Δειλινό Ιούλη 2013

.,.,άρχισε να πέφτει ο ήλιος..,.
, τρέχαμε παρέα .,.,εγώ πάνω στην μηχανή.,.,και αυτός απέναντι.,
.,δίπλα στην οροσειρά με ακολουθούσε .
,παίζοντας με το τις ακτίνες του ανάμεσα απο τα δέντρα.,
.,λίγα σύννεφα τριγυρνούσαν στον ουρανό ίσα ίσα .
,έτσι για να σπάνε το



















καθαρό γαλάζιο του σημερινού ουρανού.,.
Ιούλιος 2013 Κυριακή απόγευμα προς το δείλι .,.
οι παραθεριστές ουρά στο αυτοκινητόδρομο /.
για πίσω για την πόλη..,
,επιστροφή.,
τα σιτάρια στα χωράφια μαζεμένα εδώ και καιρό.,..
,πήρα τον φακό καβάλησα την μηχανή.,.
,.,χάθηκα στους παράδρομους .,άλλη γή και άλλος κόσμος.,
στους επαρχιακούς χωματόδρομους τρακτερόδρομους αγροτικούς .
,με μόνο gps την απόλαυση να ακολουθώ όποιον παράδρομο με φωνάζει ποιο δυνατά να τον ακολουθήσω,,.,

έσβησα την μηχανή να τραβήξω μια φώτο..,
ησυχία .
,απαλό αεράκι.
,δυό ιτιές συνομιλούσαν με τον θρόισμα των φύλλων τους.,
.,πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανες
κάτι για πρώτη φορά.,
.



συνεχίζω.,.,
παλιά σκουριασμένα συρματοπλέγματα .,εγκαταλειμμένα κτίσματα απο τις αγροτικές φυλακές., .,κάγκελα στα παράθυρα.,
πελώριοι φράκτες .,, κτισμένα παράθυρα .,
τσιμεντομένα..,
,ξερνάνε ιστορίες απομονώσεις.,και εγκλωβισμού.,μαρτυράνε ιστορίες απο την ανωμαλία του ανθρώπινου είδους.,και το μίσος του για το φώς..,
,την αλήθεια.,
όταν η ζωή σε ρίξει κάτω.,κοίτα τον ουρανό .
,κοίτα το φώς.,συνέχισε.,

συνεχίζω.,.,
μες το δάσος όλα μαγικά., ο κόσμος των θαυμάτων.
,τόσο δίπλα.,
.,μονοπάτια απο το φως στο σκοτάδι .
,απο το σκοτάδι στο φως., 
που πάμε δεν ξέρω.,
πότε θα μάθουμε να κατανοούμε τα χρώματα γύρω μας.,
δεν ξέρω.,
ένα δέντρο ξεριζωμένο και κουτσουρεμένο απο ανθρώπινα χέρια., 
αποτυπώθηκε η τελευταία του κραυγή., στο κέντρο του.,
στις ρίζες του., 
αποτυπώθηκε η αγωνία .,.,
του μακάβριου .,
.,τέλους του., 


ανίκανο και απροστάτευτο να τρέξει και να σωθεί
απο τα δόντια του αλυσοπρίονου .,
συνεχίζω.,
αφήνω την μηχανή., και περπατώ .,
το φώς άφθονο στην θάλασσα.,
τα τελευταία πεύκα που ξεφεύγουν απο το δάσος .
,δίνουν μαγευτικά πλάνα., και τοπία..,
,δίπλα στην αλμύρα και τον θόρυβο των κυμάτων .
,χαϊδεύουν τις αισθήσεις μου .,.
μια ακόμη μέρα φτάνει στο τέλος.,
για μια ακόμη μέρα ο ήλιος στέλνει τα στερνά του χρώματα .,
οι τελευταίες του ακτίνες σβήνουν στα κύματα .,
για μια στιγμή πριν έρθει η νύχτα .,
.,κοκκινίζουν τα πάντα .,
ποτέ δεν ξέρεις πόσο δυνατός είσαι.,.,
εαν δεν έρθει η στιγμή που η μόνη σου επιλογή είναι.,
να είσαι δυνατός.,
συνεχίζω.,.,

                                                           κείμενο - φωτογραφία KristoPantera