά δεν είχε είσοδο πουθενα.,
έπεσε πολύ μπύρα .,,
περιπλανιώμουν με τα πόδια στην πόλη
θαυμασα την φανταστική και ξένη για μενα αρχιτεκτονική που είχαν
τα κτήρια., οι εκλησίες τα σπίτια .,τα μαγαζάκια.,
οι μπύρες τα ποτά το φαί και γενικά με φάνηκαν σε λογικές τιμές.,
σήμερα βρήκα γουάι φάι σε μια καφετέρια .,δούλεψε το μπούκινγκ.,
βρήκα ένα συμπαθητικό χοτέλ με 40ε και με πρωινό.,
δοκίμασα τα τοπικά εδέσματα.,
οπωσδήποτε μη χάσατε να δοκιμάσετε μπακαλιάρο αν βρεθήτε κατα δώ.,
γενικά χόρτασα και απο μουσικές
καθώς είχε πολλούς πλανόδιους μουσικούς με παράξενα μουσικά όργανα.,
μπορούσα να διακρίνω παντέματα απο ανατολίτικες κλίμακες με πεντατονικές.,
επιρροές απο μαροκινες νότες μπολιασμένες με κέλτικες.,
είχε ενδιαφέρων απο όλες της πλευρές.,

για τον κύριο απο κάτω μη με ρωτάτε δεν ξέρω .,.

υπήρχε ένα κτίριο και στα μπαλκόνια είχε τετοια παλικάρια.,τσίτσιδα.,

τζήζουςςςςςςςςς.,.,

αυτο το καβούρι με ψυχοπλάκωσε .,

με φωναζε .,
βοήθεια σώσε με .,
βοήθεια.,
πίσω απο την γυἀλινη βιτρίνα ενος εστιατόριου.,
πλακωμένο απο άλλα αδέλφια του.,
και απο μπούτια καπνιστού χοιρνού.,

δυστυχώς το μόνο που κατάφερα να κάνω για αυτό ήταν να το βγαλω μια φώτο.. 
μεταφέρωντας το μύνημα του στον κόσμο.,

μπακαλιάρος ανάλατος .,

με καραμελωμένα κρεμυδάκια.,
βραστές πατατούλες.,
και αφέλιες απο ελιές.,

απλά μούρλια.,

γεμάτος απο χιλιόμετρο.,
εικόνες.,
νότες .,
γεύσεις και μυρουδιές.,
δεν άργησε να με παρει ο ύπνος στο μικρό ξενώνα που με φιλοξενούσε απόψε.,

να είσαι καλά σάντα κλάρα.,

φρέσκος το πρωί φούλαρα σώμα και μηχανή.,
και δώστης και πάλι στους δρόμους .,
Σημερα κατεύθυνση για Πορτογαλία.,
απο το Σαντιάγκο το Πόρτο δεν είναι τίποτε καμιά 300αριά χιλιομετράκια.,
είχα χρόνο μπόλικο σήμερα και είπα να βγώ και λίγο έξω απο τους μαγάλους αυτοκινητόδρομους.,

Στην περιοχή της Γαλικίας δίπλα στο ψαροχώρι ΠόρτοντοΣον βρήσκονται τα αρχαια ερείπια ενος κέλτικου χωριού το καστρο ντε μπαρόνας
που χρονολογείται σχεδόν τέσσερις αιώνες ,.π.Χ
στην εποχή του χαλκού και του σιδήρου.,
γύρω στα είκοσι πέτρινα κυκλικά θεμέλια απο σπίτια μείναν μέχρι σήμερα.,
εύκολα διακρίνεται ο διπλός αμυντικός τοίχος της μικρής αυτής πόλης του τότε.,
απο τα λίγα αρχαία κέλτικα χωριά που μείναν .,
καθώς οι ρωμαική αυτοκρατορία τους απώθησε .,όσους δεν έσφαξε και ενσωμάτωσε εως την σημερινή Ιρλανδία.,

αφέθηκα στο περπάτημα και βρέθηκα στηνν δίπλα παραλία .,αν φτάσεις κατα εκεί δικές μου
μην αφήσεις την ευκαρία για μια βουτιά .,.,
μοναδική αισθηση.,
ο αυγουστιάτικος ωκεανός .,
δροσερός σαν την δική μας θάλλασα του Δεκέμβρη.,
βέβαια ποιο κολύμπη .,
παλεύεις με τα κύματα .,που ήταν και χαλαρά τώρα.,
τι κύμα θα σηκώνει εδώ σε κάνα δύμηνο.,,
η παραλία ήταν και γυμνηστών ωραίες εικόνες.,
ο πατερας αγκαλία με τον γιό.,
η μάνα να προφυλάσει τα παιδιά .,
χύμα .,ελευθεροι απο ταμπού.,
γυμνοί στην θάλλασα .,
όπως η ίδια μας γέννησε.,
ήθελα να κάτσω κι άλλο .,μα είχα δρόμο μπροστά μου.,.

μπαίνωντας στην Πορτογαλία ένοιωσα ότι μπαίνω σε ακόμη ποιο φτωχή χώρα.,
με θύμισε πολύ σκηνικά απο το Ελλαδιστάν.,
ο ήλιος άρχισε να καίει στο μόνο μέρος που άρχισα να ζεστένομαι.,,
σταμάτησα σε ένα πάρκινκ έκανα ένα καφεδάκι και άπλωσα τα πάντα να στεγνώσουν.,
απο το Σαρμονί πολλα ρούχα σήμερα καταφέραν να στεγνώσουν.,

έφτασα στο Πόρτο μεσημεράκι
και άρχισα να το εξερευνώ γυρνώντας με την μηχανή στους δρόμους του.,
πέρασα δυό τρεις φορές τα διάφορα γεφύρια του.,
μια πόλη που ενώνετε και χωρίζετε απο το ποταμό Ντούρο.,.,
κόλλησα στα μποτηλιαρίσματα εκεί στις γέφυρες.,
.,βαβούρα.,.,σειρήνες.,
σε φάσεις περιπολικά κυνηγούσαν κάποιους με ένα αυτοκίνητο.,
λίγο ποιο κάτω με περνάει ένα άλλο περιπολικό με αναμένο τον φάρο.,
ήταν κάποιοι άλλοι εκεί.,
ποιάνουν κάποιους .,τους περνάνε χειροπέδες.,
τους μπουζουριάζουν.,
τουρίστες δίπλα απο το ποτάμι χαζογελούσαν.,πίνοντας τα κοκτέηλ τους.,
ρε σει τι γίνετε εδώ λέω.,,,.
άρχισε να πέφτη ο ήλιος .,βρίσκω ένα κατάλυμα για απόψε.,
πρωτού μπω μέσα εκεί που πάω να αφήσω την μηχανή.,
μια γιαγιά με νυχτικό και μαλλί αλα Κριστοφερ Λη.,
σαν να έβγαινε απο κανα θρίλερ.,
απο το δεύτερο όροφο με πετούσε δεκαράκια και μανταλάκια.,
και φωναζε απο ότι κατάλαβα να πάρω την μηχανή απο κει.,,ενω γινόταν τις πτνας απο αυτοκίνητα.,
δυο λεπτά κυρά μου ., φωνάζω και γω.,
πάω να κλείσω δωμάτιο και θα την πάρω.,.,
χαλάρωσε.,
μπαίνω στο μοτέλ εκεί που μιλάω με την γυναίκα απο την ρεσεψιόν.,
γυρνάει απο την άλλη και αρχίζει να βγάζει ακαταλαβίστικες κραυγές.,
μετα συνεχίζει και πάλι νορμάλ.,
πάσπορτ πλήζ.,της δίνω την ταυτότητα.,
στο καπάκι πάει λιγο ποιο δίπλα και βγάζει κάτι λυγμούς και διάφορους άλλους ήχους.,.,
τι γίνετε ρε συ όλοι σαλεμένοι είναι.,λέω
ρωτάω έναν βαρύ μπάρμπα που καθόταν δίπλα και έβλεπε όλο το σκηνικό.,
τραλαλι τραλαλό είναι το κορίτσι τον κάνω με νοήματα.,
οχι δεν επικοινωνεί ο εγκέφαλος με της φωνητικές χορδές.,
μα απαντάει και αυτός στην νοηματική.,
τι να πώ.,
πρώτη φορά ακούω για αυτήν την πάθηση.,
βγαίνω έξω να ξεφορτωσώ την μηχανή.,
ένας πιτσιρικάς ξάφριζε ότι είχα στο τανγκμπάνγκ.,
βασικά δεν έιχα και τίποτε.,κάτι καραμέλες .,τσίχλες.,και χάρτες που με δείναν σε διαφορες πόλεις .,
ρε τον φωνάζω τι κάνεις εκεί.,
αρπάζει ότι μπορεί .,μερικά του πέφτουν και κάτω απο την τρομάρα του και αρχίζει και τρέχει.,.
αμα σε ποιάσω απο το αυτί φωνἀζω.,αλλα εξαφανίστικε δυο φτερά ποιο κάτω.,
ρε συ τι γίνετε εδώ ναούμ.,
τσίτοσα δεν θα τα πάμε καλά με φαίνεται.,
εκείνη την στριγμή περνάνε κάτι γλάροι πάνω απο το κεφάλι μου και κράζαν σα να γελούσαν.,..
σε μια φάση με ήρθε να καβαλήσω την μηχανή και να την κάνω.,
Κουφάλες Πορτογάλοι.,.,φώναξα .,δεν θα με τρελάνετε αδειάζω ότι έχει και δεν έχει η μηχανή.,
τα πετάω μεσα στο δωμάτιο.,
βρίσκω και ένα πάρκινγκ για την μηχανή εκεί παραδίπλα.,
και βγαίνω στο περπατιτό.,.,
γενικά πολύ μπίχλα στο Πόρτο., όπου λιμάνι και καημός.,
άστεγοι παλιοί ναυτικοί με καμένο ζαρομένο δέρμα απο τον ήλιο και την αλμύρα.,
με άσπρα μούσια και μαλλιά μέσα στην λίγδα.,να τριγυρναν.. ψάχνωντας για κανα φράγκο.. για να πιούν.,
κάτι ξεδοντιασμένα τζάνκια με κάνανε τράκα.,
χοντρές πουτάνες να σε λενε την τιμή τους.,
έχει την φάση του και αυτό το αντεργκράουντ.,δε λέω.,
βρήκα ένα μαγαζάκι στυλ ελληνικό μαγειρείο που είχε μονο ντόπιους.,
μπήκα μεσα να τσιμπήσω κάτι.,
παρήγγειλα κάτι σαν την τοπική φασολάδα.,το μενού της ημέρας.. 
μεσα στην φασολάδα είχε κόκκαλα δείγμα απο κρέας διάφορα δέρματα που δεν τρωγόταν .
,και διάφορα άλλα αντικείμενα.,
έφαγα τα φασόλια και μια σαλάτα.,
και περπατησα δίπλα στο ποτάμι να χωνέψω.,
τα μαγαζάκια που με άρεσαν μεσα στα στενά,.
ήταν κάτι σαν δοκιμαστήρια κρασιού.,
έμπαινες μέσα και είχε διάφορα είδη κρασιού και με λέγανε αυτό είναι έτσι. το άλλο αλλιώς.,
βάλε και απο αυτό βάλε και απο εκείνο.,
μπορω να πω ότι είχε πολύ ωραια κρασάκια.,
απο μουσικές δεν μπορώ να πώ ότι ξετρελάθηκα.,
οι περισσότεροι παίζανε κάτι τραγούδια ότι νάναι με τον γιαπονέζο για μπακγκράουντ
με κάτι χαζούς ρυθμούς που έχουν τα αρμόνια.,
κατι βιολιστές άκουσα και είδα που τα παιδιά ήταν σε ἀάλλη διάσταση.,
πετούσαν τα δοξάρια.,πήγα πίσω στο μοτέλ μία ήταν δύο δεν θυμάμε.,
στην ρεσεψιόν ήταν το νούμερο με της περίεργες φωνητικές χορδές.,
βγάζει μερικές.,της κάνω και γω μερικές για συμπαράσταση.,
και την λέω καληνύχτα.,

Ωραίο το Πόρτο έχει την φάση του .,.
παραμήλισα φορτώνοντας την μηχανή.,.,το πρωί.,.
είχα βενζίνη είχα νερό.,
πήρα πάλι τους δρόμους.,
σήμερα είχα όρεξη για χιλιόμετρο.,
όλη η μέρα δικιά μου.,
απο το πρωί μεχρι το βράδυ μπορώ να οδηγώ.,
ειδικά σε δρόμους που πατανε τα λάστιχα για πρώτη φορά.,
δεν ήξερα που ακριβώς ήθελα να πάω .,
να σταματήσω Μαδρίτη.,να αράξω Μπαρτσελόνα.,
η να πάω να την πέσω σε καμιά κορφή να χαζεύω τον γαλαξία στον βραδινό ουρανό.,

Περνώντας τα σύνορα Πορτογαλίας Ισπανίας.,βγαίνω απο τον μεγάλο αυτοκινητοδρομο .,
και βρέθηκα σε ένα μικρό χωριό στο πουθενά.,
μόλις μπαινω στο χωριό βαράνε οι καμπάνες της εκκλησιάς.,
,ωραίες εικόνες.,
η ταινία της ζωής σου που δεν θα την δείς ποτέ στον σινεμά.,
μαζεύονται οι κάτοικοι μεσα στην εκκλησιά.,
15Αύγουστος σήμερα .,
της Παναγιάς.,
αυθόρμητα σβήνω την μηχανή έξω απο την εκκλησία και μπαίνω μέσα
να ανάψω κανα κεράκι.,
με έκανε εντύπωση η λειτουργιά τους.,
είχε κάτι σαν φλογέρα και ταμπούρλο ένας και έπαιζε στα διαλλείματα.,
έκατσα λίγο .,
είπα ένα σώσον Κύριε.,
και συνέχισα τον δρόμο μου.,

απο τα Πορτογαλέζικα σύνορα μεχρι Μαδρίτη
είναι σα να περνάς απο τον θεσσαλικό κάμπο αλλά βάλε μερικα χιλιομετράκια παραπάνω
.,μετά την Μαδρίτη το τοπίο άρχισε να γίνεται ενδιαφέρων., με της ποικίλες εναλλαγές του.,
η μορφολογία του εδάφους με έδινε διάφορα φλάς.,
την μιά πήγαινε να θυμίσει γκράντ κάνιον απο Αμέρικα.,
την άλλη Μέχικο., σε φάσεις έφερνε έρημο.,
και που και πού μικροί καφετιοί λόφοι σαν της στέπες απο κανα Στάν.,

τώρα θα με πείς φίλε αναγνώστη.,
τι σε τραβάει και γυρνάς στα ερείπια.,σε ξεχασμένα παλιόκαστρα
και σε τόπους όχι και τόσο συνηθισμένους.,.
στα αλήθεια να σε απαντήσω δεν ξερω.,
ίσως κάτι απο το παρελθόν που υπαρχει πάντα είτε φανερο είτε κρυμμένο
να μάθουμε οι άνθρωποι αυτά που δεν λέμε να μάθουμε ακόμη .,
ψάχνω να ξεθάψω.
τι είναι αυτο που με τραβάει σε μαγνήτης σε ναούς και σε ξωκλήσια
.,ανεξαρτήτως θρησκείας και δόγματος.,
να τα φωτογραφίσω να νοιώσω της δονήσεις τους .,
ίσως με τραβά αυτή η Αιώνια αγωνία
του ανθρώπου
που παλεύει να ονομάσει.,το ακατανόμαστο.,
Που προσπαθεί
να βάλει το άγνωστο και αδάμαστο .,. μάταια .,.σε ράγες.,

κάποτε το εχθρό τον έβλεπες έξω απο τα τείχη .,
Ήταν ζωντανός μπροστά σου..
ήξερες με ποιον έχεις να κάνεις.,
εποχές που τα τείχη επέφταν συνήθως εκ των έσω.,
σήμερα ζούμε στους καιρούς των αόρατων πολέμων.,
και των αόρατων εχθρών.,
κλειδαμπαρωμένοι σε αόρατες φυλακές .,
κοιτάμε τα γεγονότα απαθείς πάνω στους άνετους καναπέδες μας
στις ωραίες χαιντεφινίσιον τηλεοράσεις μας.,.,
δεν ξέρεις ποιος είναι ο εχθρός .,
και όλοι τα βάζουν με όλους .,
αδελφός σκοτώνει αδελφό.,.,

ένας παγκόσμιος εμφύλιος πάνω στην γή.,
θαρρείς και κατοικούνε
τρελά.,
άμυαλα .,
και ανώρημα όντα σε τούτον τον πλανήτη.,.
πόσοι εμφύλιοι.,
πόσοι παγκόσμιοι πόλεμοι.,
πρέπει να γίνουν.,.
πόσες αυτοκρατορίες πρέπει να πέσουν .,
και πόσες ποιο βάρβαρες πρέπει να ξαναγεννηθούν.,

μέχρι να μάθουμε.,

πότε θα καταφέρουμε
να σπάσουμε αυτόν το κύκλο
της αυτοκαταστροφής.,
Από ποια αρχέγονη κατάρα
δεν μπορεί να ξεφύγει το ανθρωπινο είδος..
όλα αυτά βαζανίζανε της σκέψεις μου κοιτώντας
τα ερείπια της πόλης φάντασμα Βελχίτε κοντά στην Ζαραγκόσα.,
που ρημάχτηκε στον Ισπανικό εμφύλιο.,

μερικοί λένε ότι βλέπουν σκιές απο τους ανθρώπους που χαθήκανε σε τούτη την σφαγή.,
στα παραθύρια απο τα συντρίμια.,
και σε ότι απόμεινε απο τους δρόμους της.,

δεν θα προλάβω να φτάσω Ζαραγκόσα για απόψε σκέφτηκα.
,βλέποντας τον ηλιο να πέφτει.,μέσα απο τον φακό της φωτογραφικής.,

στον πρώτο χωματόδρομο στρίβω αριστερά.,
βρίσκω ένα δασάκι με πευκάκια.,
και χώνομαι μέσα.,
κάνω ένα τσαγάκι
αφού έστεισα το τσαρδί.,.,
κοίταξα λίγο τον ουρανό που γέμισε άστρα.,.,
απόψε με νανουρίζανε οι ακρίδες .,
και ο ήχος απο τα πτερύγια απο της ανεμογεννήτριες απο απέναντι.,.,

έφτασα Μπάρτσα .,κατα της 1.00 το μεσημέρι.,
μιλούνια οι τουρίστες.,
ανεβαίναν και κατεβαίναν τους δρόμους της.
,μπουλούκια.,,
γιαπονέζοι .,ρώσοι .,αμερικάνοι.,χαμός.,
ρωτησα κάτι ξενοδοχεια τιμές.,.Gamατα.,
ένω έχει πολλά αυτη η πόλη να πεί .,δεν μπορεσε να με κρατήσει.,
δεν ήθελα να μπώ μεσα στο κοπάδι με τους τουρίστες.,
έκανα μερικά χιλιόμετρα γύρα μέσα στην πόλη με την μηχανή .,
προσπάθησα να πιασώ τον σφυγμό της έστω αυτες της λίγες ώρες που έκατσα.,
οποσδήποτε ήθελα να δώ απο κοντά την Σαγράδα φαμίλια.,
αυτο το αρχιτεκτονικό θαυμα ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας .,
απο το 1882 ακόμη χτίζετε.,.
σαν το μετρο της Σαλλονίκης.,.,.,

σε όλες της μεγαλουπόλης μπορείς να διακρίνεις μεγάλες αντιθέσεις.,
τον ταλαίπωρο άστεγο που κοιμάτε στις χαρτόκουτες.,
και δίπλα τα επιβλητικά ξενοδοχεία με 500ε την βραδιά῎..,
ζητιάνους με τρύπια ρούχα και απο δίπλα να περνάνε αυτοκίνητα υπερπολυτελείας.,
στην κάτω φώτο κάποιος φτιάχνει το σπίτι του με μπαλέτες.,
στον περιφεριακό της Μπαρτσελόνας.,.,.

όσο και να μ᾽έκλεινε το μάτι η Μπαρτσελόνα .,
της είπα δεν είμαι για να κάθομαι αυτην την φορά.,
ίσως τα πούμε μια άλλη στιγμη.,.

πήρα τον δρόμο για τα βουνά.,κατα Ανδορρα.. 

στο ανέβασμα Πυρήναια καταγούσταρα ., έντονη δροσούλα.,όμορφο στροφιλίκη.,
μπόλικο οξυγόνο.,ποτάμια.,

βρήκα ένα κάμπινγκ στο δρόμο μου .,
.,έκανα μια χορτόσουπα.,
και είπια λίγο κρασάκι με μια παρέα Γάλλων που γνώρισα μεσα στο κάμπινγκ .,.
με κατέμια πηγαίναν για Μαρόκο.,
αν πετύχεις σε χορατατζίδες Γάλλους έιναι όλα τα λεφτά.
,βγάλαμε πολύ γέλιο.,εκέινο το βράδυ θυμάμε.,.
άλλα θυμάμε και το κρυο που έκανε.,.
φόρεσα όλο τον εξοπλισμό της μηχανής.,
μπουφάν
.,κορντούρες
αδιάβροχα
μόνο το κράνος δεν έβαλα .,
μπας και ζεσταθώ .,αλλά πάπαλα.,.,

οι μέρες κυλούσαν με πολύ ωραίο ρυθμό.,
ακούραστος οδηγούσα χαλαρα., απο το πρωί μέχρι να πέσει ο ήλιος .,
οι βενζίνες διαπίστωσα ότι βγάζανε μεγαλύτερη αυτονομία στην μηχανή.,
είχα μπεί σε πολύ όμορφο μούντ.,
άρχισε να με αρέσει που κοιμόμουν έξω με το σκηνάκι .,και το προτιμούσα αντι να εμένα σε πόλη..
παρόλο της αντιξοες συνθήκες μερικες βραδιές.,
συνολικά απο της 13 μέρες του ταξιδιού της πέντε κοιμήθικα σε χοτέλ.,
και τις δυο σε οργανωμένο κάμπινγκ.,
και εδώ θέλω να κάνω μια μικρή παρένθεση
σχετικά με το ελευθερο κάμπινγκ την διανυκτέρευση σε κάμπινγκ οργανωμένο
και σε ξενοδοχεία.,

είχα διαβάσει σε ένα άρθρο ενός ποδηλάτη με μιλούσε για το ίδιο θέμα.,
παλιά οι περισσότεροι ταξιδευτές όπου τους νύχτωνε κοιμότουσαν.,
δεν έιχε πρόστιμα και λοιπά παρατράγουδα .,
εκτος αν έμπαινες στην περιοχή των Απάτσι .,.,οκ.,
στην ουσια όσο και να λέμε αυτο το οικόπεδο είναι δικό μου το χωράφι κτλ.,
η γή πραγματικά δεν ανήκει σε κανέναν..,
εμείς ανήκουμε σε αυτήν.,.,
,περαστικοί είμαστε και νομίζουμε οτι τα πάντα μας ανήκουν.῎,
έλεγε λοιπόν αυτος ο ποδηλάτης ότι πρωτού ξεκινήσει να κάνει το ταξιδιωτικό του απο την Α χώρα στην Β.,
Θα το έκανε σε περίπου ένα μήνα ...
υπολόγισε πόσα χρήματα θα χρειαζόταν για της διανυκτερεύσεις και είδε ότι ήταν ένα τεράστιο ποσό.,
,και όταν έβγαλε το μπάτζετ που ήταν για ξενοδοχεία.,
το ταξίδι του ., μπορούσε να γίνει αντί για ένα μήνα πεντάμηνο...
εν κατακλείδι.,
το ελευθερο κάμπινγκ ειναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου .,
αρκει να τηρεί μερικούς απλούς αλλα βασικούς κανόνες.,
όπως να σέβεται το μέρος.,
να μην αφήνει σκουπίδια.,
να μην ανάβει τεράστιες φωτιες .,και φωτιές γενικά.,,.
να μην προκαλείς εκει που θα κατασκηνώσεις.,
γενικά αν σέβεσαι τους ανθρώπους της κάθε περιοχής και χώρας.,.,
και τα πνευματα του δάσους .,.,
θα σε σεβαστούν.,.,

τα σύνορα Ισπανία Γαλλία δεν καταλαβα ποτε τα πέρασα.,.
πανεμορφα μέρια .,.
βασικά τα περισσότερα συνορα δεν καταλαβαίνεις πως τα περνάς.,.,
γουσταρω ενωμένη ευρώπη.,χα.,χα.,
πουθενα δεν χρειάστηκε να δείξω ταυτότητα.῎,άδεια μηχανής.,πράσινες κάρτες.,κτλ.,
μόνο απο της πινακίδες των αυτοκινήτων καταλάβαινα ότι άλλαζα χώρα.,
.,και φυσικά απο της διαφοροποιήσεις κουλτούρας αρχιτεκτονικής και γραμμάτων στις πινακίδες των χωριών.. ,

Ένα άλλο μέρος που ήθελα να δω από κοντά και πήγα..
Το μικρό τελευταίο καταφύγιο των Καθαρών... και τυλιγμένο με μυστήριο κάστρο του Μοντσεγκουρ..
Τώρα θα με πείς..
τι μας λες πάλι ρε φίλε..
ποιοι καθαροί και ποίοι βρώμικοι..
Και τι παλιόκαστρο ήταν πάλι αυτό.,. τι έγινε εδώ..

Για όσους δεν γνωρίζουν οι Cathars.. Καθαροί στα ελληνικά ήταν μια ομάδα πρώτων Χριστιανών.. Με έντονο χριστιανικό μυστικισμό
Με πρακτικές παρμένες από παραδόσεις και πρακτικές του δικού μας Πυθαγόρα..μεχρι και βουδιστικές.,.
οι Ιερείς τους λεγόταν Τέλειοι Parfaits.,
Ήταν αυστηρά χορτοφάγοι και γενικά πολύ λιτοί στην ζωή τους. αποκήρυσσαν τον γάμο και την ιδιοκτησία.,,με μεγάλη πίστη στον Ιησού Χριστό.,
και η διδασκαλία τους βασιζόταν πάνω στο απόκρυφο Ευαγγέλιο του Ιωάννη
απο αυτούς ξεκινήσαν τα πρώτα τάγματα των Ναιτών ιπποτών.,
και επίσεις λέγεται ότι κατείχαν το ιερό Δισκοπότηρο Γκράαλ.,

σαλεμένοι σταυροφόροι που γύρησαν μετα την δεύτερη σταυροφορία.,
ότι θέλεις πές.,
έχουν γραφτεί πολλά μεταξυ αλήθειας μύθου και ψέματος

χαρακτηρίστικαν ως αιρετικοί.,.,
κυνηγήθηκαν και εξολοθρευτηκαν σε αυτο το κάστρο του Μοντσεγκούρ απο μια στρατιά σταυροφόρων του τότε πάπα.,
μετα απο σκληρές μάχες.,.,

μια χούφτα ιππότες και καμια 200αρια άμαχοι.,
όλοι και όλοι πίσω απο τα τείχη του κάστρου.,.,

όσοι αποκυρίσαν την αίρεση μπροστα στην ιερά εξέταση., θα αφηνόταν ελέυθεροι.,
όσοι δε οχι.,., δέθηκαν σε στύλους και κάηκαν ζωντανοί.,.

στο τέλος τους κάψανε όλους.,.,


ακόμη ψάχνουν σε τούτα τα μέρη να βρούν το ιερό Δισκοπότηρο.,
ποιος το βρήκε και δεν μιλάει .,οοοεεοοοο.,.,

η μόνη στραβή που μ´έτυχε στον δρόμο .,
ήταν πριν την Καρκασσόν.,
ενώ πήγαινα στην πορεία μου πετάχτηκε απο τα αριστερά ἐνα αυτοκίνητο.,
ενὠ τον βλέπω.,
και διαισθάνομαι ότι κάποια μακακία θα κάνει.,
κόβω ταχύτητα ουτε έτρεχα ουτε πήγαινα σιγά.,
πρέπει να είχα καμια 90άρα μέσα.,
με βλέπει σταματάει στην διασταύρωση .,
και ξαφνικά ξεκινάει και έρχετε και σταματά λίγα μέτρα μπροστά μου.,.
πλακώνομαι στα φρένα .
νταγκαντούγκα τα εμπιές.,
τα λάστηχα τσιρίξανε.,.
σφίγγω το τιμόνι.,
στο τσάκ σταμάτησε η μηχανή .,
ευχαρίστησα την BMW για άλλη μια φορα για τα φρένα του GS.,
μολις καταφέρνω και σταματάω την μηχανή,
ο τύπος ξεκινά με ταχύτητα και εξαφανίζετε.,μπροστά μου.,
είναι απο της περιπτώσεις που λες στάση για τσιγάρο.,
8 χρὀνια κομμένο.,.και αυτο με ήρθε στο μυαλό.,
τι φρούτο είναι αυτό ρε συ .,.,λέω
κράτησα την ψυχραιμία μου.,
προσπάθησα να αποβάλω την αδρεναλίνη απο το σώμα μου.,
και να ηρεμίσω .,.
συνεχίζω χαλαρά .,.,
πάλι καλά δεν έγινε κανα κακό.,σκέφτηκα.,
είχε ένα κόκκινο άλφα κεφαλαίο αυτοκόλλητο πίσω στο παμπρίζ.,
τα αμέα οδηγοί της Γαλλίας πρέπει να έιναι .,.είπα.,
και τον άφησα να πάει στην ευχή της Παναγιάς.,
λίγο ποιο κάτω .,
σε ένα φανάρι τον πετυχαίνω .,
εμ έκανε την μακακία ο τυπάς .,.,εμ κάτι με έλεγε στα Γαλλικά με αυστηρό ύφος..,
φιρί φιρί το πήγαινε .,
ανάβω τα αλαρμ στη μέση του δρόμου βγάζω το κράνος.,
ξέσπασα.,.
τον λέω χαλάρωσε φιλαρακί μην σε αρχίσω στα ελληνικά μπινελίκια που δεν άκουσες ποτέ σου.,
ευτυχώς εξαφανίστικε στα αριστερά πάλι., μόλις άναψε το φανάρι του.,.

απο την ποιό όμορφη παραμυθένια
μεσαιωνική καστρούπολη που έχω δει ποτε στην ζωή μου.,
και είναι ακόμη ζωντανή και καλοδιατηρημένη
είναι της Καρκασόν.,
περνώντας την μεγάλη πόρτα είσοδο της .,
ένοιωσα σα να πέρασα σε άλλη διάσταση.,
πύλη χρονομηχανής.,.
ξαφνικά τα ρούχα των ανθρώπων σα να αλλαξανε .,
και απο της εποχής μας γύρισαν στις λυνάτσες και τα υφάσματα του μασαίωνα.,
τα σύνχρονα μπαράκια και ταβέρνες
σα να τα έβλεπα παλιά καπηλιά .,
με πύλινες κούπες να πίνουν κρασί μεγάλοι πολέμαρχοι και τα αλάνια της εποχής.,
με πείραξε το ψυχεδελικό ροκ που άκουγα μικρός .,τι να πώ.,
εύχομαι να τα καταφέρεις αναγνώστη και να περπατίσεις στα σοκάκια της και θα με θυμηθείς.,
το πρώτο οχυρό προτού γίνει το κάστρο που βλέπουμε σήμερα
φτιάχτηκε απο Κέλτες κοντά στον έκτο αιώνα π.Χ
μετα πέρασαν οι Ρωμαίοι.,
μετά είπαν να περάσουν καμια βόλτα και οι Βησιγότθοι
απο μύθους θρύλους και ιστορίες γεμάτο.,

τέτοια οχύρωση δεν έχω ξαναδεί.,
πραγματικά η έσχατη άμυνα τούτο το κάστρο.,

το σκάλωμα το έφαγα 
μεσα στο ναό που έχει το κάστρο.,
πόσο κοντά είναι ο διάλος με τον Θεό.,
και ο Θεός με τον διάολο.,.,
έξω απο τον ναο .,
γκόλουμ .
τέρατα.,
και ανθρωπόμορφα πλάσματα.,
άγιοι και άγγελοι.,
Ωρες ώρες νομίζω πως ο Θεός και ο διάολος κάθονται στο ίδιο τραπέζι.,
παρέα με τα αγγελούδια και τα διαβόλια.,
πίνουν ρακί
μας βλέπουν 
και γελάνε.,

αυτο το όργανο ήθελα να το ακούσω.,

αλλα σήμερα είχε ρεπό ο βιολιτζής.,.,

την Καρκασόν την χωρίζει ο ποταμός Αούντε.,
στην οχυρωματική και την κάτω πόλη.,
αξίζει να περπατίσεις και στην κάτω.,
δυστηχώς πέτυχα το παζάρι κλειστό.,
αλλα έκανα μια βόλτα στα μαγικά στενά της.,.

θα με μείνει ο παππούς τεντιμπόις.,
με το άσπρο πουκάμισο τους χρυσούς κολιέδες
και την άσπρη καμπριολέ μπεμβέ αντίκα κουρσάρα του
καμια 20αριά μέτρα.,
και το πούρο στο στόμα .,άλλα τόσα μέτρα.,
πήγαινε να πάρει μια στροφή .,που δεν χωρούσε με τίποτες.,
στο τσαφ τον πρόλαβα να μην τσαλακώσει στην μέση την αντίκα.,
όπα .,όπα μίστερ., φωνάζω .,
δεν σε πέρνει.,στρίψε απο αλλού.,
κάνει όπισθεν.,φωνάζοντας μερσί,
και το κόβει ευθεία.,
δεν πιστεύω να μπόρεσε να στίψει κάπου σε αυτή την πόλη σήμερα.,

βρήκα μια μικρή πασιόν
για να την πέσω για απόψε κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό.,
απόψε ο ήχος απο τα τρένα που περνούσαν απέναντι απο το παράθυρό μου.,
δίναν ρυθμό στα όνειρα.,.,

᾽᾽Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε
τα άλλα τρένα να περνούν...

Τότε οι λύπες θα με ψάχνουν
και άνεργες θα θρηνούν
Θα πέφτουν μανιασμένες οι βροχές
και θα ρωτούν

Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε
τα άλλα τρένα να περνούν...᾽᾽

.,.,.,έφαγα ένα καλό πρωινό στο ξενοδοχείο.,
ο καιρός σούπερ και σήμερα.,πήρα πάλι τους δρόμους.,
ας πάω κατα την Νίκαια και βλέπουμε που θα μας βγάλει και απόψε.,
αυτον το παραλιακό δρόμο δίπλα στην μεσόγειο
τον έβλεπα πάντα στους χάρτες και είχα άχτι να τον περάσω.,
ηρθε η ώρα σήμερα είπα.,


Γιγάντιες ξενοδοχειακές μονάδες ξεπετιόταν σε όλη την παραλιακή.,
σαν τέρατα απο μπετὀν σίδερο και γυαλί.,
αφάνιζαν της παραλίες και της βουνοπλαγιές.,
δυστηχώς είχα ξεχάσει να πάρω την βερμούδα και το πουκάμισο με τα φοινικόδεντρα.,
για το πάιξω και γώ χόλιντεις ιν δε σάν.,
ανάμεσα στην χλιδή και την μιζέρια .,

πλεούμενα δισεκατομμυρίων σουλατσάρανε στα λιμάνια
του Σαντροπε .,Κάννες.,Μονακό και Μοντε κάρλο .,προβάλλοντας το μεγάλο ιδεώες του αμέρικαν ντρήμ.,

η εικόνα της ημέρας.,
ενώ γέμιζα το τεπόζιτο σε ένα βενζινάδικο.,
ακούω να μουγκρίζει ένας κινητήρας σαν μανιασμένο θεριό.,σκάει μια κόκκινη Λαμπροκίνα.,
ανοίγει την πόρτα και βγαίνει μια ξανθιά δίμετρη.,
ξες νύχια δρακουλέ.,
πλαστικο βυζί στυλ πεπόνι.,
φούλ πασάλιμα στο πρόσωπο.
,φορούσε και ένα μαυρο φουστανάκι μινι μεχρι τον αφαλό.,
Σωσον κύριε τον λαόν σου .,λέμε.,
Παει να περπατήσει το κορίτσι και δεν μπορούσε., έπιανε την μέση της.,
Τι την θές την γόβα την μισό μέτρο ματμαζέλ αφού σε ποννά η μεσούλα.,
με ήρθε να την πώ.,
Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτηχία .,σκέφτηκα.,
όσο και να βάφεις το σπίτι απο έξω δεν ομορφαίνει μεσα.,
Την βοήθησε να βάλει βενζίνα ένας μπάρμπας καλοθελητής.,
σαν τον Γκουσγκουνη έμοιαζε.,
ενω του τρέχαν τα σάλια και τα μάτια του είχαν γίνει σαν της κουκουβάγιας.,

Κοιτούσα την θἀλασσα της μεσογείου .,
αρχιζε να θυμίζει σπίτι... γνώριμο γαλάζιο.,
όποιος έχει υψοφοβία καλύτερα να μην πάει απο τον .,Α10.,
και αν έχει και κλειστοφοβία εκεί θα μείνει .,σας το λέω για να το ξέρετε.,
χιλιόμετρα ατελείωτα με φάνηκαν.,γιατι τα απότομα ύψη δεν τα μπορώ και πολύ.,
απο γέφυρα σε τούνελ και από τούνελ σε γέφυρα.,
ανέβηκα κάτι βουνά.,κατέβηκα κάποια άλλα και βρέθηκα στον βαρετο Ε45 της Ιταλίας και πάλι.,
βρήκα ενα μοτέλ που θύμιζε αμερικάνικη ταινία.,
αντε χολιγουντ.,., στην πούδρα απόψε.,.,

 εδώ βάζω την διαδρομή στο περίπου.,

δεν θα ξεχάσω σε αυτο το ταξίδι και τα ρομποτ.,και της μηχανές .,
έχουν μπεί για τα καλα στις ζωές μας.,
και θα μπουνε κιάλλο.,
αυτα που βλέπουμε και διαβάζουμε στης επιστημονικές φαντασίες είναι πολύ κοντά.,
σε λίγα ακόμη χρόνια θα αντικαταστήσουν τα πάντα παντού., .,,
και μην μας φανεί παράξενο αν βγεί και κανας τερμινέιτορ απο την σκάινετ.,,
Ρομπότ μηχανες στα τηλέφωνα σε κατευθήνουν πως να αλλάξεις δύκτια .,για χρεώσεις και προσφορές.
,Ρομποτ στα διόδια σε χαιρετάνε σε ευχαριστούνε και σε εύχονται καλό ταξίδι.,
και αν δεν πλερώ., η μπάρα δεν σηκώνετε με τίποτα.,
Ερημα βενζινάδικα στο πουθενά χωρίς κανέναν άνθρωπο.,
Ρομπότ σε φτιάχνουν το καφέ .,
μηχανές για να πάρεις νερο
για αναψυκτικά
για γλυκά.,
μαστίχες.,καραμέλες.,μπισκότα.,
για καπότες.,
μέχρι και ρομπότ πιτσαδόρο είδαμε.,
βάζεις τα φράγκα τα καταπίνει ο R2D2 και σε βγάζει έτοιμη πίτσα ζεστή.,
τωρα τι πίτσα είναι αυτή δεν ξέρω.,.,

έφτασα νωρίς στην Ανκόνα και γυρισα στούς δρόμους της καθότι στο πήγαινε δεν κάτσαμε καθόλου.,
η παλιά πόλη ειναι όμορφη.,

το κάραβάκι ήρθε ποιο νωρίς.,
φόρτωσε και πλέαμε για τα πάτρια εδάφη.,
στο κατάστρωμα βρέθηκα να πίνω μπύρες με τον κυρ Κώστα.,
πέρασε πολλα χρόνια στην Ιταλία.,
εδώ έγινα άντρας εδώ μεγάλωσα .,.,με εξομολογήθηκε.,
ηρθα να δώ παλιούς συμφοιτητές και φίλους .,
δυσκολα και εδώ στην Ιταλία.,τους βάρεσε και αυτούς η κρίση κατακουτελα.,
και εμείς τότε η γενιά μου .,νομίζαμε πως κάναμε και επανάσταση και σκατα στα μούτρα μας.,
οι περισσότεροι πιάσαν διοικητικές θέσεις γίνανε χειρότερα λαμόγια και τα κάνανε χειρότερα.,
γίναμε εμποράκοι και μπίζνεζμαν ακολουθώντας τα παιχνίδια και τα προστάγματα των μεγάλων τραπεζικών οίκων
παναθεμά μας.,
Γκολντμαν σαξ .,Μόργκαν.,
πεντε έξη φαμίλιες χειρότερες απο οποιαδήποτε μαφία που έχει περάσει,.,
οι μεγαλύτεροι νταβατζίδες της οικουμένης.,
καβουν χρήμα .,αέρα κοπανιστό.,
χαρτι και μελάνι στους εκτυπωτές τους., και το πουλάν στα κράτη...
ότι γουστάρουν κάνουν δημιουργούν κρίσης υφέσεις .,τον πληθωρισμο.,
πολέμους.,.,
ριχνουν και φτιάχνουν κυβερνήσεις.,
τα έλεγε ωραία ο κυρ Κώστας.,
είχε μια καθαρότητα και αυτογνωσία.,
μόνο άκουγα.,.
ένοιωθα πως το ταξίδι έφτανε στο τέλος του.,
άρχισα να προσγειώνομαι στην πραγματικότιτα της Ελλάδας.,που δεν διαφέρει και πολύ απο της χώρες που πέρασα.,
ορχισα να προσγειώνομαι στον μικρόκοσμό μου.,
όσο ενέργεια χρειάζετε ένα ταξίδι για να στηθεί.,
διπλάσια χρειάζετε στον γυρισμό.,
και στην επιστροφή.,
για να μαζέψεις τα κομάτια σου και να μπεις πάλι στην καθημερινότητα των καθημερινών ανθρώπων.,
τέλειωσε η μπύρα και αγναντεύαμε σιωπηλοί την γραμμή που άφηνε το πλοιο στην θάλασσα.,
η Ιταλία απέναντι χανόταν μαζί με τον ήλιο στον ορίζοντα.,

                                     

το μόνο σουβενίρ που αγόρασα ήταν ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί απο το Πόρτο.,
θα το πιώ όταν φτάσω σπίτι είχα πεί.,
.,και έτσι και έγινε.,
πίνοντας το σκεφτόμουν της εικόνες που είδαν τα μάτια μου .,
σαν όνειρο.,
τα κλικ που δεν μπόρεσα να κάνω .,να προλάβω.,
αλλα μείναν μέσα μου .
όλα αυτα που αντίκρισα.,
,πάνω απο την σέλα της μηχανής.,
της αποχρώσεις του ουρανού .,
τα σύνεφα.,
η βροχή .
,οι κεραυνοί.,
το απέραντο βαθύ γαλάζιο του ωκεανού.
τα δυνατα ψηλα βούνα με της απόκρυμνες κορφές τους.,
τα συναισθήματα οι εκφράσεις οι γλωσσες
.,των ανθρώπων που συνάντισα.,
η γνωριμες γλυκιές μυρουδιές απο τα βότανα
τα θυμάρια και της ρίγανες.
,όταν ανέβαινα τα βουνα μας.,πριν τα Γιάννενα.,

όλος ο χρόνος .
,που έπαιζε απο το φως στην σκιά
και απο την σκιά στο φώς.,

τι κι αν ηταν πραγματικότιτα

σαν όνειρο θα με μείνει.,

σαν όνειρο θα μείνει να το θυμάμε........

.,.,

                                                                                                                                      Αυγουστος 2014
                                                                                                                                             ΚristoPantera